Dit worden geen gewone verkiezingen. Het zijn de eerste verkiezingen sinds het begin van de crisis. De inzet is dit jaar overduidelijk: wie gaat die crisis betalen? Wij of zij? Wij, werknemers, die leven van ons loon of een sociale uitkering, of zij, de bazen, die leven van het werk van anderen.

Wat de patroons op de werkvloer niet kunnen doordrukken, willen ze via de verkiezingen uit de brand proberen te slepen. In die zin zijn verkiezingen ook een vorm van sociale strijd. De rechtse partijen spannen ze voor hun kar: Open VLD, LDD, Vlaams Belang, N-VA en ook de CD&V. Natuurlijk zeggen deze partijen niet echt wat ze willen doen na de verkiezingen. Ze zaaien verwarring, verdraaien de inzet en wijzen met hun vinger naar de migranten of de Franstaligen.

De patroons fluisteren ook hun eisen in het gewillige oor van de rechterzijde. Urbain Vandeurzen, woordvoerder van het Vlaamse patronaat, windt er geen doekjes om: "Er moet een recheck komen van het welvaartsniveau." Dit betekent een vermindering van onze welvaart om hun winsten veilig te stellen. Luc Coene, vice-gouverneur van de Nationale Bank, zegt dat we een Generatiepact maal honderd nodig hebben. De logica van dat Generatiepact is: werkende mensen en gepensioneerden laten betalen voor de crisis. Bijvoorbeeld, door de vinger op de knip te houden bij onze wettelijke pensioenen, die nu al armzalig zijn. En door de mensen langer en harder te laten werken. Alsof de meesten onder ons nog niet lang en hard genoeg werken.

SP.a Rood ontstond uit de strijd tegen datzelfde Generatiepact. Ons antwoord is daarom dat we SP.a Rood honderdvoudig zullen versterken. We willen Erik De Bruyn in het parlement als spreekbuis van de jongeren, de werkenden en de gepensioneerden. Steeds meer syndicalisten uit verschillende bedrijven en andere socialisten geven gevolg aan die oproep. We willen een campagne bouwen van onderuit, gedragen door de basis. We willen Erik De Bruyn vanaf plaats 11 op lijst 1 (SP.a) in het Vlaams Parlement katapulteren en daardoor voor dé revelatie zorgen van de Vlaamse verkiezingen 2009!

SP.a Rood kandidaten

West-Vlaanderen: Charlotte Storme - 15e plaats effectief
Oost-Vlaanderen: Issam Benali - 10e plaats effectief
Vlaams Brabant: Roger Collin - 16e plaats effectief
Antwerpen: Erik De Bruyn - 11e plaats effectief
Brussel voor het Vlaams Parlement: Kristel Augustijnen -4e plaats opvolger
Voor het Brussels Parlement: Pierre-Paul Goberecht - 7e plaats opvolger

Charlotte Storm: "De sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen"

In West-Vlaanderen steunen we Charlotte Storme, op de 15de plaats. Charlotte "gaat voor een samenleving waar het goed wonen is voor iedereen. Waar de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Waar geen plaats is voor armoede. Waar lonen, pensioenen, uitkeringen een menswaardig bestaan waarborgen. Waar sociale zekerheid gegarandeerd blijft. Waar ecologie-economie-welzijn samengaan en er geen plaats is voor graaicultuur en kapitalisme op de rug van zij die rijkdom helpen opbouwen, maar waar hen niet gegund wordt hiervan hun deel te krijgen."

Nog geen duimbreed heeft zij afstand gedaan van haar idealisme. Ondanks de crisis, ondanks de lakse houding van politici, ondanks het clowneske vertoon van velen onder hen. Integendeel, het sterkt haar om zich andermaal verkiesbaar te stellen, wetende en ervan overtuigd zijnde dat het wel degelijk anders kan!

"De economische crisis toont ons hoe spaar- en belastinggeld wordt vergooid en hoe jobs op het spel worden gezet om de economie 'draaiende' te houden. Het gevolg is armoede en onzekerheid voor velen. Een moderne, welvarende samenleving zou er heel anders moeten en kunnen uitzien. Iedereen moet deftig kunnen wonen. Lonen, pensioenen en uikeringen moeten een menswaardig bestaan waarborgen. De economie moet democratischer worden ingericht, om deze meer te doen samenvallen met ecologische, sociale en duurzame behoeften."

Charlotte stapt niet van deze principes af, ondanks de populistische tegenaanvallen van rechts en de gemakkelijke antwoorden op de crisis van politici die de werkende bevolking opnieuw willen doen opdraaien voor de economische spilzucht. Charlotte is ervan overtuigd dat het mogelijk is en dat de bevolking beter verdient. Het zal nodig zijn in de komende periode. Naar links, en dan vooruit!

Roger Collin: "Onze regering moet stoppen met de mensen bang te maken"

Roger is 41 jaar, woont met zijn vriendin te Kortenberg en is vader van één zoon. Hij werkt op de luchthaven van Zaventem. Als syndicalist is hij actief in de ondernemingsraad en de syndicale delegatie. Op politiek vlak neemt hij geen blad voor de mond: "Als de meest doorslaggevende beslissingen in directiekamers worden gemaakt, lijkt democratie mij toch een hol begrip te zijn. Rechtse partijen gooien olie op het vuur door met maar halve waarheden uit te pakken. Waarom is de creatie van een openbare kredietinstelling bijvoorbeeld taboe als we daarmee aan een maatschappelijke behoefte kunnen voldoen? Maar als de banken door hun eigen spilzucht ten onder dreigen te gaan, springt zelfs onze noodlijdende federale regering ineens in de bres met miljoenen euro's."

Wat is het alternatief? "Het is onaanvaardbaar dat wanneer de economische crisis toeslaat, het alweer de werknemers zijn die nog meer uitgemolken worden. Nadat ze al 15 jaar de gevolgen ondergaan van een saneringsbeleid, stellen we met zijn allen vast dat zij opnieuw de eersten zijn die de crisis dubbel voelen. Ondanks de winst in de bedrijven zijn de ontslagen van werknemers massaal. Ook de werkomstandigheden zagen we traag maar zeker afbrokkelen. Ondertussen staan we zo ver dat een interim-arbeider er niet buiten kan dat hij dagelijks moet bellen om te weten of hij mag komen werken."

Roger wil dat de winst van de bedrijven opnieuw geïnvesteerd wordt in de economie. Hij vraagt meer regelgeving van de overheid om zo tot een beter werknemersstatuut te komen met degelijke contracten. Hij strijdt voor een maatschappij waarin de vakbond weer naar waarde wordt geschat en eist een volledige vrijwaring van het stakingsrecht.

Oudere mensen die met hun hard verdiende pensioen niet toekomen om in hun basisnoden te voorzien, serviceflats en rusthuisbedden waarvan de prijzen de pan uit swingen enzovoort, Roger krijgt er grijs haar van. "Het gaat hier om onze ouders en grootouders, en ooit zal het over ons gaan." Als socialist vindt Roger het niet meer dan normaal dat dit een prioriteit wordt.

Onze regering moet stoppen met de mensen bang te maken door te beweren dat er geen geld genoeg is in de sociale-zekerheidskas. Ze toonde zelf aan dat ze plots van de ene op de andere dag 7 miljard euro kon ophoesten om de banken te redden. Dit zelfs zonder voldoende voorwaarden op te leggen wat betreft het terugvorderen van deze bedragen. De winsten blijven privaat, maar de verliezen worden gedragen door de gemeenschap. Dat is socialisme voor de rijken. Wij moeten durven strijden voor een socialisme van de werknemers. "Daarom pleit ik voor een overheidsbank die iedereen het recht geeft om zijn spaarcenten veilig op de bank te zetten en die ons verzekeringen aanbiedt tegen aanvaardbare prijzen."

"Een vlaktaks zoals Lijst Dedecker voorstelt, is je reinste boerenbedrog: dit is de gewone man paaien met een klein voordeel, maar vooral de rijken veel minder laten betalen. Dit doet de financiering van ons sociale-zekerheidssysteem wankelen. Wie zegt dat de belastingen te hoog zijn, zegt immers ook dat de sociale zekerheid te hoog is. Dat kleine beetje dat we winnen bij een belastingsverlaging betalen we met rente terug bij een geprivatiseerde gezondheidszorg of een openbaar onderwijs zonder middelen. Op die manier een hypotheek leggen op de toekomst van onze samenleving doet mijn rood bloed koken. Er wordt volgens studies trouwens voor 30 miljard euro per jaar gefraudeerd door de rijken. Daar zitten de profiteurs van ons systeem; dat is een permanente diefstal van allen van ons. De grootste transfer in dit land is niet tussen Vlaanderen en Wallonië of tussen Belgen en allochtonen, maar wel tussen arbeid en kapitaal! Ik ijver dan ook voor de invoering van een vermogensbelasting zodat de sterkste schouders mee de lasten dragen."

Kristel Augustijnen: "Wij gaan de crisis NIET betalen!"

"Ik heb me op de lijst gezet van de SP.a omdat een socialistisch alternatief noodzakelijk is. Veel te veel mensen stemmen voor het Vlaams Belang of voor Dedecker. Veel vakbondsleden voelen zich niet meer thuis in de actuele socialistische partij en stemmen extreem-rechts uit protest. Maar dit is een nutteloze en gevaarlijke stem. Uiterst rechts ventileert protest maar verdedigt tevens een ultraliberaal programma. Het Vlaams Belang staat voor minder uitkeringen, minder sociale bescherming en minder syndicale vrijheden. In tijden van crisis hebben we deze drie meer dan ooit nodig. Uiterst rechts zoekt zondebokken om de echte profiteurs uit de wind te zetten: de grote patroons, de belastingontduikers want ach ja, "er zijn te veel lasten op arbeid"... Nochtans zijn dit geen lasten; het is de financiering van onze sociale bescherming.

De regering heeft 25 miljard veil om de banken te redden maar wie gaat dat betalen? Ik zeg duidelijk mijn mening: wij gaan de crisis niet betalen want we hebben reeds veel te lang veel te veel betaald: part-time, flexiwerk, patronale bijdrageverminderingen, lage lonen, nepstatuten enzovoort. Al deze zaken hebben arbeid goedkoper gemaakt terwijl onze arbeidsprestatie juist productiever is geworden.

Daarom ben ik voorstander van een belasting op grote fortuinen. Om te beginnen. Ook zou ik de top van de partij eens goed willen wakker schudden en hen zeggen dat met onze behaalde stemmen ze toch rekening zullen moeten houden. Er moet opnieuw een link komen tussen het syndicaat en de partij! Hoe kan een politieke partij de problemen van de werknemers kennen, wanneer er geen link meer bestaat? Diegenen die me kennen, weten dat ik een doorzetter ben. Ik beloof jullie niet de wereld te kunnen veranderen, maar wil wel tonen dat wij er zijn en dat de werknemers hun stemrecht nuttig weten te gebruiken. Daarom maak ik samen met vele andere syndicalisten deel uit van de linkse vleugel van de partij, die heet SP.a Rood."

meer info (o.a. over de andere kandidaten): noodaanrood.sparood.be