Gouverneur Bush, enkele statistieken

Van de 50 staten die de VS telt, heeft Texas het tweede hoogste percentage kinderen dat in armoede leeft en het hoogste aantal arme werkende gezinnen zonder ziekteverzekering.

Van alle Amerikaanse steden kent Texas het hoogste aantal executies. Bush schreef ooit dat ‘de meest vergaande’ beslissing die een gouverneur kan nemen het al dan niet uitvoeren van een executie is: “Ik krijg de feiten, weeg ze voorzichtig en doortastend af en dan beslis ik.” Wat hij er niet bij vertelt, is dat deze klus doorgaans in een kwartiertje beklonken was. Een terugblik op Bushs activiteiten toont aan dat hij opvallend weinig aandacht besteedde aan details, inclusief het al dan niet voltrekken van een executie.

Bush verdedigde het rechtssysteem van zijn staat, noemde het “eerlijk en rechtvaardig” en stelde dat er geen noodzaak was voor een moratorium op executies. “Voor zover ik weet is er geen enkele onschuldige gevangene geëxecuteerd gedurende de tijd dat ik gouverneur was,” aldus Bush. Sinds hij vijf en een half jaar geleden gouverneur werd, werden in Texas 134 gevangenen geëxecuteerd. Bush beweert elke zaak die zijn bureau bereikte geanalyseerd te hebben.

Bush en het onderwijs

Wat betaalbare woningen betreft, scoort Texas derde slechtste resultaat van de VS. En hoe ziet zijn CV eruit met betrekking tot het onderwijs? Twee van de vijf studenten die ingeschreven zijn in Texas public high school (openbaar secundair onderwijs) behalen nooit een diploma en meer dan de helft ervan is van Spaanstalige afkomst. Toch heeft Bush er geen moeite mee om zich voor te stellen als de gouverneur die veel voor het onderwijs deed. Het aantal leerlingen dat vroegtijdig de school verlaat, is tussen 1985 en 1986 met 9% gestegen. Tijdens Bushs eerste termijn verlieten 152.000 studenten vroegtijdig de school. Het verlies aan menselijk potentieel is ontzettend en tragisch, maar geen woord hierover uit de mond van Bush.

Bush, arbeid en familie

Bush gaf een draai aan zijn voorstel voor een belastingsvermindering van 1,3 miljard over een tijdspanne van tien jaar om het aantrekkelijker te maken voor arbeiders en families. In realiteit kaderde het in een groter opzet om de patroons toe te laten meer flexibiliteit in te voeren. Een greep uit zijn programma:

* geen uitbetaling van overuren meer, maar meer verlof ter compensatie

* de mogelijkheid om via de patroon gekochte computers fiscaal aftrekbaar te maken.

* een verbod voor de veiligheids- en gezondheidsadministratie om thuiswerkenden te controleren

* het aanmoedigen van televisienetwerken om terug een “familie-uurtje” te programmeren.

Verschillende democraten bekritiseerden het voorstel i.v.m. overwerk (‘flextime’ genoemd door de Clinton-administratie) omdat het patroons in de gelegenheid zou stellen om hun werknemers te dwingen vrijaf te nemen i.p.v. hen te betalen. Een medewerker van Bush stelde dat dergelijke praktijken verboden zouden moeten zijn, zonder erbij te zeggen hoe dit in de praktijk zou moeten werken. Het Huis heeft de voorbije legislatuur twee keer gelijkaardige voorstellen goedgekeurd en Clinton heeft een engere versie ondersteund. De vakbonden zijn grotendeels tegen elke maatregel.

Bush en de gezondheidszorg

Wat gezondheidszorg betreft, viel het Bush bijzonder zwaar om zijn uitermate rechtse aanpak te verbergen. Een korte lijst van wat Bush wil op vlak van gezondheidszorg:

* Tijdslimieten op uitkeringen

* De activering van steuntrekkers die er fysiek toe in staat zijn.

* Fiscale voordelen voor bedrijven die steuntrekkers tewerkstellen.

* Kinderopvang voor steuntrekkers die werken.

* Verhoogde toegang tot openbaar vervoer voor steuntrekkers die werken.

* Vermindering van de uitkering van steuntrekkers die kinderen krijgen.

* Ongehuwde tienermoeders verplichten om bij hun ouders of in een gemeenschapshuis te leven.

Wanneer iemand in een landelijk gebied woont met weinig of geen industrie en binnen de opgelegde termijn geen job kan vinden die meer opbrengt dan de uitkering, verliest hij of zij de uitkering en komt aldus zonder inkomen en zonder recht op steun te zitten.

Het idee over ongehuwde tienermoeders ontneemt deze vrouwen het recht te wonen waar ze willen, alleen maar omdat ze zwanger werden terwijl ze minderjarig en ongehuwd waren. De reden hiervoor is dat deze moeders zodoende geen uitkering voor henzelf of hun kind zouden kunnen krijgen. Dat betekent niet dat haar ouders (dikwijls ook alleenstaande ouders) twee extra monden kunnen voeden en in staat zijn te betalen voor de medische zorgen die een baby nodig heeft. Statistieken tonen aan dat de meerderheid van deze ongehuwde tienermoeders uit arme gezinnen komen. Een ‘gemeenschapshuis’ is in de praktijk meestal een eufemisme voor opvangcentrum. In veel gevallen kunnen het ook gevangenissen voor minderjarigen, pleeggezinnen of collectieve woonsten voor tieners met problemen zijn. Deze plaatsen zijn meestal gevestigd in ruige, gettoachtige buurten vol met drugsverslaafde en gewelddadige jongeren.

Bush en de buitenlandse politiek

Brent Scowcroft, nationaal veiligheidsadviseur van president Bush gaf in de krant de ‘Boston Globe’ toe dat de nieuwe president niet veel kaas gegeten heeft van buitenlandse politiek. “Zijn grootste ervaring deed hij op door zijn vader in verschillende posities aan het werk te zien” aldus Scowcroft. Bush gaf toe dat dit zijn zwakke punt is: “Dit is een grote planeet en ik heb nog veel te leren” zei hij op 22 juni 2000. Een van zijn meest controversiële uitlatingen over het buitenlands beleid was toen hij zwoer de harde sancties tegen Cuba te behouden. Hij wil ook meer grenspolitie inzetten aan de grens met Mexico en de immigratie- en naturalisatiediensten hervormen om illegale emigratie en drughandel tegen te gaan.

“Ik ben een fervent voorstander van vrije en eerlijke handel. Ik geloof dat wanneer Mexico in staat zou zijn een grote middenklasse te ontwikkelen, het hen in staat zou stellen thuis werk te vinden en thuis te blijven,” aldus Bush.

Bush heeft ook overduidelijke ‘ouderwetse’ Republikeinse standpunten wat betreft VS-interventies en het leiderschap in de wereld: “Vrede is niet vanzelfsprekend, je moet ze verdienen. Een standvastige vrede veronderstelt sterke allianties, groeiende handel en zelfverzekerde diplomatie. Het vraagt hard realisme in onze verhoudingen met China en Rusland. Het vraagt strengheid met regimes zoals Noord Korea en Irak, regimes die onze waarden haten en onze successen benijden. De basis van onze vrede is een sterk, professioneel en modern Amerikaans leger.”

Op het vlak van militaire uitgaven kan je dus veronderstellen dat Bush de Reagan-tijden zal doen herleven. “We leven vandaag in een wereld van terreur, gekken en raketten. Ons leger staat voor een uitdaging gezien zijn verouderende wapens en het lage moreel van de troepen. Omdat een gevaarlijke wereld nog altijd een scherp zwaard nodig heeft, zal ik ons leger heropbouwen. Ik zal snel reageren om ons land en bevriende naties te verdedigen tegen chantage door antiraketsystemen te bouwen. Als president zal ik een buitenlands beleid voeren met een ijzeren greep en aangevoerd door Amerikaanse belangen en waarden.”

Bush en democratische rechten

Bush en zijn partij hebben een zeer slechte reputatie op het vlak van arbeidswetgeving, vakbondsrechten, samenleven, persoonlijke vrijheden en de algemene leefkwaliteit van de arbeidersklasse in de VS. De wereld kan zich verwachten aan een kopie van George Bush Sr. De nieuwe is alleen nog meer reactionair en veel minder ervaren.

Het grootste verschil met het presidentschap van zijn vader zal wellicht de stemming onder de Amerikaanse bevolking en de groeiende macht van de vakbonden en mensen die politiek georganiseerd zijn. Ook omdat Bush aan de macht kwam via een verkiezing waarin Gore in realiteit de meeste stemmen haalde, zal hij zeer fel gevolgd worden bij elke stap die hij zet.

Niemand kan in de toekomst kijken, maar je kan met zekerheid meer aanvallen op de levensstandaard van de arbeidersklasse verwachten. Daarbij zal Bush ook heel wat inspanningen leveren om de kleine verworvenheden, die de Amerikaanse arbeidersklasse net aan het terugwinnen was onder Clinton, terug te schroeven.

Tijdschrift Vonk

layout Vonk 322 page 001

Activiteiten

Onze boeken

Onze boeken