Tijdens protesten op 13 april kondigde kameraad Shujat Kazmi, organisator van het Verenigd Volksfront, op een bijeenkomst van duizenden mensen een algemene staking aan op zaterdag 22 april. Met deze staking wilden ze de eisen van de mensen in Kasjmir kracht bij zetten (lees Opstand in Kasjmir
).
Om 8 uur ’s morgens begonnen mensen zich te verzamelen aan de belangrijkste bushalte van Muzaffarabad, de hoofdstad van het door Pakistan bezette deel van Kasjmir. Tegen 9 uur stonden daar 5.000 mensen die aangevoerd door Shujat Kazmi door de straten trokken. De organisaties die de algemene staking steunden, waren het Verenigd Volksfront, de Revolutionaire Jongerenalliantie, het Verenigd Studentenfront en de Pakistan Trade Union Defence Campaign (PTUDC). De betogers waren zeer enthousiast en de echo van hun revolutionaire slogans kon ver in de valleien van de Himalaya gehoord worden. De belangrijkste slogans waren: “Terwijl de massa’s lijden, gaat de oorlog door”, “de heerschappij van kogels en matrakken zullen we uitwissen”, “nee tegen de elektriciteitsfacturen, nee tegen de nutsbelastingen, revolutie, revolutie, socialistische revolutie”.
Intussen waren alle winkels, restaurants, scholen en andere instellingen van Muzaffarabad gesloten. Het transport werd volledig verlamd door de staking en wegblokkades. Toen de betoging aankwam in het centrum van de stad, was ze zo aangegroeid dat op alle wegen naar het plein mensen zaten. Alle sprekers, waaronder lokale leiders van de PPP (een grote volkspartij), bekritiseerden het regime van Musjarraf omdat ze tekort schieten in de noodhulp en omdat ze hun aangekondigde compensaties niet nakomen. Ze waarschuwden hen dat indien de beloften niet worden vervuld, ze verder zullen strijden voor de omverwerping van het regime. Als laatste sprak Shujat Kazmi. Hij stelde dat dit een klassenstrijd is waarbij de onderdrukten zich verzetten tegen hun onderdrukkers. Daarbij verwees hij naar de tradities van de Pakistaanse revolutie in 1968-69. Door de gezichten van de onderdrukkers te veranderen, zal het lot van de massa niet verbeteren. Alleen door een socialistische revolutie kunnen ze hun leven verbeteren.
Net zoals in Muzaffarabad was er een complete staking in alle gemeenten en dorpen van de Neelumvallei. Van 8 uur ’s morgens tot 14 uur bewoog geen enkel voertuig. Alle winkels en gemeenschapscentra waren gesloten. In de gemeenten Kahuri, Pateika en Devlian betoogden telkens honderden, zoniet duizenden mensen.
In de Jhelumvallei blokkeerden stakers de Srinagarhoofdweg. Ook hier bewoog geen voertuig. De gemeenten Ghari Dupata, Hatian, Bala, Chinari, Dhani, Chakar, Chitian, Majohi, Thota, Jarohi, Dhandali, Rahra en Dalai ondergingen een complete staking. Alle bazaars en publieke instituties waren gesloten. Er waren massabijeenkomsten en betogingen op 14 plaatsen waaraan duizenden deelnamen. De meeste sprekers en organisatoren behoorden tot de Pakistan Trade Union Defence Campaign (PTUDC), de Jammu Kashmir Revolutionaire Jongerenalliantie (JKRYA) en de linkerzijde van de PPP.
In Ghari Dupata arresteerde de politie kameraden Rashad Naqvi, Farhad Iqbal en Munir Satti. Wegens deze provocatie marcheerden een massa mensen naar het politiebureau om het te belegeren. De druk was zo sterk dat de politie na enkele minuten de drie kameraden al vrijliet! In Majohi probeerde de politie de menigte uiteen te drijven door boven de hoofden te schieten. Maar in plaats van weg te lopen, viel de menigte aan en de politie moest zelf vluchten. Ook in andere plaatsen in de Jhelum- en Neelumvallei waren er gelijkaardige incidenten. Volgens een conservatieve schatting waren er 20.000 mensen op de been in de Jehlumvallei.
Hoewel de staking zich toespitste op Muzaffarabad, riep de JKRYA voor een solidariteitsstaking in andere regio’s van Kasjmir. De transport- en winkeliersverenigingen vervoegden deze oproep reeds op voorhand. Tussen 8 en 14 uur waren alle winkels en publieke instellingen gesloten. Rawlakot lag volledig lam. Bij een betoging van meer dan duizend mensen spraken Adil Khan, coördinator van de JKRYA, de voorzitter van de transportvakbond, Sardar Arshad, en de districtsvoorzitter van de PPP, Raja Ejaz. Ook Chotagala lag plat en zag een betoging van 500 mensen. Deze protestactie was op touw gezet door zes kameraden onder de 18 jaar. In het Poonchdistrict ging de grootste actie door in Khaigala, met meer dan 2.000 betogers. Hajera en Thorar gingen eveneens plat en de JKRYA organiseerde een grote betoging. Bij de betoging in het totaal verwoeste Bagh gaven Abid Hussain en Abid Chughtai van de JKRYA revolutionaire toespraken.
Dit was de grootste staking ooit in het door Pakistan bezet deel van Kasjmir. De betoging in Muzaffarabad, georganiseerd door de marxisten, was de grootste in de geschiedenis van de stad. Steden die voordien belangrijke basissen waren voor het islamitische fundamentalisme worden nu overgenomen door de marxisten. Deze staking was zonder geweld of vernietiging. Geen enkele persoon liep verwondingen op. De kameraden waren gedisciplineerd en controleerden de protesten zorgvuldig. Met deze staking is opnieuw een bewijs geleverd van de toenemende kracht en aantrek van het revolutionair marxisme in Kasjmir. Maar bovenal zullen deze acties een inspiratiebron zijn voor jongeren en arbeiders in het door India bezette deel van Kasjmir en in de rest van Pakistan. Dit is het nieuwe begin van de revolutie in Kasjmir.
Enkele artikels die hierover verschenen in de Pakistaanse pers:
Voor foto’s klik hier
.