2014 is voor het Antwerpse stadsbestuur in mineur ingezet: de invoering van de “klantvriendelijke openingsuren” bij de stadsloketten moest wegens personeelsgebrek 10 dagen uitgesteld worden. De bevoegde schepen Homans bleef tegen alle logica in volhouden dat de dienstverlening met minder personeel en meer openingsuren er op vooruit zou gaan!

Met de slogan “Kom langs wanneer het u past” wordt de indruk gewekt dat de bezuinigingen bij de stadsdiensten positief zullen uitdraaien voor het publiek, dat het belang van elke Antwerpenaar op de eerste plaats komt. Niets is echter minder waar!

Luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden

Vier van de vijf stadskantoren van het district Antwerpen werden gesloten. Volgens Homans is dat geen probleem want er zal volop ingezet worden op de digitale dienstverlening. Waarom zou je nog een verplaatsing maken als je alles via de computer kan doen? Feit is dat net die wijken waarvan de stadskantoren sloten  - Luchtbal, Kiel, Zuid en 2060 -  het meeste kansarmen, mensen met een laag inkomen en ouderen tellen. Allemaal bevolkingsgroepen die geen of weinig toegang hebben tot informatica. Door de bezuinigingen van De Lijn is het ook in die wijken dat er serieus gesnoeid werd in het bus en tramaanbod, wat het niet evident maakt om voor elk wissewasje helemaal naar het hoofdkantoor in de Lange Gasthuisstraat te trekken. Bellen naar de infolijn - op eigen kosten - om een afspraak te maken is niet zo simpel als het voorgesteld wordt. Na het obligate bandje en de keuze van het juiste cijfer word je steevast op de wachtlijn gezet; “al onze medewerkers zijn momenteel in gesprek”, en dan maar duimen dat het vlug aan jou is!

Het wordt nu ook duidelijker op welk personeel er precies zal bespaard worden. De laaggeschoolden zullen het eerste slachtoffer worden. Naast de loketbedienden zal er fors gesnoeid worden in de stadsreiniging en de groendienst. Opnieuw zal de Antwerpenaar er zogezegd niets van merken, er zullen overal sorteerstraatjes komen, maar de vuilkar komt niet meer zo veel aan huis, je mag dus in het vervolg zelf met je afval sleuren! De paden en parken zullen “matig” onderhouden worden in plaats van “voldoende” lezen we in de persmededeling. Maar niet getreurd: er zal constant bijgestuurd worden! Wie dat dan zal doen, blijft een goed bewaard geheim.

Eind januari werd het laagdrempelig dagopvangcentrum voor dak- en thuislozen “De Steenhouwer” gesloten. Je kon er gratis eten en een verpleegkundige of een maatschappelijk werker raadplegen. Gemiddeld kwamen er een 100tal mensen per dag over de vloer. Het centrum was gelegen in een poepchique winkelbuurt, de Steenhouwersvest, en was reeds lang een doorn in het oog van de handelaars. Er is natuurlijk altijd een zekere mate van overlast maar het stadsbestuur had beide partijen rond de tafel kunnen brengen om samen op zoek te gaan naar een oplossing. Dat “De Steenhouwer” dateerde van voor de Steenhouwersvest een chique buurt werd, deed niets ter zake. Op die manier los je natuurlijk geen problemen op, je verplaatst ze gewoon, maar wie ligt daar nu wakker van?

Kijk eens hoe sociaal we zijn

Naast Bart De Wever is het vooral Liesbeth Homans die het uithangbord is van het bestuur. Zij is zeer bedreven in het bespelen van de media, wat nog maar eens bleek bij de lancering van haar plan om kinderen van kansarme ouders voor één euro een maaltijd te serveren in één van de vijf sociale restaurants. Op het eerste zicht een prima voorstel, maar…

De restaurants in kwestie zijn enkel op het middaguur open, je kan er na schooltijd bijvoorbeeld niet terecht. Je moet dus tijdens de middagpauze je kinderen van school halen, ze naar een restaurant brengen, er samen eten en ze daarna terug naar school doen. Veel kansarmen zijn niet mobiel en aangewezen op het openbaar vervoer, wat met kleine kinderen en eventueel een kinderwagen niet makkelijk is. Als je als kansarme moeder het geluk hebt te werken, een stage of een opleiding te volgen, dan is het praktisch onmogelijk om dit georganiseerd te krijgen.

Het opnieuw invoeren van gratis schoolmaaltijden in de stadsscholen en een maaltijdsubsidie voor kansarme kinderen in het ‘vrij onderwijs’ zouden échte sociale maatregelen kunnen zijn. Blijkbaar is men echter vooral op zoek naar iets dat goed overkomt maar weinig mag kosten en in de praktijk niet werkt. 

Alles voor de hardwerkende Vlaming

Het wordt duidelijk waar de N-VA naar toe wil: Antwerpen wordt gebruikt als laboratorium, om te laten zien hoe het straks op de hogere beleidsniveaus ook kan. Het eerste doel is de overheid stap voor stap te ontmantelen, zoveel mogelijk te privatiseren of af te stoten. De vakbonden proberen aan banden te leggen is het tweede. Het verhaaltje van de hardwerkende Vlaming wordt gebruikt om bevolkingsgroepen tegenover elkaar op te zetten en de arbeidersklasse te verdelen, zodat ze hun politiek van sociale afbraak ongehinderd kunnen doorvoeren. Ze zijn vastbesloten om liberaler dan de liberalen te zijn, rechtser dan Milton Friedman en meedogenlozer dan Margaret Tatcher.

Het is aan ons om hier vastberaden tegenin te gaan en ze met een links blok van activisten, vakbonden en middenvelders zo’n uppercut te verkopen dat ze hun plannen opbergen daar waar ze thuishoren: op de mestvaalt van de geschiedenis!