Globalisering

Miljoenen ogen zijn deze dagen gericht naar het oosten. Of beter gezegd naar het beeldscherm dat in de komende maand onophoudelijk voetbalbeelden uit Japan en Zuid-Korea zal spuwen. Ondanks onze kritieken op de manier waarop het voetbal georganiseerd is binnen het kapitalisme genieten ook marxisten van dit strategisch spel. Toch heeft de World Cup heel donkere kantjes.

De ‘antiglobaliseringsbeweging’ is op enkele jaren uitgegroeid tot een belangrijke onderstroom in de samenleving. Als marxisten erkennen we dat dit een niet te onderschatten positieve ontwikkeling is na een decennium van rechts overwicht op elk terrein. Tegelijk willen we echter waarschuwen voor bepaalde illusies die in de beweging leven, illusies die we kunnen vatten onder twee noemers: links reformisme en anarchisme-utopisme.

“There is something in the air...” Er beweegt wat in het Zuiden van Europa. Na de twee algemene stakingen in Griekenland verleden jaar en de gigabetoging tegen de G8 in Genua deed Barcelona het nog beter met de grootste antikapitalistische betogingen van de laatste jaren. Aniol Santo van de Sindicato de Estudiantes, die actief meewerkte aan de voorbereiding ervan, geeft hier een kort verslag. In een ander artikel op deze website kan u lezen hoe een luttele week later de Italiaanse arbeidersbeweging de sociale strijd opnieuw in een hogere versnelling bracht.

Vonk heeft steeds het standpunt verdedigd dat de antiglobalisatiebeweging niet beperkt kan blijven tot het achterna reizen van de circussen van het internationaal kapitalisme. De strijd moet gestalte krijgen in de sociale strijd van elke dag. De verbinding met de vakbondsstrijd moet worden gelegd, en de geest van het internationalisme moet opnieuw worden gewekt. Daarom voeren wij in solidariteit met de Franse wernemers van Mc Donalds actie op 2 februari in Antwerpen.

Naar aanleiding van de antiglobaliseringsbetogingen in Luik en Gent werden her en der oproepen tot een scholierenstaking gelanceerd. Deze oproepen kenden tot op heden zeer weinig succes. Hoe staat Vonk tegenover zulke ‘ordewoorden’?