Elke legislatuur zijn er wel parlementsleden die voorstellen indienen om vakbonden rechtspersoonlijkheid op te dringen, het stakingsrecht aan banden te leggen, enz. In de regel gebeurt daar weinig mee maar waakzaamheid blijft geboden.
Na weken discussie heeft het nationaal congres van Vonk/Révolution beslist zich een nieuwe naam te geven: de Revolutionair Communistische Organisatie. Hiermee volgen we een trend met onze internationale organisatie. In de maand juni lanceren we immers de Revolutionair Communistische Internationale op een wereldbijeenkomst in Italië. De titels van onze tijdschriften blijven echter Vonk en Révolution.
“Regeringsdeelname”. Het woord is gevallen. De PVDA is bereid deel te nemen aan regeringen, zowel federaal als regionaal, aldus de verschillende kopstukken van de partij. Zien we binnenkort ‘communistische’ ministers?
Dit jaar moet het jaar worden van de vele verkiezingen. Maar veel Vlaamse partijen lijken zich precies nu in de voet te schieten. De VLD en Vooruit mochten recent hals over kop op zoek naar een nieuwe voorzitter. In Antwerpen, het grootste kiesdistrict, zitten zowel CD&V, VLD als Vooruit in zak en as, de laatsten na het ontslag van schepen Tom Meeuws.
Monteurs in de 10 werkplaatsen van Tesla in Zweden zijn sinds 27 oktober in staking: de eerste in zijn soort bij de gigant.
De staking van de Vlaamse ambtenaren zorgde voor een ongekende chaos voor de Vlaamse havens. In dit interview werpt Yves Brusseel, ACOD militant Vlaamse Overheidsdiensten en secretaris ACOD afdeling Oostende het licht op de het laatste grote sociale conflict van 2023.
Sinds jaar en dag behandelen de opeenvolgende regeringen mensen zonder papieren en daklozen als vuil. Racisme, cynische electorale overwegingen, stemmingmakerij en klassenminachting zijn daarbij de bouwstenen van ‘het beleid’.
De bazen van Delhaize willen het stakingspiket herleiden tot een onschadelijke infostand. En daarvoor krijgen ze de hulp van het hele Belgische gerechtelijke en repressieve apparaat.
Het doel van dit wetsvoorstel is om een betogingsverbod op te leggen voor daden die worden gepleegd tijdens "protestbijeenkomsten". Dit brengt te veel risico's met zich mee voor onze grondrechten en bedreigt stakingen, vakbondsacties en collectieve acties van welke protestbeweging dan ook. “Relschoppers” aanpakken is slechts een flauw excuus.
Als we geconfronteerd worden met een agressief patronaat dat het gevecht opzoekt, is het volkomen contraproductief om te pleiten voor een “terugkeer naar de sociale dialoog”. De enige houding waarmee arbeiders en hun organisaties zijn opgewassen tegen de situatie, is zichzelf stevig en ondubbelzinnig op het terrein van de klassenstrijd te begeven.
Het is nog niet veel gebeurd dat een patroon op zo’n drastische manier tekeer gaat in een sociaal conflict als nu bij Delhaize. Veiligheidsagenten en politie, (on-)gerechtsdeurwaarders werden massaal ingezet tegen het personeel in actie. Het heilige “Belgische overlegmodel”, met zijn mechanismen, zoals verzoening door een bemiddelaar en respect voor de collectieve arbeidsovereenkomsten, werd brutaal opzij geschoven om de plannen van de patroon door te drukken. Politie- en juridische repressie zijn de tweekoppige draak waarmee de patroon het vastberaden verzet van de arbeiders en arbeidsters wil verpletteren.
Het 53e congres van de CGT (voormalige communistische vakbond), dat eind maart werd gehouden, betekende een keerpunt in de geschiedenis van deze confederatie. De 942 afgevaardigden waren verdeeld over een linkse en een rechtse vleugel, die vier dagen lang met elkaar in conflict kwamen. Vooral de linkervleugel bleek sterker en offensiever dan ooit, ook al slaagde de rechtervleugel erin de leiding in handen te houden en een van haar eigen mensen, Sophie Binet, als algemeen secretaris aan te stellen.
In het regeerakkoord 2019-2024 van de regering-Jambon werd een paragraaf opgenomen om een gegarandeerde dienstverlening te verzekeren bij De Lijn. Met het decreet van 28 mei 2021(…) “wat betreft de continuïteit van de dienstverlening van de Vlaamse Vervoersmaatschappij – De Lijn in geval van staking” werd dit doel gerealiseerd.
Bij de bezoeken aan de piketten werd duidelijk dat vele stakers er zich terdege van bewust zijn dat hun strijd met argusogen gevolgd wordt door de gehele sector. Als het bij Delhaize lukt, dan zijn Carrefour en Colruyt de volgende. De tijd is méér dan rijp om de strijd uit te breiden. De stakers zijn al overtuigd, nu de leiding van sommige vakbonden nog.
Zullen de werknemers van Delhaize zonder meer hun arbeidsvoorwaarden behouden bij uitbesteding? Is een 'Wet Delhaize' nodig? Patrick Humblet fileert de juridische kant van de strijd van de Delhaiziens- en -iennes. Conclusie: "Als we echt willen dat werknemers niet langer als vee kunnen verhandeld worden, dan hebben we geen nood aan een Delhaizewet, een Renaultwet 2.0. en ander gepruts in de marge maar moeten we gaan voor echte ondernemingsdemocratie, voor een fundamentele wijziging van het Systeem."
Het conflict bij Delhaize wordt gekenmerkt door een hardnekkigheid die al lange tijd niet meer gezien is in de Belgische klassenstrijd, zowel van de kant van het patronaat als van de prompte (stakings-) reactie van de werknemers. We voerden een gesprek met Anik, vakbondsafgevaardigde va n een Delhaize vestiging in Berchem.
Op zaterdagochtend 14 januari heeft een grote meerderheid van de leden van NewB, een Belgische coöperatieve bank, besloten de bankactiviteiten van de coöperatie te verkopen. Dit gebeurde aan de Vlaamse commerciële bank VDK. Deze beslissing maakt een einde aan een decennium van hoop van een deel van de arbeidersbeweging en de coöperatieve beweging om een ethisch alternatief op te bouwen voor de banken die verantwoordelijk waren voor de economische crisis van 2008.
Een onderzoek van het Brusselse dagblad Le Soir bracht een groot corruptieschandaal aan het licht waarbij syndicalisten in hoge posities en politici van linkse partijen betrokken zijn. In aanloop naar het wereldkampioenschap voetbal van 2022 zouden zij geld hebben ontvangen in ruil voor het verdedigen van het imago van Qatar.
Voor de deelnemers aan deze betoging was het echter duidelijk: zij willen meer acties om hun eisen kracht bij te zetten. Dat is positief. « Wij stoppen niet » was de syndicale slogan van de dag. Maar in het hoofd van de vakbondsleiding heeft dit een andere invulling. Vanuit strategisch oogpunt betekent « Wij stoppen niet’, zeer weinig. Het is een passieve en routineuze houding. Concreet betekent dit een reeks acties voor de partijhoofdkwartieren en andere stunts in de volgende maanden. Er is meer nodig, veel meer.
Op dinsdag 31 januari 2023 organiseert de non-profitsector een nationale betoging te Brussel. Tegen het personeelstekort en de hoge werkdruk en voor betere loon- en arbeidsvoorwaarden. Zowel ACV-Puls als BBTK roepen hiervoor op. Er is nood aan bijkomende investeringen, klinkt het, een duidelijk plan voor de toekomst, meer aanbod en kwaliteit voor iedereen.
De onwettige regering van Dina Boluarte in Peru heeft in verschillende regio's de noodtoestand uitgeroepen en in Puno de avondklok ingesteld in verband met de aanhoudende protesten tegen de staatsgreep.
Er is in de pers veel heisa gemaakt over de crisis in de Vlaamse regering over de kinderbijslag, ondertussen omgedoopt tot groeipakket. CD&V voorzitter Mahdi, heeft lange tijd verdedigd dat het moest worden aangepast aan de index, voor hij uiteindelijk toch toegaf om het enkel te laten stijgen met 2 procent. Minister- president Jan Jambon moest op een gegeven ogenblik op een vernederende manier in het Vlaamse parlement uitleggen dat zijn regering er niet in slaagde een akkoord te bereiken.
Laat ons duidelijk zijn: de eis voor de indexering van het groeipakket was honderd procent gerechtvaardigd. Het is gewoon een schandaal dat dit niet wordt doorgevoerd. In deze tijden van inflatie, energiecrisis en terwijl een derde van de kinderen in armoede opgroeien! Maar deze discussie geeft wel een goed inzicht in de manier waarop in de Vlaamse regering politiek wordt gevoerd.
Verleden vrijdag (21 oktober) raakte bekend dat de socialistische transportvakbond BTB een ‘akkoord’ heeft gesloten met Uber, het platformbedrijf dat taxiritten en maaltijdleveringen op basis van schijnzelfstandigheid aanbiedt. De BTB doet triomfantelijk uitschijnen dat het akkoord een eerste stap is in de richting van « sociaal overleg » in de sector, maar niets is minder waar. Met dit akkoord gaat de vakbond in tegen de gezamenlijke strijd van het Koerierscollectief, de organisatie van Uber-taxichauffeurs (USCP) en ACV United Freelancers.
De arbeiders uit de Franse petroleumsector hebben massaal het werk neergelegd. Aan de tankstations staan lange files. De regering Borne vorderde dinsdag 12 oktober een aantal werknemers van raffinaderijen op. Kan dit ook in België?
In Groot-Brittannië wint de campagne ‘Don’t Pay’ aan kracht. De initiatiefnemers weigeren om vanaf 1 oktober hun energierekeningen te betalen. In België, is een gelijkaardig initiatief, ‘Wij betalen niet’ (www.wijbetalenniet.be) van start gegaan.
De uitbouw van allerlei schimmige statuten is een bewuste strategie die onder impuls van De Croo als nooit tevoren wordt gebruikt. Deze statuten hebben de tendens om zich na een inloopperiode van twee tot vier jaar, verdekt te verspreiden naar andere sectoren.
De eisenbundel van de vakbonden moet ambitieuzer. We moeten vooral de onteigening van de energiebedrijven eisen. Zolang die in privéhanden zijn, blijven we gegijzeld door hun winsthonger. We moeten daarom af van de symptoombestrijding en naar een echte grondige ingreep ten voordele van de werkende bevolking en de lagere middenklasse.
Op 20 juni werd, samen met de liberale en christelijke vakbond, een nationale betoging in Brussel georganiseerd. Deze keer ging het specifiek over de loonnormwet. Die wet maakt het namelijk onmogelijk om op een vrije manier te onderhandelen over onze lonen. Ook de onderwijssector nam deel aan de betoging. 80.000 aanwezige betogers maakten van de betoging een groot succes. Dit is echter nog maar het begin. Het is nu belangrijk dat de vakbonden zich de middelen geven om hun doel te bereiken. Onderhandelen met de regering en de Voka is nutteloos. In hun ogen is het sociaal overleg een middel om de woede van de werkende bevolking te kanaliseren; naar een dood spoor te leiden. Klassenstrijd is de sleutel tot succes. De werkende klasse heeft haar spieren laten zien, het is nu tijd om die te gebruiken.
Het Sint-Pietersziekenhuis, een ziekenhuis in het centrum van Brussel, is het toneel van belangrijke protesten van de interne bewakingsdienst. Zij verzetten zich tegen de privatisering van hun afdeling. Dat de dienst nog niet is uitbesteed is uitzonderlijk. De directie van het Sint- Pietersziekenhuis wenst hier echter verandering in te brengen. Een botsing met het personeel is het logische gevolg.
De strijd tegen privatisering in dit zeer grote ziekenhuis (meer dan 2400 werknemers, bijna 600 bedden) toont aan dat het personeel duidelijk bewust is van de noodzaak om openbare diensten te verdedigen. Het voorlopig hoogtepunt in de strijd is een referendum waarbij een overweldigende meerderheid van stemmers zich heeft uitgesproken tegen de privatisering. De directie wil echter niet dat haar beslissingen in vraag worden gesteld. Zelfs van een democratisch debat met het personeel wil de directie niet weten. Dit is taboe. We spraken met Slim, een bewaker en vakbondsafgevaardigde.
De patroons stoeften aan de vooravond van de grote vakbondsbetoging: “er is geen actiebereidheid op de werkvloer”. Nochtans gaven 80.000 mensen gehoor aan de vakbondsoproep om op straat te komen in Brussel op 20 juni. Dit zorgde in veel bedrijven voor verlaagde activiteit die dag.
“De belangrijkste uitdaging voor een succesvolle onderwijsstaking, wanneer scholen worden gesloten, is tegelijkertijd onder de werknemers eenheid in actie op te bouwen en te onderhouden en publieke steun te zoeken.” Dat concludeert Eric Blanc uit zijn studie van de zogenaamde Red State Revolt, de grote onderwijsstakingen van 2018 in enkele staten onder Republikeinse controle.
Lees hier het pamflet dat we gaan uitdelen op de grote vakbondsbetoging van 20 juni.
ACOD-onderwijs, de belangrijkste onderwijsvakbond in het officieel onderwijsnet neemt deel aan de algemene staking van de openbare diensten van 31 mei. Vonk interviewde Adriano, kersvers vakbondsafgevaardigde aan het Atheneum van Asse.
Door de financiële steun van de meigroeten, kunnen we ons tijdschrift Vonk alweer een jaar verderzetten!
Antonio Cocciolo, voorzitter van ABVV-Charleroi en Zuid-Henegouwen vertelt in het voorwoord: “Tijdens syndicale vergaderingen komt van oudere kameraden veel de verzuchting: met Dussart zou het niet waar geweest zijn! We moeten doen wat Dussart altijd deed: de leiding van de vakbond het vuur aan de schenen leggen, zodat ze wel moeten in actie komen! Altijd vriendelijk en vastberaden, maar met resultaat!”.
In een interview op de nieuwszender LN24 waarschuwde Thierry Bodson voor de gevolgen van dit arrest. Als het school maakt, is de kans groot dat iedereen die in de marge van een manifestatie wordt opgepakt, kan worden veroordeeld. Maar het is erger dan dat.
In de vroege morgen van 1 april werd een historische overwinning van de Amerikaanse arbeidersklasse behaald. Het fulfillment center (pakhuis) JFK8 op Staten Island in New York is de eerste Amazon-werkplaats in de VS waar een vakbond is opgericht.
Twee jaar Corona, tijd voor een overzicht en een evaluatie. Toen de pandemie toesloeg in begin 2020 viel de economie met een klap stil en belandden we in de grootste recessie sinds de tweede wereldoorlog.
Op 27 februari namen we deel aan de succesvolle Basta-mars georganiseerd door de PVDA. Lees hier de volledige versie van ons pamflet waarin we het belang van de eis tot nationalisatie van de energiesector uitwerken.
Op woensdagavond schaften de verschillende gezondheidsministers hoogrisicocontacten af op scholen. Misschien hadden ze beter het coronavirus afgeschaft?
In november en december braken grote betogingen uit in Brussel. Voor het eerst protesteerden 35.000 mensen tegen het coronabeleid en de strengere controlemaatregelen van de regering.
De oproep tot burgerlijke ongehoorzaamheid (t.t.z. open blijven tegen de regeringsbeslissingen in) vanuit de cultuursector kan de start zijn van een brede tegenbeweging die een andere aanpak van de pandemie uitdraagt. Als we erin slagen om de beweging uit te breiden kan het regeringsbeleid verbrokkelen en zal de regering vallen.
Op 8 december heeft de arbeidsrechtbank te Brussel uitspraak gedaan in de "zaak Deliveroo”. De rechtbank meent dat de fietskoeriers geen arbeidsovereenkomst hebben met Deliveroo maar werken als zelfstandigen. Het zeer technische vonnis van bijna 100 bladzijden zorgt voor gemengde reacties. Wat staat er in en waarom is het belangrijk?
De belangrijkste zwakte van de voorstellen van de PVDA is dat ze vertrekken vanuit de bestaande staatsinstellingen om die dan te hervormen naar ‘eenheidsfederalisme’. De analyse van de PVDA over de staat blijft vreemd genoeg gespeend van enige vorm van klasse-analyse.
De regering en het patronaat wisten wat ze deden met de stevige vergrendeling van de loonstijgingen. De bindende loonnorm van 0,4 procent was een signaal om de grote verwachtingen van arbeiders en bedienden na de lockdown af te koelen. Deze verwachtingen zijn volledig terecht en kunnen niet worden ingelost binnen het keurslijf van de loonnorm.
Wie het nieuws volgt weet het al: het gaat niet goed met het onderwijs in Vlaanderen. De Tijd beschrijft de situatie als volgt: ‘met een acuut lerarentekort, corona-achterstand en een tanende kwaliteit waait een perfecte storm door het Vlaams onderwijs.’ Ben Weyts (NV-A) – Vlaams minister van onderwijs – heeft echter een plan: besparen!
Twintig jaar geleden ging SABENA, de nationale luchtvaartmaatschappij, kopje onder. Vonk nam ook deel aan de strijd tegen de sluiting. Onze eis toen: nationalisatie van SABENA onder arbeiderscontrole! Lees meer in dit artikel.
Patrick Humblet fileert de veroordeling van Luikse vakbondsmilitanten voor het blokkeren van een brug tijdens een stakingsactie.
Vijfentwintig jaar geleden zorgden de ontvoering en de moord op Julie, Mélissa, Ann, Eefje, Loubna en anderen voor een enorme commotie in België. De zaak Dutroux, naar de naam van de ontvoerder en moordenaar, aanvankelijk een gerechtelijke zaak, werd in een mum van tijd een politieke en sociale kwestie. De woede richtte zich niet enkel tegen de daders maar tegen het gehele rechtstelsel, tegen het hele systeem.
