Het ABVV laat al sinds een paar maanden een petitie circuleren die het verbod eist op de inmenging van rechtbanken in sociale conflicten en voor de afschaffing van het gebruik van dwangsommen. Zo´n 25.000 handtekeningen werden reeds opgehaald.

De regering en het kabinet van PS-minister Onkelinkx beweren dat ze gehoor geven aan de vakbondeisen.

Een dwarsdoorsnede van het voorstel van de regering leert ons het tegenovergestelde. In naam van de herwaardering van het sociaal overleg en de stakingsvrijheid wordt de inmenging van de rechtbanken tot wet gemaakt. Dit is een van de zwaarste aanvallen ooit op het stakingsrecht in België.

Het regeringsvoorstel is voor dringend advies vertrokken naar de Nationale Arbeidsraad (waarin de vakbonden en de patroons zetelen). Bij positief advies wordt ze in een wettekst gegoten.

De krachtlijnen van het voorstel zijn de volgende:

1)Een gerechtelijke betwisting van een staking moet voor de Arbeidsrechtbank gebeuren. De beroepsmagistraat (en dus niet de drie rechters) leidt de hele procedure en neemt alle beslissingen. Commentaar: inmenging van de rechtbank wordt nu dus in de wet erkend. De Antwerpse syndicale voorman Marcel Schoeters had het bij het rechte eind toen hij vaststelde dat “een Arbeidsrechtbank ook een Burgerlijke rechtbank is”. Tot nu toe hebben de vakbonden elke inmenging van rechters in sociale conflicten verworpen.

2)Het indienen van een eenzijdig verzoekschrift wordt toegelaten. Er volgt echter wel een verplicht tegensprekelijk debat.

3)De beroepsrechter beslist tot eventuele verzoening, de invoering van een wachtsituatie, de aanstelling van een bemiddelaar enz.

Commentaar: verzoeningsprocedures en zeker wachtsituaties worden aangewend door de patroons teneinde werkwilligen in te zetten, stocks en machines uit het bedrijf te halen, leveringen te doen en het personeel te intimideren en te verdelen.

4)De rechter kan ook dwangsommen opleggen indien hij/zij dit wenst. Deze worden nu dus gelegitimeerd.

5)Een beroepsprocedure wordt voorzien.

De stakingsvrijheid in de privé wordt in een wettelijk keurslijf gegoten op een moment dat de VLD ook nog aan het werken is aan een wetsvoorstel om de stakingen in de openbare diensten te regelen. Hier is ook sprake van een opgelegde minimumdienst. Dit op het ogenblik dat de bijtende recessie het aantal afdankingen en sluitingen gaat doen toenemen en de arbeidersklasse bijgevolg meer dan ooit zal moeten steunen op een efficiënt stakingswapen.

In naam van het herstel van het sociaal overleg is een gedeelte van de vakbondstop zowel bij het ACV als het ABVV geneigd de nieuwe regeling te aanvaarden.

Het sociaal overleg leidt echter tot niets als het niet geschraagd is door een gunstige krachtsverhouding die er enkel maar kan komen door acties, stakingen incluis. Slimme argumenten en dossierkennis wegen niet in de balans van de enge winstbelangen van de kapitalisten.

Tijd dus om de stormklok te luiden in de hele arbeidersbeweging. De vakbonden moeten deze regeringsnota onmiddellijk verwerpen en een actieplan ertegen uitdokteren.