Cora, een hypermarktketen die in 1974 in Frankrijk werd opgericht, sluit haar deuren in België. Hierdoor komen 1800 werknemers op straat te staan. Cora is eigendom van de distributiegroep Louis Delhaize, die zeven winkels in België bezit. Twee jaar geleden al begon de Louis Delhaize-groep met het franchiseren van de meeste van zijn winkels, wat leidde tot een groot aantal sluitingen.
Een beetje geschiedenis
Het bedrijf Cora, opgericht door de familie Bouriez, opende zijn eerste hypermarkt onder Carre-four-franchise in Garges-lès-Gonesse (Val-d'Oise) in 1969, en breidde zijn winkelnetwerk begin jaren 1970 uit naar Noord-Frankrijk en België. Na het beëindigen van het franchisecontract met Car-refour werd Cora in 1974 een onafhankelijke keten. De keten was sinds haar oprichting actief in Frankrijk tot de Franse activiteiten van de Louis Delhaize-groep in juli 2024 werden overgenomen door Carrefour. Cora België blijft echter “onafhankelijk”, hoewel de Louis Delhaize-groep de belangrijkste aandeelhouder bleef.
De 60 Franse Cora-winkels werden in november 2024 door Carrefour opgeslorpt. In datzelfde jaar verkocht Louis Delhaize ook al zijn twee Luxemburgse Cora-winkels aan de Franse groep E. Leclerc. In het verleden bezat Cora ook winkels in Roemenië en Hongarije, maar die zijn inmiddels verkocht. De Belgische vakbonden verwachtten toen al “nieuws” over de toekomst van Cora, maar geen sluiting. Na wat er in 2023 met Delhaize gebeurde, was optimisme alleszins niet aan de orde.
De feiten
Op 8 april 2025 kondigde Cora aan dat het zijn zeven Belgische winkels begin 2026 wil sluiten, waardoor 1.779 werknemers hun baan verliezen.
“De werknemers zijn in shock", zegt de CNE: "zeker omdat ze tijdens de drie eerdere herstelplannen (2014, 2017 en 2023) al heel wat inspanningen hebben geleverd. (...) Ze rekenden op een overname door een andere keten, een aankoop van het merk of een inkrimping van de hypermarkten, maar niet op een sluiting.”
De wanhoop onder de werknemers is begrijpelijk, gezien de economische achteruitgang en de aanvallen van de Arizona-regering.
Het ABVV (SETCa) wijst erop dat de helft van de Cora-werknemers meer dan 20 jaar anciënniteit heeft en dat 61% ouder is dan 45 jaar. Met het stopzetten van het brugpensioen en de beperking van de werkloosheidsuitkering tot twee jaar onder deze regering, worden de werknemers van Cora een tweede keer getroffen. Deze sluiting behoort tot de tien grootste collectieve ontslagen sinds 2010, en de vakbonden bevinden zich in een defensieve positie. Zowel het ABVV als de CNE willen vooral de schade beperken via de Renault-procedure en het eisen van vertrekpremies.
In deze context van brute herstructurering in de distributiesector en felle concurrentie tussen ketens, dringt een offensief actieplan over de hele sector zich op.
Volgens de vakbonden is de sluiting het gevolg van het mislukken van verschillende commerciële plannen van de directie. Volgens het bedrijf zelf is het… De schuld van de vakbonden! Via het argument van de concurrentie tussen de verschillende paritaire comités in de sector. Voor Cora zou het blijkbaar het beste zijn als er helemaal geen paritair comité meer was!
Twee jaar geleden schreven we al:
“Als Delhaize niet de eerste keten is die te maken krijgt met deze franchiseringpolitiek (denk aan wat Carrefour deed met zijn Mestdagh-winkels), is de kans groot dat het ook niet de laatste zal zijn! Want de andere grote groepen beschuldigen Delhaize al van oneerlijke concurrentie en zouden zeker hetzelfde kunnen doen als de bazen en aandeelhouders van Delhaize hun zin krijgen... Het gaat dus om de hele sector, die zich zou kunnen (en moeten) mobiliseren om zich aan te sluiten bij deze staking en protestbeweging. Werknemers hebben niets meer te verliezen dan wat hen nu al wordt afgenomen! Integendeel, ze hebben een wereld te winnen!”
We kunnen Delhaize in dit verhaal vervangen door Cora, al gaat het hier om een sluiting, want franchises bij grote ketens zoals Cora zijn ingewikkelder. Maar de centrale vraag blijft dezelfde. De grootdistributie moet worden gepland op basis van de behoeften van de bevolking, en niet om kapi-talisten te verrijken.
Volgens ons zouden de politieke en syndicale leiding van de arbeidersbeweging moeten pleiten voor de nationalisatie van Cora – en van de hele grootdistributiesector – onder democratische controle van de werknemers, die alle rijkdom creëren. De grote aandeelhouders moeten onteigend worden, zonder financiële compensatie: ze hebben zich al meer dan genoeg verrijkt op de rug van anderen. Dat is de enige realistische manier om definitief een einde te maken aan de ontslagen en sluitingen die de werknemers in de handel keihard treffen.