Met de gemeenteraadsverkiezingen op komst houden veel mensen hun adem in. Zal het Vlaams Belang weer aan stemmen winnen?

Sommigen durven optimistisch zijn. In het straatbeeld zie je immers steeds meer ‘zonder haat straat’-plaatjes verschijnen. Bovendien zal een massa mensen op 0110, samen met Tom Barman en anderen uit de muziekwereld, tonen dat een groot deel van de bevolking ‘voor verdraagzaamheid, tegen racisme, tegen extremisme en tegen zinloos geweld is’. Hoe warm en sympathiek deze initiatieven ook zijn, wij vrezen dat hun belangrijkste verdienste is dat ze ervoor zorgen dat we elkaar een hart onder de riem steken. Maar hoeveel kiezers van het VB zou je ermee overtuigen?

Het probleem is dat er nu al twintig jaar lang wordt van uitgegaan dat de opkomst van extreem-rechts een moreel probleem is. “Als mensen eenmaal inzien dat racisme slecht is en tot gruwelen als een holocaust kan leiden, zal het tij wel keren”, wordt gehoopt. Deze denkpiste leidt, zoals iedereen kan vaststellen, totnogtoe nergens naar. Het VB blijft groeien. Racisme is dan ook niet de kern van het probleem, het is slechts een méthode van het Blok. Door haat te zaaien tussen allochtoon en autochtoon, tussen Vlaming en Waal, denkt de partij de mensen te kunnen afleiden van de echte problemen en van hun echte intenties. Ze zouden, eens verkozen, een asociaal beleid van jewelste doorvoeren. Het VB is allerminst een partij van het volk. In de synthesetekst voor hun sociaal-economisch congres van eind 2005 werd dit eens te meer duidelijk: de vakbonden moeten monddood gemaakt worden, er moeten minder milieuregels komen, de overheid moet zich zo min mogelijk bemoeien met de bedrijfswereld en er moet een forse lastenverlaging en een drastische loonmatiging komen. Bovendien spreekt de tekst zich volledig uit tegen belastingen op kapitaal. En het is al even erg gesteld met hun partijprogramma ten opzichte van vrouwen, migranten en vluchtelingen.

Voor werkzoekenden ziet een toekomst met het VB er allerminst rooskleurig uit. Vlaams Parlementslid Van Gaever (VB) stelt dat werklozen gewoonweg niet willen werken. Hij wil de werkloosheidsvergoedingen tot vier maanden beperken. In die vier maanden zou de uitkering telkens met 25 procent per maand afnemen. Schoolverlaters moeten daarop zelfs niet rekenen. “Als het aan mij ligt, krijgen ze geen enkele euro.” Dat er simpelweg niet genoeg jobs voor iedereen zijn, zal hem worst wezen. Een ander lumineus idee van Van Gaever is het oprichten van een Vlaams Belang-gezinde vakbond. Deze vakbond zou de goede van de slechte werkers onderscheiden, zodat de bazen niet te veel probleempjes ondervinden. Trouwens, Van Gaever was als ex-baas van VLM de eerste grote ondernemer op de VB-lijst, maar ondertussen kreeg hij gezelschap van een andere grote naam uit de bedrijfswereld: Bruno Valkeniers, voormalig directeur van Hesse-Noord Natie. Het Vlaams patronaat begint steeds openlijker voor het VB te kiezen. Uit alles wat het Blok doet en schrijft, kan je concluderen dat de levensomstandigheden er voor de werkende mens alleen maar op achteruit zouden gaan met hen in de regering.

Het lijkt in dat opzicht een contradictie dat het net de sociaal-economische situatie is die mensen op het Blok doet stemmen. Niet racisme ligt aan de basis van hun stem, wel verbittering en wanhoop over hun levensomstandigheden. Er is met de dag minder werkzekerheid en de pensioenen worden opgeofferd aan een verlaging van de patronale bijdragen. Dat terwijl het leven slechts duurder wordt. Mensen moeten harder en langer werken en hebben daardoor steeds minder aan hun leven. Deze achteruitgang vindt al jaren plaats zónder extreem-rechts in de regering. Mensen zijn boos en gefrustreerd en doen contraproductieve dingen als stemmen voor het Blok.

De kern van het probleem is dat de SP.a op een dwaalspoor zit. De leiding is volledig vervreemd van het oorspronkelijke karakter van de partij en laat zich nu al jaren meeslepen door rechtse ideeën. Ze heeft illusies in het kapitalisme, dat volgens haar slechts wat menselijker moet worden, wat bijgeschaafd. Nu het kapitalisme in crisis is, zullen er echter geen toegevingen als in het verleden gedaan kunnen worden. Pensioenen, werkloosheidsvergoedingen, gratis onderwijs, betaalbare gezondheidzorg… dit alles staat op de helling. De ellende die dit teweegbrengt, kan voor extra stemmen op extreem-rechts zorgen zoals dat in de jaren ’30 in Duitsland het geval was. De enige uitweg is een degelijk links antikapitalistisch alternatief. Extreem-rechts is slechts een symptoom van een zieke maatschappij. Het marxisme is het medicijn. Sluit aan bij Vonk en zeg nee aan het kapitalisme!

SP.a Rood zal op vrijdag 22 september in Antwerpen de ophefmakende documentaire “La face cachée du Vlaams Blok” draaien (met Nederlandse ondertiteling). Geen enkele Vlaamse televisiezender wil tot nu toe deze documentaire tonen. Deze film onthult de fascistische roots die achter de glimlachen van de leiders van het Vlaams Belang schuilen. Gemaakt met archiefmateriaal van de laatste 35 jaar zal deze voorstelling je ogen en deze van je vrienden openen over de echte aard van het VB.

Lees ook www.sp-a-rood.be