Wij roepen de studenten, assistenten en professoren op om morgen hun lessen te staken en deel te nemen aan de betoging voor:

· Een sterk jongerenbanenplan binnen een sterk werkgelegenheidsbeleid

· Behoud van brugpensioenregelingen

De regering en de werkgevers beweren dat de betaalbaarheid van onze sociale zekerheid (SZ) een kwestie is van het aantal mensen dat werkt tegenover het aantal mensen dat niet actief is (in de strikt liberale zin van ‘activiteit’). Deze redenering is bedrog. Ten eerste betekent het verhogen van de pensioenleeftijd bij een gelijk blijvend aantal jobs helemaal niet dat de activiteitsgraad verhoogt. Er blijven gewoon meer jongeren langer werkloos.

Bovendien is het percentage mensen dat ‘actief is’ een compleet irrelevant criterium wanneer het gaat over de betaalbaarheid van de SZ. Die betaalbaarheid is – net als alle andere factoren die bijdragen tot onze levensstandaard – immers gekoppeld aan een heel andere parameter, namelijk de materiële rijkdom die we allen samen voortbrengen, en vervolgens de manier waarop we die rijkdom verdelen.

In India moeten kinderen vanaf hun twaalf of veertien jaar gaan werken. Mensen werken er doorgaans hun leven lang, tot ze erbij doodvallen. De activiteitsgraad in India ligt dus zeer hoog, maar niemand zal onze SZ willen ruilen voor die van India. Hoe komt dat? Het komt in de eerste plaats omdat de productiviteit van de arbeid in India veel lager ligt dan bij ons. En ten tweede is de arbeidersbeweging in Europa tijdens de afgelopen eeuw door sociale strijd er in geslaagd een groter deel van de koek voor zich op te eisen.

Een arbeider of bediende produceert in Europa vandaag meer dan dubbel zoveel als 20 jaar geleden. En in België is dat zelfs nog meer dan elders in Europa. Daarvoor betalen we in België met méér stress, méér arbeidsongevallen en méér antidepressiva die we slikken.

Het betekent dus dat er meer dan dubbel zoveel rijkdom te verdelen is onder de werkenden, de inactieven en de aandeelhouders. Die verdeling zou de vorm kunnen aannemen van arbeidsduurvermindering en arbeidsherverdeling, en/of hogere pensioenen, en/of eerder stoppen met werken enzovoort. Het is in feite een bijzonder gunstige uitgangspositie.

Bovendien zal de babyboomgeneratie nu massaal op pensioen gaan. Dat levert objectief gezien niet zozeer problemen op wat de betaalbaarheid van de pensioenen betreft. Wat het wél zal veroorzaken, is een drastische vermindering van de ongeveer 600.000 werklozen. Dat is toch positief zou je zeggen? Niet voor de werkgevers echter. Op de arbeidsmarkt speelt, zoals op elke vrije markt, de wet van vraag en aanbod. Als de vraag stijgt en het aanbod daalt dan stijgt de prijs (in dit geval het loon). De werkgevers zijn – ondanks vele mooie woorden – niet gediend met een lage werkloosheid…

WEES SOLIDAIR MET DE BETOGERS EN DENK AAN JE EIGEN TOEKOMST: STAAK EN KOM MEE BETOGEN!

Afspraak om 10u aan Gent-Sint-Pieters (gratis treinvervoer)

Brecht De Smet, studentenvertegenwoordiger Sociale Raad UGent
Harko Vande Loock, studentenvertegenwoordiger Sociale Raad UGent

Tijdschrift Vonk

layout Vonk 322 page 001

Activiteiten

Onze boeken

Onze boeken