Erik De Bruyn was gisterenavond te gast in een reportage van Terzake over de nieuwe crisis in de SP.a. Caroline Gennez, voorzitster van de partij, antwoordde live in de studio op de vragen van de journalisten. Dit is wat Erik vindt van haar antwoorden.


Eerst privatiseerden ze onze openbare kredietinstellingen, telefoonmaatschappijen en andere openbare bedrijven die opgebouwd waren met onze belastingen. De waarde ervan werd omgezet in aandelen en naar de beurs gebracht. De beurskoersen stegen en de socialisten zwegen, want we mochten niet blijven vasthouden aan oude dogma’s en taboes.  

Dan privatiseerden ze een stuk van onze sociale zekerheid. Het wettelijk pensioen gebaseerd op repartitie werd op sekreet gezet en de mensen zochten noodgedwongen hun heil in pensioensparen. Zij werden daartoe aangemoedigd met fiscale vrijstellingen. Dat spaargeld werd ondergebracht in fondsen en naar de beurs gebracht. De beurskoersen stegen en de socialisten zwegen, want ideologische verhalen waren ouderwets.

Ten slotte kapseisde de beurs onder haar eigen dood gewicht. Nu was het hek helemaal van de dam. Het geld van de belastingbetaler werd nu rechtstreeks naar de beurs gesleept en niet meer via de omweg van de privatiseringen. De beurskoersen klapten in elkaar en de socialisten zwegen, want ondertussen waren ze ideologisch totaal ontwapend. De partij had zich eerst tot consumentenpartij uitgeroepen, vervolgens tot netwerkpartij, progressieve partij,  radicaal sociaal-democratische partij, centrumlinkse en tenslotte een centrumpartij. Als identiteitscrisis kan dit tellen. Aan haar rechterzijde creëerde de SP.a een reservaat voor de met uitsterven bedreigde politici van Vl.Pro. Haar linkerzijde, die goed was voor 34 procent in de voorzittersverkiezingen, wordt daarentegen straal genegeerd. Maar niet alleen de linkerzijde wordt genegeerd, de hele sociale, economische en politieke realiteit samen met haar. Op straffe van een verdere daling in de opiniepeilingen, waar de SP.a keldert tot een historisch dieptepunt van 14 procent. De partijleiding meent een cordon sanitaire rond SP.a Rood te moeten leggen maar legt van de weeromstuit een cordon sanitaire rond zichzelf.

Meelijkwekkend dieptepunt in de identiteitscrisis van de SP.a was het televisieoptreden van Caroline Gennez op donderdag 16 oktober in Terzake: “Dedecker is een charlatan, en Yves Leterme presenteert een begroting die met haken en ogen aan elkaar hangt. Als socialisten moeten we eerlijk zijn en de mensen geen rad voor ogen draaien.” Wie kan het oneens zijn met al deze stellingen? Er werden zoveel open deuren ingetrapt dat het begon te tochten in de studio. De vraag blijft echter: wat is het wervende project van de SP.a? Ik heb twee concrete programmapunten gehoord uit de mond van Caroline:

a) “Ik klamp mij aan de voorzitterszetel vast tot 2011…”

b) Een woongarantieverzekering. Wat is daar echter het probleem? De private verzekeringsmaatschappijen willen zoiets niet aan een redelijke prijs aanbieden. Zelfs Ethias, beheerd door kameraad Stevaert, vraagt daarvoor exuberante prijzen. Dus hebben we  openbare verzekerings- en kredietinstellingen nodig. Mevrouw Gennez, u vertelt te pas en te onpas – onlangs ook weer in Knack – dat we met duidelijke standpunten naar buiten moeten treden. Maar u doet het niet, hoe vaak u er ook de kans toe krijgt op televisie en in de geschreven pers. Ik had maar dertig seconden zendtijd en heb er u al twee gegeven:

1)    Ga nu eindelijk eens samen met de vakbonden in het offensief rond koopkracht en jobzekerheid. U moet niet zitten grienen in een hoekje als u in het parlement in de minderheid wordt gesteld door rechts. Zorg dat u de techniek van de buitenparlementaire oppositie weer in de vingers krijgt. Koopkracht en jobzekerheid voor werkende mensen zijn de hoeksteen van een gezonde, sociale economie en een stabiel financieel systeem.
2)    We hebben openbare krediet- en verzekeringsmaatschappijen nodig. Iedereen moet zich tegen aanvaardbare tarieven kunnen verzekeren. Iedereen heeft het recht om zijn of haar spaarcenten onder te brengen bij een overheidsbank die niet speculeert op de beurs. We hebben ook overheidsbanken nodig om onze economie sociaal, democratisch en ecologisch aan te sturen.

Ik geef u nog twee gratis suggesties buiten zendtijd mee:

1)    Voer campagne voor eerlijke belastingen. Dat betekent dat de vermogens eindelijk eens belasting moeten betalen. Een vermogensbelasting van twee procent op vermogens van méér dan 1 miljoen euro (vastgoed zelfs buiten beschouwing gelaten) zou de staat jaarlijks zeven miljard euro opbrengen.
2)    Schaf uw reservaat voor met uitsterven bedreigde politici van VL.Pro af en zet linkse socialisten, SP.a-Rood-kandidaten, op verkiesbare of minstens goed zichtbare plaatsen op de lijst. Zo verbreken we de linkse eenheid niet en laten we aan de kiezer zélf de keuze of de partij naar links moet of niet, zonder de SP.a electoraal te beschadigen.

SP.a Rood zal rond dit programma zélf een socialistische oppositiecampagne in gang trekken onder de noemer “Trek de Rode Kaart”. We trekken een rode kaart voor het falende kapitalisme. Tegelijk trekken we de rode kaart van het socialistische programma.

Als u geen socialistische oppositie wil voeren zullen we met SP.a Rood onze verantwoordelijkheid moeten nemen en het zo goed en zo kwaad als het kan in uw plaats doen. Wij trekken die campagne op gang met een publieke SP.a-Rood-bijeenkomst in de rand van het SP.a-congres op 18 oktober om 11u30 in auditorium D.2.06 van de VUB.

Erik De Bruyn op Ter Zake 16 oktober 2008
{youtube}QRbwzGBs4lQ{/youtube}