Vonk Nederland interviewde Soheilah Rodjan, een organiser van de Vakbond van Schoonmakers naar aanleiding van een recente solidariteitsactie met collega's in Houston, en het besluit van het schoonmakersparlement om zich tegen het Kunduz-akkoord te keren.

Vonk: de acties van de schoonmakers in Nederland zijn een inspiratie geweest voor vakbonden over de hele wereld. Jullie wonnen jullie staking na een lange strijd van 16 weken. Hoe is de stemming onder de schoonmakers nu?

Soheilah: 16 weken staken was een zware beproeving voor de stakers. Het was een echte strijd en niemand had verwacht dat het 16 weken zou duren. In de 16 weken waren er ups en downs, maar omdat iedereen deze ups en downs samen beleefde zijn de stakers alleen maar hechter en sterker geworden. Ze hebben veel gewonnen dus het was het waard. Ze kregen veel steun vanuit Nederland maar ook vanuit de hele wereld en dat gaf ze kracht. De stakers zijn zich bewust geworden van het feit dat als ze collectief hun krachten bundelen, ze veel voor elkaar kunnen krijgen, zo dus ook op de werkvloer. Na de staking is iedereen weer gaan werken met de houding: ‘we laten niet meer met ons sollen’. De stemming onder de schoonmakers is goed. De meesten zijn goed ontvangen op het werk door de niet-stakers omdat ze met een overwinning terugkwamen.

Jullie hebben actie gevoerd voor jullie broeders en zusters in de VS. Kun je daar iets meer over vertellen?

In Houston zijn de schoonmakers van schoonmaakbedrijf  ISS ook in staking. Ze krijgen daar veel te weinig betaald en de respect en waardering is ook ver te zoeken. De schoonmaakstaking van de Vakbond van Schoonmakers was bekend bij de SEIU [grote vakbondsfederatie in de VS, red.] en ze hadden een delegatie uitgenodigd om naar Houston te gaan om erover te vertellen. Paula Groeneboom is namens de schoonmakers ernaartoe gegaan met een solidariteitsfilmpje die het schoonmakersparlement  had opgenomen in Nederland. Ze werden daar geweldig ontvangen en mochten meteen bij aankomst voorop tijdens een demonstratie meelopen.

Na een lange economische strijd voor betere werkomstandigheden, heeft het schoonmakersparlement zich nu tegen het Kunduz-akkoord gekeerd. Hoe kwamen jullie ertoe deze belangrijke stap te zetten?

Het Kunduz-akkoord is een belachelijk asociaal plan. Ons land dreigt kapotbezuinigd te worden. Een Sociale Woestijn te worden. Dor, droog en guur. Dat pikken de schoonmakers niet. De schoonmakers zijn niet alleen actief voor cao-verbeteringen en verbeteringen op de werkvloer. Ze zijn ook erg politiek bewust. Op 18 juni 2012 kwam het parlement bijeen in de Burcht [voormalige gebouw van de Diamantwerkersbond in Amsterdam, red.] om te spreken over het Kunduz-akkoord. We hadden alle politieke partijen uitgenodigd. Opvallend was dat alleen PvdA en SP aanwezig waren. Groenlinks heeft niet eens gereageerd op de uitnodiging en kwam achteraf met een smoes dat ze geen uitnodiging hadden ontvangen! Tijdens de staking waren Roemer, Cohen en Sap aanwezig tijdens de Mars van Respect in Den Haag. Maar als het nu om het Kunduz-akkoord gaat dan heeft Jolande Sap niet het fatsoen om te komen en de schoonmakers uit te leggen hoe het zit met zo’n asociaal plan waar zij achter staan. De schoonmakers hebben kritische vragen gesteld aan de SP en PvdA en ze hebben duidelijk gemaakt dat ze op één van de twee gaan stemmen, maar dat ze hen nauwlettend in de gaten houden of zij zich wel aan hun woord houden.

Op 12 september zijn er weer verkiezingen. Gaan de schoonmakers zich nog laten horen?

12 september zijn er verkiezingen en de schoonmakers gaan zeker van zich laten horen tot 12 september, maar zeker ook na 12 september. We zullen er alles aan doen om ons uit te spreken tegen het Kunduz-akkoord. Er zullen vele acties volgen.