Terwijl het Midden-Oosten steeds dieper wegzakt in een vicieuze cirkel van dood en vernieling, zet de Eerwaarde Tony Blair opnieuw een stapje op het wereldtoneel, deze keer als internationale gezant voor het Midden-Oosten.
De tweede ronde van de wetgevende verkiezingen hebben de rechterzijde een absolute meerderheid gegeven in het parlement. De rechterzijde heeft nu sterk de teugels in handen in zowel de ‘Assemblée Nationale’ als in het ‘Elysée’, het presidentieel paleis. Opgepast voor de antisociale pletwals!
Leden van de Labour Party en aangesloten vakbonden werden donderdag 17 mei wakker met het onaangename nieuws dat Gordon Brown, de zogenaamde architect van New Labour, de volgende leider van de Labour Party wordt en meteen ook Eerste Minister, zonder enige vorm van verkiezing. De enige andere kandidaat, John McDonnell, werd van de kieslijst gehouden.
Voor de derde keer op rij heeft links de presidentsverkiezingen verloren in Frankrijk. Hoewel het verzet tegen Sarkozy op zich een hoop mensen mobiliseerde, kon het programma van de PS weinig enthousiasme opwekken. Bijgevolg hebben velen zich laten verleiden door de ‘breuk’ die Sarkozy zogezegd incarneert.
Links deed het niet bepaald goed bij de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen. Je zou nochtans anders verwachten na de talrijke stakingen en massabewegingen van de afgelopen jaren. Het komt er nu op aan Sarkozy te verslaan in de tweede ronde.
De 240 havenslepers van het slepersbedrijf Smit gingen eind februari met steun van de vakbonden in staking. SP.a Rood vraagt aan de socialistische vakbonden van de Antwerpse sleepdiensten om een daad van solidariteit te stellen met hun collega’s in Rotterdam.
Hier en daar kan je het zelfs in België in de kranten terugvinden: er broeit iets in Kopenhagen. Zoals te verwachten wordt er door de massamedia niet bepaald objectief gerapporteerd. De Standaard vat het kort samen als gaande om relletjes, ontstaan nadat een stel anarchisten volledig terecht uit een kraakpand zijn gezet. Om een idee te krijgen van wat er nu juist gaande is, moeten we er echter iets meer woorden aan vuilmaken.
Terwijl Blair zijn troonopvolging regelt voor Gordon Brown, tonen de peilingen hoe laag de steun voor Labour is gevallen. Bij de volgende verkiezingen kunnen de Tories terugkeren.
Een coalitie tussen CDA, PvdA en Christen-Unie lijkt in de maak. Dit wordt voorgesteld als een ‘linkser kabinet’, maar dat zal een leugen blijken. De peilingen tonen dat dit kabinet onpopulair is, zelfs voor de eigenlijke regeringsvorming.
Met de monsterzege van de SP vervoegt Nederland de voorhoede van de klassenstrijd in Europa. Op een tijdspanne van enkele jaren zwaaide de slinger wild van rechts naar links. Het land van de sociale consensus is het land van het sociaal conflict geworden.
In Nederland bezorgde de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2006 de linkerzijde met de SP op kop een fenomenale, historische overwinning, ondanks het lichte verlies van GroenLinks (-1) en het falen van de PvdA (-9). De SP verdrievoudigde bijna haar zetelwinst door van 9 zetels (in 2003) naar 25 zetels te springen.
Voor alle kameraden komt het tragische nieuws van het vroegtijdige overlijden van Phil Mitchinson aan als een zware schok. Phil Mitchinson was een leider van de Internationale Marxistische Stroming en de adjunct hoofdredacteur van het marxistische tijdschrift Socialist Appeal, waarvan wij regelmatig artikels vertalen. Spijtig genoeg werd Phil in de nacht van donderdag 16 op vrijdag 17 november het slachtoffer van een hartaanval.
Frankrijk wordt vaak afgebeeld als het moederland van de revolutie. Ze hebben daar inderdaad een prachtige traditie en dat weerspiegelt zich keer op keer in de sociale strijd. Mikael Duthu zakte de afgelopen week af naar Lille en Parijs om deel te nemen aan de mobilisaties.
Stephen Bouquin is als socioloog aan de Franse universiteit van Amiens niet alleen een scherpzinnig waarnemer van de woelige jongerenstrijd in Frankrijk. Hij neemt er ook actief aan deel. Een gesprek met hem geeft ons een beter inzicht in het inspirerende verzet van de jeugd tegen de CPE.
De linkse zege bij de Nederlandse gemeenteraadsverkiezingen is de politieke vertaling van de sociale strijd tegen de rechtse regering en vooral van de enorme syndicale protesten sinds 2004. Eigenlijk dient de linkerzijde deze uitslag te gebruiken om Balkenende ten val te brengen.
Vergelijkingen met mei ’68 zijn momenteel in Frankrijk niet uit de lucht gegrepen. Verschillende universiteiten liggen plat en de vakbonden betogen ook tegen de invoering van de CPE. We interviewden iemand die deelneemt als lid van de vakbond SNES-Sup, met name Stephen Bouquin, hoogleraar sociologie aan de universiteit van Amiens.
De Linkspartei in Duitsland doet ook in België de hoop opleven dat een grote partij links van de sociaal-democratie mogelijk is. Niet alleen klein-links klampt zich aan het voorbeeld vast. Ook binnen de voorhoede van de arbeidersbeweging wordt het debat gevoerd, zeker nu de SP.a-leiding zo arrogant reageert tegen de vakbondseisen. Daarom gaan wij hier dieper in op het ontstaan en de perspectieven voor de Linkspartei.
Wat we in Frankrijk zien is een opstand van jongeren niet van de gelukkige jeugd, wel van de meest onderdrukte, verschopte en wanhopige jeugd. De methoden die deze jeugd aanwendt, zijn zeker niet de methoden van de arbeidersbeweging. Maar kan de oorzaak voor hun brute methodes niet gezocht worden bij het opgroeien in pure ellende en het voortdurend geconfronteerd worden met politiegeweld? We moeten solidair zijn met deze jeugd in opstand, hen uitleggen dat geen enkele rel, hoe fel en wijdverspreid ook, hun problemen kan oplossen.
Iedereen die vreesde dat Blairs ‘antiterreurbeleid’ nefaste gevolgen zou hebben voor de burgervrijheden, krijgt gelijk. Hiervoor hoef je maar naar de conferentie van Labour in Brighton te kijken. De 82-jarige Walter Wolfgang, die het nazisme in Duitsland ontvluchtte in 1937, werd brutaal uit de zaal verwijderd door een stel bullebakken.
De Duitse verkiezingen draaiden uit op een impasse. De klassenpolarisatie wordt steeds duidelijker. Het meest opvallend was het sterke resultaat van de Linkse Partij, die niet alleen goed scoorde in de historische bastions van de PDS maar eveneens flink wat stemmen binnenrijfde in het 'rijke' westen.
Nu al staat vast dat de parlementsverkiezingen in Duitsland een politieke aardverschuiving zullen teweegbrengen. De nieuwe Linkse Partij kan volgens peilingen rekenen op ongeveer 10 procent van de stemmen. In Oost-Duitsland lijkt de Linkse Partij met 30 procent zelfs de grootste partij te worden. Na Nederland en Frankrijk, die de Europese grondwet als een boemerang in hun gezicht kregen, heeft België er dus opnieuw een buurland bij waar aanhoudende aanvallen op de arbeidersklasse uiteindelijk hebben geleid tot een verbreking van de politieke stabiliteit.
Deze voormiddag werd Londen opgeschrikt door een reeks bomaanslagen waarbij minstens tientallen doden vielen. Wie de daders ook zijn, ze geven niet om onschuldige slachtoffers. Dit soort activiteiten is volstrekt onaanvaardbaar voor iedereen die de zaak van het socialisme en de werkende klasse verdedigt. Dit soort acties zorgt er enkel voor dat de reactionaire krachten nog harder toeslaan.
De reacties van de media en de politiek op de massale neen-stem tegen de Europese Grondwet in Frankrijk en Nederland geven een ontluisterend beeld van onze 'elites', dat deel van de bevolking dat geacht wordt onze samenleving te leiden.
Zondag 22 mei verloor de SPD van kanselier Schröder haar traditioneel bastion Noordrijn-Westfalen. De SPD-leiding heeft met haar rechtse beleid de partij op dit punt gebracht. De werkende mensen zijn het kind van de rekening want zij zullen nu nog meer mogen lijden onder een (waarschijnlijke) rechtse coalitieregering van christen-democraten en liberalen.
Ook in Europa is de situatie zich aan het keren. Wie had zich tot voor kort kunnen voorstellen dat de machtige EU zo’n opdoffer zou incasseren? Het kapitalisme bevindt zich op alle vlakken in een diepe malaise en de werkende klasse is zich aan het opwarmen. De politisering in Frankrijk gaat met rasse schreden vooruit. De rechterzijde is in crisis, inclusief de leiding van de PS. Vooral de Communistische Partij vaart wel bij haar sterke campagne.
Frankrijk bewees gisteren opnieuw dat ze in de voorhoede zitten van de verlinksing in Europa. Ondanks de immense mediacampagne voor de Europese grondwet hebben de Fransen ‘nee’ gezegd tegen het Europa van de multinationals. De liberale grondwet werd met een meerderheid van 55 procent verworpen.
Labour heeft een historische overwinning geboekt twee weken geleden. Toch valt er weinig enthousiasme op te merken. ‘At least we kept the Tories out’ was de algemene stemming de dag nadat Labour zijn allereerste derde opeenvolgende termijn won.
Wie treedt in wiens voetsporen? Het is moeilijk te zeggen. Nadat de Nederlandse metaalarbeiders verplicht zijn geweest in staking te gaan om het CAO-overleg te deblokkeren, is het de beurt aan de Belgische en Italiaanse metallo’s. Deze gaan bijna tegelijkertijd in staking. De Belgische metaalarbeiders gaan op vrijdag 22 april in staking. In Italië doen ze het een week vroeger op vrijdag 15 april.
In kringen van het Vlaamse patronaat wordt steeds meer gesproken over het ‘Deense model’, met name een rechtse minderheidsregering met steun van extreem-rechts van op de oppositiebanken. Wij spraken over die beruchte alliantie tussen rechts en extreem-rechts in Denemarken met een Deense kameraad.
In maart 2005 organiseert de Partito della Rifondazione Comunista zijn zesde nationaal congres. De partijsecretaris Bertinotti heeft een scherp draai naar rechts gemaakt en bijvoorbeeld zijn standpunt over Irak opgegeven om in coalitie met centrum-links te kunnen treden. Onze Italiaanse zusterorganisatie FalceMartello zal een eigen document naar voren brengen op het congres. Een verslag van Claudio Bellotti, lid van het Nationaal Uitvoerend Bestuur van de PRC.
In oktober hielden de arbeiders van de Duitse Opel-fabriek in Bochum een wilde staking. Daarmee deden ze hoop opleven bij vele syndicalisten. Maar na zes dagen besliste 70 procent van de arbeiders opnieuw aan de slag te gaan. Welke lessen kunnen we uit deze spontane uitbarsting trekken?
Duitsland is in de ban van een zomers sociaal protest dat tot in de herst is doorgelopen. Het patronaat doet de 35 uren in talrijke bedrijven springen en de regering van de rechtse socialistische leider Schröder heeft een aanval ingezet tegen de werklozen. Lees meer over wat er in het hart van Europa plaatsvindt.
In België lijkt alles vast te zitten en klagen linkse militanten en syndicalisten dat de mensen niet te mobiliseren zijn. In Nederland was dit nog veel erger, tot voor kort. Onze noorderburen tonen dat de situatie op korte tijd helemaal kan omslaan.
De Standaard (20/09) publiceerde onlangs een analyse over de positie van Tony Blair. “De zittende premier is zich er maar al te goed van bewust dat de enige serieuze oppositie die hij te duchten heeft, vanuit zijn eigen partij komt.” Wie beweerde dat de Labour Party volledig verkocht is?
Langs alle kanten belaagd door de eigen bevolking kiest het kabinet Balkenende II voor de confrontatie. De krachtmeting is begonnen met een arbeidersklasse die ontwaakt uit een lange winterslaap. Het wordt spannend.
Het kabinet Balkenende is op ramkoers met de vakbeweging. Het zo gevierde 'Poldermodel' van overleg en opbouwende dialoog tussen de sociale klassen kapseist. De Nederlandse arbeidersklasse ontwaakt uit een lange winterslaap. Meer lees je hieronder.
Met hun beleid van tegenhervormingen behoorden Tony Blair en Gerard Schröder tot de verliezers in de Europese verkiezingen. Sinds de Tweede Wereldoorlog scoorde de SPD voor de eerste keer niet meer dan 22,5 procent van de stemmen in de nationale verkiezingen van 13 juni 2004.
De Franse rechtse regering van Raffarin heeft een vernederende nederlaag geleden bij de regionale verkiezingen. De traditionale linkse partijen, de socialisten en de communisten, worden hier veel sterker van. Maar hun grote stemmenwinst betekent niet dat hun programma omarmd wordt door de werkende bevolking.
Er is een wet die zegt dat wanneer de massa’s zich in beweging zetten, zij zich onvermijdelijk eerst zullen uitdrukken via de traditionele massaorganisaties. Indien iemand hieraan twijfelt, neem dan de gebeurtenissen in Spanje als voorbeeld.
De rechterzijde in Spanje heeft tijdens de verkiezingen van 14 maart duidelijk en ondubbelzinnig het onderspit gedolven. Hier volgt een spoedanalyse van onze zusterorganisatie El Militante over de massabetogingen van de laatste dagen en de uiteindelijke uitslag van de Spaanse verkiezingen.
Deze morgen om 7u30 ontploften tegelijkertijd verschillende bommen in de treinen en stations waar veel pendelaars in zitten uit de arbeiderswijken rond de Spaanse hoofdstad Madrid. Tot nu toe worden er 186 dodelijke slachtoffers geteld en meer dan duizend gewonden. Hier volgt een snelle marxistische analyse.
Duitsland is een nieuwe periode van onrust en instabiliteit betreden nu de regering van Schröder aanval na aanval uitvoert: op de welvaartsstaat, de arbeidersklasse, de armen, de zieken, de gepensioneerden. Toch is er een ontzaglijk potentieel voor een sterke beweging tegen de toenemende ongelijkheid en de ontmanteling van de welvaartsstaat.
Op dinsdag 18 november arriveerde president George Bush in Buckingham Palace voor een driedaags staatsbezoek, compleet met rode lopers, banketten en kanonsalvo’s. Buiten de paleispoorten werd een grote veiligheidsoperatie opgezet, want de Britse regering verwachtte een zee van betogers tegen dit bezoek.
Een analyse van de evoluties in de Italiaanse arbeidersbeweging door Claudio Bellotti, lid van het Nationaal Comité van de Partito Rifondazione Comunista en redacteur van FalceMartello.
Elk nieuw bewijsstuk gepresenteerd aan de onderzoekscommissie van Hutton licht het deksel een beetje meer van de doofpot van de Britse overheid inzake de Iraakse wapens en de dood van wapenexpert Dr. David Kelly. We publiceren hier het editoriaal van ons Britse zusterblad Socialist Appeal.
Met meer dan 2 miljoen leden is IG Metall de grootste industrievakbond in Europa. De uitkomst van de crisis in deze vakbond, na de eerste zware syndicale nederlaag in vijftig jaar, zal ook gevolgen hebben voor het syndicalisme buiten de Duitse grenzen. Daarom publiceren wij een korte analyse en een interview met een linkse vakbondsleider over de situatie in de Duitse metaalvakbond.
Tijdens juni kampte Frankrijk verder met sociaal protest. Hoewel het hoogtepunt momenteel voorbij is, heeft de regering de strijd om de publieke opinie niet gewonnen. Het gebrek aan perspectief van de vakbondsleiding en de PS heeft nochtans de huidige impasse mee in de hand gewerkt.
In de Duitse stad Wiesbaden kwamen in maart duizenden mensen op straat om te protesteren tegen de oorlog in Irak. Nu de massaprotesten stilliggen, slaan rechtse politici terug door de leiders van de anti-oorlogsactivisten te straffen.
Het spook van de 'pensioenhervorming' waart door Europa. Na Oostenrijk, Frankrijk en Spanje, waar rechtse regeringen aan de macht zijn, is nu Duitsland aan zet. Hier delen echter de sociaal-democraten de lakens uit. En dat zorgt voor wrevel bij de vakbonden en de militante basis.
De sociale mobilisatie tegen de pensioenhervorming komt deze week in een stroomversnelling. Welke zijn de kansen voor het Frankrijk 'van onderen' om de rechtse regering schaakmat te zetten?
over de massabetogingen van de laatste dagen en de uiteindelijke uitslag van de Spaanse verkiezingen.