Een gigantische ‘handmade’ rode vlag wappert aan de hoofdingang van de brouwerij Inbev in Leuven. Je kunt je geen beter onthaal inbeelden aan het piket van de ABVV-syndicalisten van de Voedingsindustrie. Een tiental zelfgemaakte affiches hangen aan de hekken. Hier is de boodschap ondubbelzinnig: "4,5 procent loonsverhoging? Geen maximum!", "Brugpensioen op 58 jaar, natuurlijk!", "Zwoegen tot 67 jaar... en wat met de jongeren dan?", "Voor een beter akkoord", “De Rode Woede”.

Alle ingangen worden afgegrendeld door rode piketten maar eigenlijk is het er zeer rustig. Arbeiders vertellen ons: "De staking wordt hier gedragen door het ABVV, maar de ACV'ers zijn hier allemaal met congé vandaag. Ook in Bellevue en bij Jupiler is de staking volledig. Bij Jupiler bij Luik doet ook het ACV officieel mee. Ook alle depots van Interbrew zijn in staking. In Brussel was er zelf een piket van honderd man! De enige plek waar er niet gestaakt wordt is bij Hoegaarden."

De staking vandaag was de laatste in een actiedriedaagse van het ABVV voor een betere CAO. Eerst waren de Coca Cola-bedrijven aan de beurt, gevolgd door Krafts Food en nu de brouwerij Inbev. Op de meeste plaatsen was de staking een groot succes. In Antwerpen zijn ze zelfs een beetje verder gegaan met een staking bij het zuivelbedrijf bij Inza en bij Rombouts.

Het patronaat van de voedingsindustrie gegroepeerd in Fevia wil slechts een loonstijging toekennen die er niet echt een is. De afgesproken norm in het Interprofessioneel Akkoord was 4,5 procent voor loonsverhogingen. Maar dat was slechts een indicatieve norm en dus geen maximumgrens. Fevia denkt echter van wel en houdt het been stijf (zie ons artikel Hun winsten of ons leven? Enkel strijd loont!). Het ABVV wil een substantiële verhoging van de lonen boven die 4,5 procent ook voor de minimumlonen en een bijkomende marge op ondernemingsvlak. Het ACV oordeelde dat het nog te vroeg was om tot actie over te gaan. Nochtans werd al drie keer onderhandeld zonder enige vooruitgang. De staking blijkt de beste manier om druk uit te oefenen op het patronaat.

Hugo Coosemans, de secretaris van ABVV Voeding voor Leuven en Mechelen legt mij uit wat de reactie is van de arbeidersbasis op de harde taal van het patronaat.

“Hier in Leuven hebben we twee personeelsvergaderingen gehouden met telkens 110 man. Die vergaderingen werden op minder dan 10 uur tijd georganiseerd door onze nieuwe ploeg van vakbondsmilitanten. We werden onmiddellijk gesteund door de mensen. Het feit dat vandaag de staking zo sterk is, betekent dat onze eisen geweldig leven. Daar boven op komt dat er in de sector megawinsten worden gemaakt. Inbev heeft zo bijvoorbeeld 719 miljoen euro winst gemaakt verleden jaar."

“De negen topmanagers van Inbev hebben een gemeenschappelijk inkomen van 16,6 miljoen euro en het kaderpersoneel heeft een loonsverhoging gekregen van 30 procent. Dat zijn feiten die gekend zijn door de mensen. Ze vergelijken dat met het gemiddeld uurloon van 10 euro voor een arbeider in de voedingsector en een luttele loonstijging van 1,18 procent in de vorige jaren. Wij willen dat die 4,5 procent slechts een minimum wordt voor loonsverhogingen en dat er daar boven op nog een marge mogelijk moet zijn op ondernemingsvlak.”

“Het ACV vond officieel dat het te vroeg was om actie te voeren. Maar als Fevia bij haar standpunt blijft, dan zal het ACV ook wel actie moeten voeren. Fevia is natuurlijk erg gepikeerd met onze acties. Zoiets hadden ze niet verwacht. Het is de eerste keer dat er zo actie wordt gevoerd in de voeding voor een CAO”

Een andere militant voegt er ironisch aan toe:

“Vandaag kijkt iedereen op naar de acties in de voedingsindustrie. Dat is ook de eerste keer!”

Hugo Coosemans, gaat verder:

“Op het moment dat wij nu praten wordt er opnieuw onderhandeld met Fevia. Tegen het einde van de week brengen we onze zeshonderd militanten en delegees bijeen om de acties en de onderhandelingen te evalueren. Als er een voorakkoord is, dan zullen we die bespreken en over stemmen. Als we er niet mee akkoord zijn, dan plannen wij volgende week opnieuw acties, misschien met het ACV”

We worden onderbroken door een nieuwe telefoonoproep. “Godiva, de chocoladefabriek in Brussel is ook in staking gegaan”, zegt Hugo. “De mensen konden daar blijkbaar niet wachten”. “Het ACV doet daar ook mee. Beter gezegd, de ACV-leden hebben aan hun secretaris gezegd dat indien hij hun geen stakersgeld ging uitbetalen ze allemaal overliepen naar het ABVV!”

We krijgen een ander bericht binnen aan het piket. De ABVV-militanten van Antwerpen zeggen bereid te zijn de acties te verharden. “Wij sluiten niet uit dat we naar het actiemiddel van 1993 grijpen en strategische industriezones kunnen bezetten. De werkgevers moeten beseffen dat het geen spelletje is van iets meer of iets minder. De arbeiders hebben recht op een evenwichtig akkoord waar de 4,5 procent een minimale norm moet zijn”, zegt het persbericht.

Het is duidelijk: de voedingsarbeiders willen niet op hun honger blijven zitten en zijn bereid hiervoor te knokken. De Wiite Woede van de non-profit moet nu plaats ruimen voor de Rode Woede van de voedinsgarbeiders!