De wereldwijde crisis van het kapitalisme is een zaak die niemand nog kan negeren. Wat begon met het ineenstorten van het Amerikaanse financiële systeem, breidt zich nu uit over de reële economie en bedreigt de jobs, woningen en huishoudens van miljoenen mensen.
De grote veranderingen in de wereldsituatie sinds de oorspronkelijke publicatie van dit manifest in het Engels rechtvaardigen deze inleiding. Het is nu voor iedereen duidelijk. De woelingen in het bankstelsel bleken slechts het financiële gezicht te zijn van een heuse overproductiecrisis in de reële economie.
1 april 2009 was blijkbaar een belangrijke dag, omdat dan de G20-top van start ging in Londen. De G20 discussieerde op de top over de economische crisis, maar verder dan wat ronkende verklaringen zijn ze niet gekomen. Alles is er op gericht om het kapitalisme in stand te houden.
De voormalige baas van Unilever verklaarde onlangs dat het geloof in het kapitalisme bij de bredere publieke opinie een flinke tik heeft gekregen. Dat zien we ook aan de verkoop van Karl Marx' meesterwerk Het Kapitaal. In het oosten van Duitsland is de verkoop van het boek verdrievoudigd ten opzichte van 2007.
In juni vroeg de FAO dertig miljard dollar per jaar om de landbouw aan te zwengelen en hongersnoden te bezweren. Na veel aandringen schraapte ze 7,5 miljard dollar bij elkaar, een habbekrats in vergelijking met het geld dat nu naar de banken wordt gesmeten.
De EU tekende een veiligheids- en defensiebeleid uit dat er moet voor zorgen dat ze militair kan ingrijpen met een vredesmacht. Maar wie garandeert dat het economische blok Europa geen militaire arm nodig heeft om andere dan humanitaire belangen te verdedigen?
Toen eind jaren ’90 Europa zich weer begon te roeren tegen de vermarkting, gebeurde dat onder de noemer antiglobalisme. Sinds enkele maanden wordt het eenheidsdenken opnieuw in vraag gesteld. Deze keer is het geen ‘amorfe massa’ die dit doet, maar mensen die zich opnieuw zonder schroom ‘socialisten’ noemen.
Voetbal blijft het overheersende internationaal spel, gespeeld door miljoenen en gevolgd door miljarden. Als bron van inkomsten steekt het ver uit boven elk ander inkomen verbonden aan sport. Dat feit gaat niet voorbij aan de grote sportbedrijven. De afgelopen decennia is de commercialisering van het voetbal enorm toegenomen.
