1) Tijdens de jaren ’70 dienen verschillende politici, vooral socialisten en communisten, wetsvoorstellen in. Hun partijen willen hen echter niet onvoorwaardelijk steunen.

2) In 1979 schrijft de regering-Martens I het gemeentelijk migrantenstemrecht in haar regeerakkoord. Het bleef dode letter.

3) Na de eerste Zwarte Zondag in 1991 pleiten opnieuw diverse politici voor migrantenstemrecht. Ze worden teruggefloten door hun partijen.

4) Leona Detiège, huidig socialistisch burgemeester van Antwerpen, belooft na de verkiezingen van 1994 nogmaals stemrecht voor migranten.

5) Wanneer in 1997 het dode lichaam van Loubna Ben Aïssa wordt aangetroffen, ontstaat er een band tussen ‘Belgen’ en migranten, die hetzelfde leed delen. In een tactische zet om de Witte Beweging de wind uit de zeilen te nemen, lanceert premier Dehaene hetzelfde voorstel.

6) In 2001 breken SP en de groenen een symbolische lans voor de migranten. Het zal waarschijnlijk niet meer dan symboliek blijven want beide partijen wensen niet tot het uiterste te gaan.