29
za, mrt

België

In deel 1 hebben we onze vooruitzichten voor de economie en de nieuwe regering uiteengezet. In deel 2 graven we dieper naar de oorsprong en de verschuivingen binnen de Belgische rechterzijde. Er doet zich immers een hergroepering van rechts voor onder invloed van het neoliberalisme, de ontkerkelijking, de nationale kwestie en de reconstructie van het staatsapparaat. In dit deel willen we het dus vooral hebben over de strategie van de Belgische heersende klasse.

Ze waren een tijd niet meer uit het nieuws weg te slaan, de mensen die elke dag de zorg voor anderen op zich nemen. Wekelijks confronteerden ze de regering met stakingen van de gezins- en bejaardenzorg, van de gehandicaptensector enzovoort.

De moslimsluier in de scholen zou de rechtsstaat ondermijnen. Erger nog, de meisjes met een hoofddoek zouden de voorpost zijn van een fundamentalistische opmars! Ons lijkt dit allemaal opgeklopt. Toch moeten we de dreiging van een verbod op de hoofddoek ernstig nemen. Hier volgt ons standpunt.

Marxisten bestuderen de wereld om die te veranderen. Met dit document willen we nagaan hoe het gesteld is met het Belgische kapitalisme en hoe het in de komende periode zal evolueren, om zo beter te kunnen inspelen op de ons omringende realiteit. Deze tekst, die in drie delen verschijnt op onze website, wil een bijdrage zijn tot de strijd voor socialisme in België.

Het Amerikaanse militaire transportschip Cape Henry werd opnieuw verwacht in de Antwerpse haven op zondag of maandag (21 of 22 december) om oorlogsladingen te lossen en te laden aan kaaien 1239-1241. Dit is bijna dag op dag een maand na zijn vorige bezoek in november. Naar aanleiding daarvan haalde het protest van het Antwerps Anti-Oorlogscomité opnieuw de media. Dit protest heeft effect gehad want ook in het parlement werd het onderwerp opnieuw aangesneden.

De antisyndicale proza van de krant De Morgen tegen de staking van het personeel van de Antwerpse bibliotheken zorgt gelukkig voor verdere reactie. Hier volgt de brief die Fons Van Cleempoel adresseerde aan de redactie van de minder en minder onafhankelijke krant van Vlaanderen. Fons is coördinator van de ACOD-afvaardiging ‘Sport en Cultuur’ bij Stad Antwerpen.

Het regent aanvallen op het personeel van de Antwerpse bibliotheken. Terwijl de Raad van Bestuur via een brief aan het personeel manoeuvreert om hun staking te stoppen zonder iets te bekomen, ging De Morgen in haar editie van 13 december frontaal in de aanval. Dit keer is het Karl van den Broeck, ‘chef cultuur’ van de krant, die in een opiniestuk doorspekt met leugens de staking in een slecht daglicht wil stellen. ‘Chef propaganda’ lijkt ons een betere titel voor dit heerschap. Lin van Rompaey, ACOD-hoofdafgevaardigde bibliotheken, geeft hem lik op stuk.

"Het is een echt schandaal", roepen de professoren, journalisten en ministers die de 'gijzeling' veroordelen van de directie door het personeel van de verffabriek Sigma. Wij gingen praten met deze beruchte gijzelnemers.

Binnenkort varen opnieuw twee Britse oorlogsschepen de haven van Antwerpen binnen. Het zijn bovendien de eerste 'geprivatiseerde' oorlogsschepen van de Britse marine.

We zijn nu ongeveer zes maanden voor de sociale verkiezingen van mei 2004. Een goed moment dachten we om eens te kijken naar de sociale strijd in België. Want het stormt aan het sociale front. Enerzijds zitten werkgevers en de regering aan de lonen, de pensioenen en de uitkeringen en willen zij ons langer en harder laten werken. Anderzijds zitten de vakbonden al een hele tijd in het defensief.

De groenen hebben hun congres gehad. In plaat van een inhoudelijke, bleek het vooral een therapeutische waarde te hebben. Er werd een sterke leidster op het schild gehesen, en de interne verdeeldheid en de frustraties werden afgereageerd op een externe vijand, de SP.a.

Dinsdag 18 november werd het gemeentelijk stemrecht voor niet-Europese migranten alvast in de senaatscommissie van Binnenlandse Zaken goedgekeurd. Dit zou een overwinning zijn voor de migranten en de linkerzijde. Volgens ons een overschatting.

De Rode Rechter bekijkt de problematiek van de brugpensioenen en komt tot onthutsende vaststellingen. Alle onderzoeksmateriaal vertelt ons immers dat de afschaffing van het conventionele brugpensioen de arbeidsparticipatie van ouderen niet verhoogt. Wat kan er dan wel gedaan worden?

Gisteren bracht Powell een bezoek aan Louis Michel en bleek alles weer koek en ei tussen België en de Amerikaanse heersers. Intussen gaan de wapentransporten via de Antwerpse haven gewoon verder. De regeringsbelofte om de akkoorden daarover te herzien, lijkt in een vergeten lade van Verhofstadt te liggen. Daarom voerde het Antwerps Anti-OorlogsComité gisteren actie.

Vandaag worden veel asielzoekers, waaronder de Iraanse, gedefinieerd als ‘illegalen’ of ‘economische vluchtelingen’. Toch zijn de omstandigheden in Iran niet veranderd of verbeterd. We kregen dit artikel en oproep voor een steunpetitie van Behzad Javaheri, student aan het King’s College, Universiteit van Londen.

Een Brits troepentransportschip op weg naar Irak doet op 18 november de Antwerpse haven aan. Het is de voorbode van hernieuwde logistieke activiteiten via Antwerpen in dienst van de wederrechtelijke bezetting van Irak. De Belgische regering overtreedt daarmee op flagrante wijze het internationaal recht. Wij roepen op tot een protestwake.

Burgemeester Janssens zalft en slaat het personeel. Volgens zijn woorden zij wij voor het overgrote deel hardwerkende en bekwame ambtenaren die respect verdienen. Maar voor het bibliotheekpersoneel zet hij alvast een stok achter de deur klaar. Commentaar op het antisyndicale duet van Janssens met De Standaard van 31 oktober.

Agalev is nodig, noch overbodig. Heel wat van hun militanten en kiezers, alsook een deel van het groene ideeëngoed, maken deel uit van het antikapitalistische potentieel in Vlaanderen. De vraag is dus veeleer hoe we dit potentieel het best tot uitdrukking brengen. In de regering heeft Agalev het verschil niet gemaakt. De crisis binnen Agalev kan dit wel.

Net zoals vandaag ontspon er zich tien jaar geleden een recessie en kwamen vele bedrijven in de problemen. De acties tegen het Globaal Plan staan in het geheugen gegrift van vele syndicalisten. Het is een herinnering van gemiste kansen en van een nederlaag, die men echter niet aan zichzelf kan wijten.

Vrijdag 10 oktober besliste het Antwerpse schepencollege om de lineaire besparingen op het personeel in te trekken. Daarmee is een einde gekomen aan een lange periode waarin het stadsbestuur de kwadratuur van de cirkel trachtte te maken door de illusie van méér dienstverlening met minder personeel na te streven!

De gemoedstoestand van de Fordarbeiders wordt sinds de aankondiging van de 3.000 afdankingen sterk op de proef gesteld, wat sommige media ertoe leidt hen als "apathisch" af te schilderen. De onophoudelijke acties deze week, gekoppeld aan de controle op de productie van de Transit tonen echter aan dat het Fordpersoneel van zich begint af te bijten. Woordbreuk door de directie pikken zij niet. Dit gesprek hadden wij met een viertal arbeiders en syndicalisten aan het piket van de nachtploeg.

Het grote banenberaad is nog maar pas opgestart en de actualiteit duwt iedereen met de neus op de feiten: de huidige recessie zal nog maar eens duizenden banen doen sneuvelen, niet het minst in Vlaanderen. Dit terwijl de voortschrijdende productiviteitsaangroei reeds in hoogconjunctuur de aangroei van banen afremt. De belofte van premier Verhofstadt om tegen het einde van de legislatuur 200.000 banen gecreëerd te hebben klinkt hierbij als bijzonder ambitieus. Dit artikel werd geschreven tijdens het banenberaad. We komen binnenkort terug op de povere resultaten van deze conferentie.

Het zogenaamd dissidente standpunt van België in de Irak-crisis kost 3.000 Fordarbeiders hun baan. En als Ford toch nog in België blijft, zal het enkel zijn dankzij de oneindige vergevensgezindheid van de Forddirectie. Wie heeft er te winnen en wie heeft er te verliezen bij deze sensationele onthulling?

Wie het debat volgt over de vergrijzing en de betaalbaarheid van de pensioenen krijgt grijze haren van de toekomst die ons geschetst wordt. Het kan echter ook anders. De Rode Rechter probeert een alternatief te formuleren.

De massale afdankingen bij Ford Genk zijn een catastrofe van formaat voor de werkende klasse. Tegelijkertijd is het een virulente aanklacht tegen het tewerkstellingsbeleid van de de regeringen op alle niveaus. De vakbondsleiding van het ACV en het ABVV, die dit beleid hebben gevolgd, moet nu een drastische koerswijziging voorstellen. We spraken hierover met Stephen Bouquin, arbeidssocioloog en militant actief in ATTAC en andere sociale bewegingen.

In onze reeks ‘tegenexpertise’ willen we op geregelde tijdstippen een eigenzinnige – marxistische – visie formuleren op actuele onderwerpen die niet altijd tot de vaste aandachtspunten van onze website behoren. Deze keer kijken we naar de zogenaamde 'gratis'-verhalen.

Na het Shipspotting-dossier onthult Vonk nu de voorbereidingen van het Belgische leger aan een interventie in Irak. Dit blijkt uit de versnelde terugtrekking van Belgische troepen uit Kosovo. Meer lezen jullie in het onderstaande persbericht dat we gisteren verzonden.

In onze reeks ‘tegenexpertise’ willen we op geregelde tijdstippen een eigenzinnige – marxistische – visie formuleren op actuele onderwerpen. Hoe zit het bijvoorbeeld met de beslissing van het paritair comité voor de bediendensector om studenten via premies aan te trekken tot bepaalde beroepen?

Het is nu ongeveer drie maanden sinds de parlementsverkiezingen van mei en de zomervakantie is achter de rug. Tijd dus voor de nieuwe regering om eens in haar kaarten te laten kijken. De nieuwe regering, en vooral de socialisten daarin, hebben ons tijdens de verkiezingscampagne immers bijna de hemel op aarde beloofd. De vraag is nu of ze dat zullen waarmaken.

De stakingen van deze zomer tegen de Georoute lieten zien welke actiebereidheid er bestaat onder de postwerkers. In plaats van de kwestie te verengen tot een technische onderhandeling over de toepassing van de Georoute, zouden de vakbonden beter de mobilisatie ter verbetering van de werkomstandigheden koppelen aan een strijd van alle overheidsbedrijven, incluis Spoor en Belgacom, voor werkzekerheid en tegen privatiseringen.

De Afghaanse en Ecuadoriaanse asielzoekers en illegalen die deze zomer actie voerden tegen hun dreigende uitwijzing, konden niet rekenen op de steun van de vakbonden. We gaan dieper in op de redenen voor deze afzijdigheid.

Half september is het de vijfde ‘verjaardag’ van de dood van Semira Adamu. De regering heeft toen wat lapwerk gedaan aan het asielbeleid, maar uit de recente pogingen tot collectieve uitwijzing van Afghanen en Ecuadorianen weten we dat de toestand van vluchtelingen er allerminst op is verbeterd.

De media-aandacht voor AEL is dikwijls op sensatiezucht gebaseerd. Tegelijkertijd doen de leiders van AEL hier ook aan mee. Sommige standpunten doen heel wat stof opwaaien. Enerzijds is discriminatie en structureel racisme een feit dat men al te dikwijls banaliseert. Anderzijds staat de actie hiertegen soms ook op een 'verkeerd been'. Waarom?

Na het débacle van de kartellijst Resist met de parlementsverkiezingen, besliste de Arabische Europese Liga om een nieuwe partij te lanceren, de Moslim Demcoratische Partij. Wat voor een partij wordt dit? Gaat dit de strijd tegen racisme en onderdrukking vooruit helpen? We reiken hier enkele antwoorden aan.

Hervorming van de belastingen is een geliefkoosd thema van de paarse regering. Reeds tijdens de vorige paars-groene regering werden we geconfronteerd met een aantal maatregelen. De nieuwe paarse regering wil dat werk voortzetten. Tijd voor de Rode Rechter om het geleverde werk eens onder de loep te nemen.

Op 21 juli verspreidden wij het hierna volgend persbericht. (Een deel van) de Amerikaanse wapens die in de winter en in het voorjaar via Antwerpen op transport werden gesteld naar de Golf komen nu via dezelfde weg weer terug, met bloed besmeurd. Ook dit is Belgische logistieke steun aan de oorlog en de bezetting!

Het plan Move 2007 van NMBS-baas Karel Vinck is geen toekomstvisie voor een verbeterde mobiliteit. Het is een louter financiële visie opgesteld op basis van uitsluitend boekhoudkundige redeneringen, die een aanzet zijn tot privatisering en een regelrechte aanval op het personeel en de reizigers.

De nederlaag van Agalev bij de laatste verkiezingen heeft binnen en buiten de partij al heel wat stof doen opwaaien. Vandaag proberen een aantal leden en sympathisanten van Agalev verklaringen en oplossingen te bieden voor de crisis waar de partij zich in bevindt. Wij willen met dit artikel een bijdrage leveren aan het debat.

Ze houden het nog steeds vol! Na veertien stakingsweken is de vastberadenheid van de Antwerpse bibliotheken nog steeds intact. Nochtans is het geen gemakkelijk conflict voor het bibliotheekpersoneel.

Subcategorieën

Syndicaal Aantal artikelen: 295