Het zal ook nooit goed zijn. Een mens is nog niet goed en wel bekomen van de onheilstijdingen dat de bevolkingsexplosie op wereldschaal zal leiden tot schaarste en overbevolking, of men slaat ons alweer om de oren met cijfers waaruit moet blijken dat we binnen 50 jaar in ons dichtbevolkte Europa niet meer met genoeg volk zullen zijn om de boel draaiende te houden.

Er zullen nog nauwelijks werkenden genoeg zijn om de gepensioneerden te onderhouden zo orakelt men. www.Stratfor.com “The Internet Source for Global Intelligence” stelt het als volgt:

“In een vicieuze cirkel tast de dalende bevolking Europa’s economische basis aan. Een groeiende groep gepensioneerden duwt de pensioenuitgaven omhoog, terwijl een kleinere bevolking minder produceert om die pensioenen te betalen. Tenzij de Europese regeringen hun weelderige, maar tot op heden politiek onbespreekbare pensioenen verminderen, zullen ze genoodzaakt zijn hun belastingen te verhogen. Dat zal Europa’s competitiviteit aantasten, zijn aantrekkingskracht voor investeringen verminderen en dus opnieuw de materiële basis van de economie aantasten...”

Op zich is dit natuurlijk al een aanfluiting van andere beweringen die stellen dat in Europa “de boot vol is”, er dus geen migranten meer toegelaten mogen worden en van Europa een vesting moet worden gemaakt omgeven met prikkeldraad en patrouilleboten. Stratfor zegt het zelf: om de bevolking op peil te houden heeft Europa jaarlijks 1,6 miljoen nieuwe immigranten nodig, terwijl het er in 2000 bvb slechts 816.000 toeliet.

Maar laten we nu eens van de ergste veronderstelling uitgaan, namelijk dat de bevolking van andere continenten het op een bepaald ogenblik niet meer ziet zitten om af te zakken naar het regenachtige Europa en ons ‘oude continent’ achterblijft met een bevolking die overwegend blank is van huiskleur én blond van haar, dat zou pas saai zijn! De afgelopen 50 jaar verminderde het aantal werkenden ten opzichte van het aantal gepensioneerden van 7 tegen 1 tot 4,3 tegen 1. Een extrapolatie - nooit een goeie methode, maar soit - van de Verenigde Naties voorspelt dan een verhouding van 2 tegen 1 in 2050. Onvoldoende, zo stelt men dan, om de pensioenen nog te kunnen opbrengen. En dus moet er nu maar al best driftig ‘gepensioenspaard’ worden en dienen er Zilverfondsen te worden opgepot!

Maar als we dan toch aan het “extrapoleren” zijn (dat wil zeggen, een tendens die we nu waarnemen lijnrecht doortrekken naar de toekomst), dan kunnen we dat evengoed doen met andere evoluties.

Neem nu bv. de arbeidsproductiviteit. In Frankrijk is die van 1980 tot 1999 gestegen met 2,3% per jaar. De komende vijf jaar verwacht men slechts een groei met 1,7%. Die “daling van de groei” is volledig toe te schrijven aan de invoering van de 35-urenweek. Positief dus: een stuk van de productiviteitsverhoging gaat op die manier naar de werkers. Maar daar bovenop is er dus nog altijd een stijging. Extrapoleren we die voorzichtige stijging van 1,7% eens naar het jaar 2050, dan geeft ons dat een marge om tegenslagen te verwerken, de arbeidsduur nog verder te verminderen en/of het wat kalmer aan te doen. Dan zien we dat voor elke 100 frank tegenwaarde aan goederen en diensten die een arbeider of bediende anno 2000 voortbracht er in 2050 232 frank zal worden voortgebracht. Met andere woorden, die 2 werknemers die in 2050 zullen moeten instaan voor het onderhoud van 1 gepensioneerde zullen er 4,6 van nu waard zijn. Op die manier bekeken zal de verhouding actieven tegenover gepensioneerden in 2050 nog lichtjes verbeterd zijn tegenover nu.

We zijn dus uitgegaan van zeer negatieve veronderstellingen: een blijvende migratiebeperking én een bescheiden productiviteitsgroei. Dan nog is er geen reden tot paniek. Paniek zal alleen maar gerechtvaardigd blijken als men blijft doen zoals nu: het sociale zekerheidsstelsel ondergraven om miljarden cadeau te kunnen geven aan het patronaat in de vorm van allerhande verminderingen van de sociale bijdragen!