Het conflict tussen Rusland en Oekraïne is een nieuwe fase ingegaan, toen Rusland in de nacht van 23 op 24 februari Oekraïne militair binnenviel. Dit volgde op de erkenning van de Volksrepubliek Donetsk (DNR) en Volksrepubliek Loehansk (LNR) als onafhankelijke staten, drie dagen eerder.

Terwijl we dit schrijven (op de eerste dag van de inval) zijn er meer dan 160 raketten afgevuurd, voornamelijk op doelwitten als kazernes en vliegvelden. Er zijn al 137 mensen om het leven gekomen.

De Russische kapitalistische klasse wil van Rusland weer de belangrijkste regionale macht in Oost-Europa en Centraal-Azië wil maken. President Poetin heeft kennis genomen van de afkalvende macht van het Amerikaans imperialisme, die duidelijke bleek uit de chaotische Amerikaanse terugtrekking uit Afghanistan. Nu wil hij de steeds meer naar het oosten uitgebreide NAVO een halt toeroepen.

Rusland gebruikt dit misdadige militaire avontuur om Oekraïne op de knieën te krijgen en een meer pro-Russisch regime in het zadel te helpen. Hiermee wil het een sterkere onderhandelingspositie krijgen tegenover de NAVO-landen, om garanties los te wrikken dat Oekraïne nooit lid wordt van de NAVO en de NAVO haar middellangeafstandsraketten weghaalt uit Oost-Europa.

De reactie van de VS en Europese landen hierop was hypocriet, met allerlei mooie woorden over ‘soevereiniteit’. De tactiek die Poetins regering uitvoert in Oekraïne is in feite dezelfde als die van de NAVO-landen in voormalig Joegoslavië in de jaren 90: een afgescheiden gebied erkennen, om vervolgens daar militair tussen te komen. Daarnaast zijn de NAVO-landen betrokken geweest bij schendingen van de ‘soevereiniteit’ van Afghanistan, Irak, Libië en andere landen.

Het idee dat de regeringen van de VS en EU-landen daadwerkelijk om het gewone Oekraïense volk geven is ongeloofwaardig. Hun binnenlandse politiek dient de belangen van het grote kapitaal met belastingverlagingen en steunpakketten, terwijl de werkende klasse moet inleveren. Hun buitenlandse politiek dient de belangen van het kapitaal door middel van wapenverkoop en toegang tot grondstoffen, markten en goedkope arbeidskracht.

Naast het verdedigen van de belangen van hun nationale bourgeoisie, gebruiken zowel Biden als Poetin dit conflict om het groeiende wantrouwen in hun binnenlands beleid tegen te gaan. Het politieke doel van beide regeringen is de nationalistische sentimenten aan te wakkeren om de klassenstrijd af te zwakken.

Wat nu?

Het Russische leger is veel sterker dan het Oekraïense en de volledige inname van Oekraïne zou vrij snel kunnen plaatsvinden. Echter, de problemen zouden pas daarna beginnen. De Russischtalige DNR en LNR zijn al sinds 2014 de facto van Oekraïne afgescheiden cliëntstaatjes van Rusland. Hier is er sprake van sympathie voor Rusland en zijn aanwezigheid, waardoor er kans is dat Moskou ze kan inlijven.Wat nu?

Dat is echter niet zo in de rest van Oekraïne. Na jaren van nationalistische anti-Russische propaganda sinds de Maidan-gebeurtenissen in 2014, is 58% van de Oekraïense mannen en een derde van alle burgers bereid om tegen de Russen te vechten. Dr. Fred Kagan, emeritus professor op de Amerikaanse militaire academie van West Point, schat in dat Rusland een troepenmacht van 325.000 man nodig zou hebben om alleen Kiev en de belangrijke steden in het zuiden en oosten te bezetten. Gezien de enorme kosten voor de Russische heersende klasse, is het waarschijnlijker dat een bezetting van korte duur is.

De Belgische sectie van de Internationale Marxistische Tendens, verwerpt elke deelname van België aan een conflict over de strijdige belangen van verschillende groepen kapitalisten, waarbij de werkende klasse niets te winnen heeft en het imperialisme alles. Het is de taak van de werkende klasse in alle deelnemende landen om tegen hun eigen regering en heersende klasse te strijden.

De arbeidersbeweging moet zich openlijk en publiekelijk uitspreken tegen deelname aan dit imperialistische conflict. Het is nodig om druk uit te oefenen op de regering, zodat België geen wapens of troepen stuurt en niet deelneemt in conflicten die ver afstaan van de belangen van de werkende bevolking.

• Geen wapenleveranties aan Oekraïne!
• Geen Belgische troepen in Oost-Europa!
• België uit de NAVO!
• Voor klassenstrijd en internationale solidariteit! Samen met de werkende mensen van Rusland, Oekraïne en andere landen, tegen alle oorlogshitsers, uitbuiters en onderdrukkers!
• Geen oorlog tussen de volkeren, geen vrede tussen de klassen!