Sinds 1996 ligt het openbaar onderwijs in Oostenrijk zwaar onder vuur. De regering wil het budget voor het openbaar onderwijsnet terugschroeven. In de lente van dit jaar werd er beslist geen overuren meer uit te betalen en ook de betaling voor speciale lessen zoals skilessen en schooluitstappen werd stop gezet. De leerkrachten reageerden door deze lessen te boycotten. De studenten van hun kant gingen spontaan protesteren omdat ze deze lessen wel wilden.

De traditionele studentenorganisaties, en in hoofdzaak de conservatieven, die de officiële structuren voor studentenvertegenwoordiging controleren, organiseerden protesten die tegen de leerkrachten gericht waren. Het feit dat het ministerie van onderwijs onder controle van de conservatieven staat waren ze blijkbaar even vergeten. Hoe dan ook, in verschillende steden trokken de schoolstudenten spontaan de straat op.

Vacuüm opvullen

Het spontane protest toonde aan dat er duidelijk een behoefte bestaat bij de jongeren aan een strijdorganisatie die het bestaande vacuüm kan opvullen. De Oostenrijkse Studentenvakbond (KSG) besliste dan ook tot het organiseren van een nationale actiedag tegen de besparingen, op 23 oktober. Op de plaatsen waar reeds uitgebouwde structuren bestaan van de KSG was het de bedoeling grote demonstraties en stakingen te organiseren.

Moeilijke omstandigheden

Spijtig genoeg waren er heel wat factoren die dit werk fel bemoeilijkten. De traditionele studentenorganisaties riepen 29 oktober tot actiedag uit. Ze slaagden er zodoende in heel wat studenten en hun vertegenwoordigers op het verkeerde been te zetten. Het ministerie kwam rond een aantal punten tot een compromis met de lerarenvakbond. Zelfs voor de leraars een stemming konden organiseren rond het akkoord, bazuinden de media reeds rond dat de boycot van de speciale lessen verleden tijd was. Voor vele studenten leek het dus alsof de belangrijkste reden voor het protest van de baan was. Overal waar de KSG actief was werd er bovendien door schooldirecties zeer repressief opgetreden tegen activisten en comités. Het ministerie stuurde een brief naar de scholen waarin gesteld werd dat de KSG acties illegaal waren en dat iedereen die eraan had deelgenomen disciplinaire maatregelen kon verwachten.

Toch vijf betogingen

Ondanks deze grote moeilijkheden slaagde de KSG erin vijf betogingen te organiseren. In Vorarlberg waren er 3.000 aanwezigen. In Innsbruck waar enkel 1 lid van de KSG actief was kwamen er 100 studenten opdagen voor een betoging na de schooluren. In Linz kwamen er 2.000, in Wenen ook en in Mödling, een klein stadje in de buurt van Wenen, 300. In normale omstandigheden waren deze betogingen ongetwijfeld veel groter geweest. Diezelfde omstandigheden zorgden er wel voor dat de mensen die toch kwamen zeer gemotiveerd waren. Ze gaven duidelijk blijk van een hoger politiek niveau dan op de betogingen die de KSG afgelopen lente organiseerde. Dit vertaalde zich ook in een grote interesse in het tijdschrift dat de KSG uitgeeft en het aansluiten van vele nieuwe leden.

Nationaal congres

Op 25 oktober hield de KSG haar eerste nationaal congres. Er waren 50 afgevaardigden aanwezig, er werd een nationale leiding verkozen en de activiteiten voor de komende periode werden in kaart gebracht. Er zal vooral gefocust worden op een campagne rond democratische rechten op school als antwoord op de repressie die de laatste periode ondervonden werd. Al bij al was die periode een zeer vruchtbare voor de KSG. Deze organisatie wordt nu reeds gezien als de belangrijkste strijdorganisatie onder jongeren. Zelfs de koepel van vakbonden in Oostenrijk vroeg of de KSG bij hen zou willen aansluiten. Deze laatsten houden dit echter in wijs beraad omdat ze willen vermijden onder bureaucratische druk versmacht te worden. Als het gebeurt zal het dus onder de voorwaarden van de KSG zijn. Zo hoort het ook.

Gebaseerd op eerste hand informatie via e-mail