Vrijdag 25 augustus verzamelen enkele kameraden van SP.a Rood aan ’t Faboert, een socialistisch buurthuis in Antwerpen-Noord. Ze brengen die dag een werkbezoek aan Nijmegen, dat vanwege zijn links bestuur (PVDA, SP en Groenlinks) ook wel het Havana aan de Waal wordt genoemd. Doel van hun bezoek is ideeën op te doen voor een sociaal geïnspireerd veiligheidsbeleid. Vier van de bezoekers zijn immers zelf kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen: Frank Hosteaux en Filip Vanderbeek in Antwerpen, Elke Heirman en Antoon Stessels in Brasschaat. We namen de gelegenheid te baat om de twee Antwerpse kandidaten te interviewen.

Frank Hosteaux was vroeger dokwerker. Hij woont in de Antwerpse wijk Seefhoek, bekend voor armoede en sociale wantoestanden. Daar was hij eens op bezoek bij een Armeense buurvrouw en de omstandigheden waar zij in moest leven, grepen Frank zo aan dat hij een vzw startte tegen huisjesmelkers, genaamd ‘Rot op Huisjesmelkers’. Door zijn inzet voor betere woningen en meer in het algemeen voor mensen zonder papieren en andere armen, is Hosteaux vandaag een regelmatige gast bij de media en wereldberoemd in Antwerpen en omstreken. Bij de verkiezingen van 2003 kwam hij op bij de SP.a. In 2005 schaarde hij zich achter de arbeiders en bedienden in hun strijd tegen het Generatiepact. Daarmee ging hij in tegen de SP.a-leiding. Samen met andere linkse SP.a-ers richtte hij daarom SP.a Rood op, de nieuwe linkse stroming in de partij.

Filip Vanderbeek is een veteraan van de radicale linkerzijde in Antwerpen. Eigenlijk is Filip een ‘oude communist’, hoewel hij nog jong is. Communist mag hier trouwens niet verward worden met stalinist. Hij is van de democratische communistische strekking, ‘nen echte communist’. Daarom dat Filip zich al sinds jaar en dag bezig houdt met het organiseren van mensen aan de basis, in de wijken. Zo werkt hij voor de armenwerking van het Protestants Sociaal Centrum in de Antwerpse Stuivenbergwijk, naast de wijk Seefhoek en al even achtergesteld. Net zoals Frank – en in tegenstelling tot zeer veel andere SP.a-kandidaten – weet Filip dus maar al te goed wat de noden zijn in de volkswijken. Beide kandidaten komen op via de lijst van SP.a. Maar ze noemen zich SP.a Rood. De eerste vraag is dan nogal voor de hand liggend.

Wat onderscheidt de kandidaten van SP.a Rood van andere kandidaten?

Frank: “Ik denk dat wij als kandidaat van SP.a Rood meer recht door zee zijn. Wij verdoezelen de problemen niet. We steunen ook de arbeiders en de middenklasse. Wij steunen niet de ‘mannen met een plastron’, maar wel die in een overall. Mijn slogan is “niemand zal vergeten worden”. De minderbegoeden krijgen te weinig kansen. Daar moeten we een oplossing voor vinden. Eén op vijf mensen in Antwerpen leeft in armoede. Dat moet eigenlijk nul op vijf worden.”

Filip: “Wij onderscheiden ons in de eerste plaats door ons streven naar sociale rechtvaardigheid. Wat betekent dat concreet voor Antwerpen? Wij kunnen er natuurlijk geen vrede mee nemen dat één op vijf Antwerpenaren in de kansarmoede overleven. Het is onze plicht als socialisten om van Antwerpen een sociale stad voor sociale mensen te maken. Dat betekent in de eerste plaats een prioriteit maken van tewerkstelling. Niet zomaar tewerkstelling, maar tewerkstelling die vertrekt vanuit de noden die in de wijken leven. Bijvoorbeeld op het gebied van onderhoud van schoolgebouwen, op het gebied van groenvoorziening, op het gebied van verbetering van huisvesting en natuurlijk op het gebied van cultuur en sport, waardoor ook banen gecreëerd kunnen worden. Want de kloof die in Antwerpen groeit tussen arm en rijk wordt steeds groter. Alleen een extreem-rechtse partij als het VB kan daar momenteel garen uit spinnen.”

De inzet van de verkiezingen is het behoud en de uitbreiding van goede openbare diensten. Wat zou je zelf doen als je verkozen wordt?

Frank: “Ten eerste willen wij geen privatisering van stedelijke diensten. Ik zou de strijd willen opvoeren en meer doeltreffende maatregelen nemen in de strijd tegen de huisjesmelkerij. En ook de tewerkstelling, want er is duidelijk stadspersoneel te kort in 90 procent van de diensten. Als we er in slagen die drie punten te verwezenlijken, dan hebben we al een heel pak werk verzet. Om dat te verwezenlijken moeten we eerst weten welke middelen de Stad allemaal heeft. Maar we weten nu al dat er te veel geld gaat naar prestigeprojecten. Minstens een deel daarvan zou naar armoedebestrijding moeten gaan.”

Filip: “Te allen tijde moeten de nutsvoorzieningen, zoals men dat noemt, geherwaardeerd worden. Dat betekent concreet omzetting van alle webplusstatuten en slechte statuten zoals die nu aan de Stad Antwerpen bestaan, bijvoorbeeld bij de reinigingsdiensten en de Witte Tornado’s [straatreinigers, nvdr]. Die moeten omgezet worden naar vaste statuten. En daarnaast is er nood aan een ambitieus plan, vertrekkend vanuit de Stad en de noden die er zijn, om te zorgen voor nog meer openbare tewerkstelling, gecoördineerd door de Stad en inspelend op de noden van de gemeenschap, niet op de belangen van immobiliënfirma’s.”

Hoe voeren jullie voor de verkiezingen campagne rond die eisen?

Frank: “We gaan aan een aantal fabrieken pamfletten uitdelen. Ik vind dat heel belangrijk want dan kom je direct in aanraking met de basis. Een fabrieksarbeider, dat is de basis. In Antwerpen-Noord ga ik zeker ook huis-aan-huis-bezoeken doen. Ik wil daarbij ook de andere gemeenschappen bezoeken, daarmee bedoel ik bijvoorbeeld de Pakistaanse, de Afrikaanse en de Armeense gemeenschap.

“We hebben ook al verschillende acties gevoerd in de zomer. Bijvoorbeeld voor meer openluchtzwembaden. Tijdens de hittegolf bleek het schrijnend tekort aan openluchtzwembaden. Wij hebben toen gezegd dat je gemakkelijk de vijver aan het Noordkasteel daarvoor kan gebruiken, zoals vroeger. Dit is een prachtig stuk natuur, midden in de stad. Zet hier wat toezicht voor de veiligheid van zwemmers en bouw er een cafetaria, en je hebt een nieuwe trekpleister. Wij zijn met dat idee in de media gekomen en volgende week ga ik vragen aan Schepen Pauwels wat de plannen zijn. Verder heb ik meegedaan aan Bomspotting in de Antwerpse haven. De havenarbeiders worden voor allerlei zaken gebruikt, en dit kan niet. De Amerikanen die hun wapens versturen naar overal ter wereld, dat moet stoppen. Daar dient onze haven niet voor. We hebben ook gereageerd tegen de privatiseringen. Schepen Heylen vindt dat privé-firma’s op feestdagen het huisvuil moeten ophalen. Dat zou een eerste stap zijn naar privatisering van de hele huisvuilophaling. Daarom dat wij op moederdag een stickeractie daartegen hebben gedaan. We zijn ook gaan kijken op het kantoor van Schepen Heylen. Hij was er niet. Hij zal dus vakantie hebben op moederdag. Waarom mogen werkende mensen dat dan niet?”

Filip, jij bent een grote fan van de Bolivariaanse Revolutie in Venezuela. Kan je die ook toepassen in Antwerpen?

Filip: “In Antwerpen en andere Europese grootsteden nemen de tegenstellingen toe, niet zoals in de Derde Wereld, maar hier nemen de tegenstellingen tussen arm en rijk evengoed toe. Ik denk dat we veel kunnen leren van het voorbeeld in Venezuela. Waarom? Je hebt daar twee assen. Je hebt een vooruitstrevend, anti-imperialistisch en anti-kapitalistisch programma van de regering. Maar daarnaast heb je de volksmobilisatie van de mensen in de bedrijven en in de wijken, waardoor de mensen opnieuw greep krijgen op hun eigen leven, collectief in scholen, buurten en fabrieken. Zo nemen ze deel aan een emancipatorisch, bevrijdend proces in de richting van een maatschappij waar sociale rechtvaardigheid centraal staat, iets wat wij ook nastreven voor Antwerpen. We zien dat Venezuela in dat opzicht de hoop is voor alle progressieven ter wereld.

“In de gemeenteraadsverkiezingen moet aandacht voor ontwikkelingssamenwerking ook centraal staan. Neem bijvoorbeeld de ‘participatieve democratie’ in Caracas en heel Venezuela. We moeten kijken hoe zo’n beweging ontwikkeld wordt. We zien dat in die Bolivariaanse Revolutie het volk, de arbeiders, de boeren, de intellectuelen, maar daar ook zeker het leger mondig worden. Ze beginnen overal projecten mee te realiseren, scholen mee te beheren, fabrieken in zelfbeheer over te nemen. Dat Bolivariaanse ideaal is ook al naar andere Latijns-Amerikaanse landen aan het uitdijen. Het is noodzakelijk dat wij net zoals in 1973 [het Chili van Salvador Allende, nvdr] ons als socialisten unaniem scharen achter de revolutie van Hugo Chavez.”

De SP.a Rood-kandidaten op de Antwerpse SP.a-lijsten zijn:

In gemeente Antwerpen:

Voor de provincieraad Antwerpen:

In Brasschaat:

In Edegem:

In Kontich:

In Zwijndrecht:

In Wommelgem heeft de SP.a-afdeling zich volledig aangesloten bij de ideeën en verzuchtingen van SP.a Rood – wij steunen daar dus de kandidatenlijst als geheel.

Bezoek ook de site www.sp-a-rood.be