In 2003 was de tijd er rijp voor: Asian Dub Foundation bracht haar eerste CD sinds 2000 uit met de titel Enemy of the Enemy. Veertig minuten van breakbeats, melody en noise captures, gemengd met de rusteloze energie van de band met de kritische, bijna militant klinkende  raps over de wereldgebeurtenissen in de nasleep van 11 september 2001.

ADF is een politiek gemotiveerde band. Zij waren bijvoorbeeld vooraan te vinden in de strijd voor de vrijlating van Magazijnmedewerker Satpal Ra, die ten onrechte vastzat sinds 1987 wegens het doden van een blanke man. Zelfverdediging, zo bleek achteraf.

ADF moet niet veel hebben van de mainstream media, die de band vooral beschrijft als ‘bolsjewieken met de gebalde vuist, die bij voortduring overhoop liggen met het Establishment’. ‘Onterecht’, zo zegt Chandrasonic, de voorman van de band. “ Als we echt zo politiek betrokken waren, dan hadden we onze instrumenten wel neergelegd en waren we journalisten geworden’.  Chandrasonic erkent wel dat de band een uitgesproken linkse maatschappijkritische kijk heeft op de samenleving. En dat hoor je weer terug in de teksten.

“Bring down the walls of Fortress Europe”, zo begint het eerste nummer van de CD. Een welhaast politieke aanklacht tegen het strenge immigratiebeleid van Europa, overgoten met een Bengaals muzikaal sausje. In het nummer wordt een somber beeld geschetst van Europa in 2022, waar de grenzen bewaakt worden door robots, ondersteunt met cybernetische honden, compleet met mitrailleursnesten op de kliffen van Dover, en dat allemaal bedoeld om de illegale immigratie tegen te gaan. Keep banging on the wall of Fortress Europe! schreeuwt ADF in protest uit.

Minstens even sterk is het nummer "Power to the small massive”, waar reggae gemengd worden met drum ‘n bass-achtige ritmes. De geest van Bob Marley is nadrukkelijk terug te horen in het nummer. Als je niet beter wist dan zou je denken dat je naar een lekkere moderne reggae-plaat zat te luisteren. De boodschap zit er subtiel in verstopt:

This goes out to the people

Under pressure under ground

Out to the voiceless to the restless

stirring the nation with their sounds

De CD blinkt uit in een no-nonsense aanpak. Muziek die op een slimme, catchy manier een boodschap bij je overbrengt, zonder ook maar een moment glad of commercieel te worden. Door alle nummers heen is de Aziatische invloed te horen, maar toch ook is de CD te kenmerken als Brits.

Muziek die je tot nadenken doet aanzetten; en dat is precies wat de band wil. We're the children of globalisation, houdt ADF ons voor, het is duidelijk dat dit negental uit Londen nog lang niet klaar met ons is.

Voor de luisteraar zit er echter wel af en toe een lastigheid in: ADF bedient zich zo her en der van de Londense Slang. Niet gemakkelijk te verstaan, maar wie daar doorheen bijt heeft een geweldige aanvulling in zijn muziekcollectie staan.