Tijdens een officieel bezoek van de Spaanse koning, zijn vrouw koningin Leticia, de Spaanse premier Pedro Sanchez en de regionale president Mazón, aan enkele van de zwaarst getroffen gebieden, werden ze opgewacht door boze inwoners die hen met modder bekogelden en hen wegjoegen.

Sinds de vervroegde verkiezingen van 7 juli is het politieke stelsel in Frankrijk in crisis.

De resultaten van de tweede ronde van de parlementsverkiezingen in Frankrijk brachten vreugde en vooral opluchting bij miljoenen kiezers die vreesden voor een overwinning van Rassemblement Nationale (de extreemrechtse partij van Marine Le Pen, verder RN).

In de komende weken zullen we op nationaal en Europees niveau een debat zien ontstaan over de noodzaak om de overheidsschuld en de overheidsuitgaven te verminderen om aan de criteria van Maastricht te voldoen. Het resultaat is een uitgemaakte zaak: in België wordt een terugkeer naar de bezuinigingen aangekondigd. Deze werden in 2020 aan het begin van de pandemie opgeschort.

De Middellandse Zee is opnieuw het toneel van schipbreuken, waarbij honderden migranten het leven laten in hun pogingen om te ontsnappen aan oorlog, horror en honger. De Middellandse Zee, een waar paradijs voor reizigers, is tevens een kerkhof waar ten minste 27.000 mensen zijn gestorven sinds het begin van de tellingen in 2014. 

De Middellandse Zee is opnieuw het toneel van schipbreuken, waarbij honderden migranten het leven laten in hun pogingen om te ontsnappen aan oorlog, horror en honger. De Middellandse Zee, een waar paradijs voor reizigers, is een kerkhof waar ten minste 27.000 mensen zijn gestorven sinds het begin van de tellingen in 2014.

Na 6 maanden actie heeft ook de veertiende "actiedag", met 250 verzamelpunten, tegen de pensioenhervorming op 6 juni niet meer effect gehad op de regering dan de vorige dertien. Macron kan het gevoel hebben dat hij de pensioenhervorming heeft gewonnen, althans tijdelijk. Vanuit het oogpunt van de Franse bourgeoisie is dit echter een "pyrrusoverwinning": de winnaar staat er over het geheel genomen veel zwakker voor dan de verliezer, de Franse werkende klasse.

De Britse arbeiders zijn ontevreden. Het resultaat: de grootste stakingsgolf in decennia. Wij supporteren alvast mee.

De moord op Nahel door een politieagent in Nanterre verleden week dinsdag heeft in het hele land een krachtige golf van verontwaardiging en woede ontketend. De video is duidelijk: de politieagent heeft de jongeman, die niemand bedreigde, opzettelijk vermoord. De agent wist niet dat hij gefilmd werd en pretendeerde dat Nahel hem met de dood bedreigde. Dit is wat politieagenten die allerlei "blunders" begaan altijd doen: keer op keer liegen ze, vol vertrouwen dat de rest van de politie en justitie hen zullen beschermen.

We zien momenteel overal in Europa een heropleving van de arbeidersbeweging. Dit geldt ook voor ons buurland Duitsland, waar de arbeiders stakingen gewoonlijk uit de weg gingen, maar waar ze nu gemeengoed zijn geworden.

De activering door de regering van het grondswetartikel 49.3 (waarmee de regering het parlement omzeilt en de pensioenhervorming doordrukt ) op donderdag 16 maart betekende een keerpunt in de ontwikkeling van de strijd tegen de pensioenhervorming. Deze forcing werd door grote delen van de bevolking terecht als een belediging en een provocatie - en zelfs als te veel - ervaren.

Spoorarbeiders, buschauffeurs, havenarbeiders, advocaten, journalisten, Amazon-werknemers, postbezorgers, zorgverleners, vuilnisophalers… Allen legden ze deze zomer het werk neer. De Britse arbeidersklasse is ontevreden; de ‘Summer of discontent’ is hier het gevolg van. De zomer is over. De stakingen niet. Verplegers, leerkrachten en ambtenaren dreigen mee te staken. De klassenstrijd is terug van weggeweest in Groot-Brittannië.

De arbeiders uit de Franse petroleumsector hebben massaal het werk neergelegd. Aan de tankstations staan lange files. De regering Borne vorderde dinsdag 12 oktober een aantal werknemers van raffinaderijen op. Kan dit ook in België?

Terwijl de nationale economie naar een recessie opschuift, wordt de Conservatieve Partij verscheurd door interne gevechten. Maar vanuit het oogpunt van de bourgeoisie is er nog slechter nieuws: na tientallen jaren te zijn ingedommeld is de Britse arbeidersklasse begonnen aan een indrukwekkende reeks van stakingen.

Het VS-imperialisme is de sterkste kracht op de planeet achter de voortdurende kapitalistische uitbuiting, armoede en ellende. Nu heeft de Zweedse regering besloten dat het in het belang van het Zweedse imperialisme is om zich aan te sluiten bij de door de VS geleide oorlogsalliantie, de NAVO.

Zondag vond de tweede ronde van de presidentsverkiezingen in Frankrijk plaats. Die werd gewonnen door Macron. Lees hier de analyse van onze Engelstalige website In Defence oof Marxism (www.marxist.com) die we vertaald hebben.

De eerste ronde van de presidentsverkiezingen is net voorbij. Macron, de zittende president haalt als eerste 27,6% van de stemmen, gevolgd door de extreem rechtse Le Pen met 23,41% en Mélenchon met 21,95%. Met uitzondering van de andere extreem rechtse kandidaat Zemour 7,05%, halen alle andere kandidaten minder dan 5%. Dat is ook het geval voor alle kandidaten van de partijen die tussen de Tweede Wereldoorlog en vijf jaar geleden de Franse regeringen hebben gevormd. Binnen twee weken volgt de tweede ronde tussen de kandidaten die de meeste stemmen haalden: Macron en Le Pen. Dit is de reactie van Révolution, de Franse afdeling van de IMT (Internationale Marxistische Tendens).

De Duitse kapitalistische klasse en haar regering gebruiken de Russische agressieoorlog tegen Oekraïne als een kans om hun eigen militaristische en imperialistische agenda uit te voeren.

We spraken met Charles uit Toulouse (actief bij Révolution, de Franse sectie van de IMT) over de Franse presidentsverkiezingen.

De Labour-conferentie is afgelopen. Waarschijnlijk zal ze beschouwd worden als een beslissend moment voor de partij. De rechtervleugel is duidelijk dolgelukkig met het resultaat. Ondertussen is links, ondanks het winnen van wat stemmen, erg op de terugtocht. In veel opzichten betekend deze conferentie het einde van het Corbynisme.

Op 17 maart vinden de eerste landelijke verkiezingen plaats sinds het begin van de coronacrisis. Lees de verklaring en stemadvies van Revolutie (IMT-Nederland).

Na maanden van discussies, verlamming en botsingen binnen de Europese Raad, werd eind juli eindelijk een akkoord bereikt: er wordt €750 miljard verdeeld in de vorm van leningen en subsidies, om Europese landen bij te staan tijdens de zwaarste crisis die Europa heeft getroffen sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. De vraag is: wie betaalt de rekening?

 Vanaf begin augustus, nu al een maand lang, doet een ongeziene protestbeweging het presidentieel paleis van “de laatste dictator van Europa” daveren. De straatprotesten gaan gepaard met een stakingsbeweging van proportie. De stakende arbeiders hebben ook overkoepelende stakingscomités opgericht om hun eigen eisen naar voor te brengen. Deze verder ontwikkelen, zal nodig zijn om de beweging uit de invloedssfeer van de liberale Svetlana Tikhanovskaya en het gulzige Europese grootkapitaal te houden.

In Italië raakte een week geleden bekend dat de platformen Uber Eats, Deliveroo, Glovo en JustEat een 'piratenakkoord' hebben ondertekend met de schijnvakbond UGL (Unione Generale del Lavoro). Na spoedig protest in verschillende steden door koeriers en hun echte vakbonden, werd de zogenaamde ‘piratenovereenkomst’ door het Ministerie van Arbeid geschrapt.

Meer dan twintig jaar geleden, aan de vooravond van de invoering van de euro, voorspelde de marxistische tendens dat de gemeenschappelijke munt, geconfronteerd met nieuwe en onoplosbare problemen, "zou uiteenvallen te midden van wederzijdse verwijten". Die verwijten begonnen afgelopen donderdag [26 maart] in een vijfenhalf uur durende online vergadering van EU-leiders.

Volgens de CGT (de vakbondsfederatie aan het hoofd van de staking) namen 1,5 miljoen mensen deel aan de demonstraties over heel Frankrijk op 5 december. Op 10 december kwamen tussen 800.000 en 1.000.000 arbeiders en jongeren op straat. Deze mobilisatie heeft verschillende weken geduurd, de SNCF (de spoormaatschappij) en de RATP (openbaar vervoer in Parijs) bijvoorbeeld, staakten ononderbroken tot eind januari.

De CGT is niet in de val van deze schijntoegeving getrapt en blijft de volledige intrekking van de pensioenhervormingen eisen. Maar zelfs deze eis schiet tekort. Macron heeft zijn politieke voortbestaan afhankelijk gemaakt van de invoering van de pensioenhervorming en het zal een veel grotere mobilisatie vragen om hem tegen te houden.

Alle reactionairen kraaien de overwinning. Donald Trump uitte zich bijzonder genoeglijk over de uitslag. “Felicitaties aan Boris Johnson voor zijn grote WIN!” schreef de Amerikaanse president op Twitter. “Johnson bemachtigt verpletterende overwinning bij verkiezingen VK” zond de Financial Times uit, terwijl de Pond steeg op de valutamarkten."

We leven in een periode van scherpe en plotselinge veranderingen. De politiek in het Verenigd Koninkrijk heeft intussen een Monty Python-gehalte bereikt en de Brexit heeft bij de meeste mensen een zeker gevoel van vermoeidheid doen intreden. Premier Boris Johnson mag dan wel een reactionaire clown zijn, dom is hij niet en op Trumpiaanse manier heeft hij op dit gevoel kunnen inspelen.

Naar aanleiding van de draconische straffen die het Spaanse Hoger Gerechtshof heeft uitgesproken tegen de Catalaanse nationalistische leiders herpubliceren we dit achtergrondartikel. Om de huidige crisis in Spanje en Catalonië te begrijpen, moeten we even onze Belgische/Vlaamse bril afzetten. Er worden te gemakkelijk oppervlakkige vergelijkingen gemaakt met het Vlaanderen van de N-VA en het Vlaams Belang waardoor een rechtse en ondemocratische inhoud wordt gegeven aan de beweging in Catalonië. Op die manier laten we de kwestie van Catalonië in rechtse handen en blijft de N-VA aan zet.

Groot-Brittannië bevindt zich door de hele Brexit-saga in een diepe crisis en is een van de meest onstabiele landen in Europa geworden. Kersverse premier Boris Johnson lijkt vastberaden om voor ‘no deal’ te gaan, iets wat vergeleken kan worden met het kopen van een blusdeken alvorens jezelf in brand te steken. De Brexit zal immers grote gevolgen hebben voor de Europese economie, die al op de rand van een recessie staat.

De Europese verkiezingen van 26 mei zullen waarschijnlijk leiden tot een drastische verschuiving binnen het Europees parlement, aangezien de belangrijkste partijen al enkele jaren in crisis zijn.

Als Belg in het Verenigd Koninkrijk Brexit uitleggen aan niet-Britten, is een beetje zoals de communautaire kwestie in België uitleggen aan een niet-Belg: een zo goed als onmogelijke opdracht. Toch doen we hier een poging om een overzicht te geven van het circus dat zich aan het afspelen is over het Kanaal.

De beweging van de gele hesjes is een sociale aardbeving met uitzonderlijke kracht. Het vertegenwoordigt een belangrijk keerpunt in de klassenstrijd in Frankrijk - en is een bron van inspiratie voor arbeiders over de hele wereld. Het zal een diepgaande en blijvende impact hebben op het politieke leven van het land.

De politieke en sociale situatie in Frankrijk verandert met een halsbrekende snelheid. In minder dan één maand heeft de beweging van de Gele Hesjes het land aan de rand van een revolutionaire crisis gebracht. In de komende dagen is het mogelijk dat deze drempel overschreden wordt. Wie zal er over beslissen?

De beweging van “De Gele Hesjes” in Frankrijk bevindt zich op een keerpunt. Geconfronteerd met een golf van radicalisme– wat het voortbestaan van zijn regering in gevaar brengt – heeft Macron zijn denigrerend toontje laten varen. Dit terugkrabbelen is het gevolg van weekendlange straatgevechten tussen duizenden betogers en de Franse politie. 

De Praagse Lente was een beweging met het potentieel om zich te ontwikkelen tot een politieke revolutie tegen de bureaucratie van de Communistische Partij (CP), mogelijk met verstrekkende gevolgen. Om deze reden is de Praagse Lente de afgelopen halve eeuw besmeurd door stalinisten, gecoöpteerd door liberalen en door beide partijen verdraaid. 

In augustus was Italië opnieuw in het nieuws wegens een verschrikkelijke ramp. De Morandi-brug in Genua stortte in, wat leidde tot 43 doden, tientallen beschadigde gebouwen en natuurlijk serieuze problemen voor het vervoer in de regio. Op de brug passeerden dagelijks 75.000 voertuigen, voornamelijk richting Genua's haven, waarvoor het een belangrijke verbinding was.

We zien een toenemende klassenstrijd in Nederland. Traditioneel zijn de zomermaanden een rustige periode, maar deze zomer hebben we een reeks strijdbare stakingen gezien. Zo kwamen de buschauffeurs van het regiovervoer in actie, maar ook metaalarbeiders, piloten en zorgmedewerkers in de universitaire ziekenhuizen.

De voorbije jaren hebben Nederlandse studenten meermaals geprotesteerd tegen hun precarisering en de besparingen in het onderwijs. Bij aanvang van het nieuwe academiejaar broeit het opnieuw.

Sinds de verkiezingen in Hongarije van 8 april, is hoofdstad Boedapest al meerdere malen het toneel geweest van massale protesten. De Fidesz partij van minister-president Viktor Orbán gaat dankzij haar overwinning in april voor de derde achtereenvolgende keer regeren. Niet alleen onder de lokale bevolking leidt dit tot onrust en onvrede; ook vanuit de Europese Unie is kritiek geuit op de Fidesz partij.

Er zit weer pit in het sociaal protest ten zuiden van de Pyreneeën. Tot voor kort was het politieke toneel daar in de ban van het opgeklopte Spaans nationalisme met een stevige scheut Franco nostalgie. Dit was de reactie van het establishment op de nationaal democratische verzuchtingen van het Catalaanse volk.

We bevinden ons aan het begin van een sociale beweging die een ommekeer zou kunnen betekenen in de evolutie van de strijd tussen onze zijde - de jeugd en de loontrekkenden - en het andere kamp, dat van de grote werkgevers/bazen, waarvan de regering Macron de uitvoerende macht is. 

In tien maanden tijd heeft president Marcron minstens evenveel contra-hervormingen in gang gezet dan de regering van Francois Hollande in vijf jaar. Hij slaat snel en hard toe, laat niemand ongemoeid - met uitzondering van uiteraard, zijn oversten, de grote kapitalisten, diegenen van wie de miljarden euros doorwegen. Het is hun regering, de regering van de 1% (of zelfs minder).

Eind 2017 organiseerden vier vakbonden op ‘Black Friday’ (24 november) een staking die de belangrijkste site van Amazon in Piacenza (in het Noorden van Italië) sterk heeft verstoord.

In Duitsland is een reusachtige partij armworstelen, tussen de machtige metaalvakbond IG Metal en het patronaat van de metaal-en elektronicasector, aan de gang.

Duitsland bevindt zich een politieke crisis als gevolg van de recente verkiezingen en mislukte coalitie-onderhandelingen. Hans-Gerd Oefinger analyseert voor ons de toestand in het land dat de EU economisch en politiek overheerst. 

Het leek erop dat alles op voorhand afgesproken was. De Catalaanse president, Carles Puigdemont, zou naar het Catalaans Parlement komen en daar de onafhankelijke republiek afkondigen, waartoe hij door de uitslag van het referendum van 1 oktober verplicht was.

De brutale politierepressie slaagde er niet in het Catalaanse referendum te verhinderen: honderdduizenden maakten vastbesloten komaf met alles wat hen verhinderde om te gaan stemmen. Waar we gisteren in Catalonië getuige van waren was aan de ene kant het afschrikwekkende gelaat van het Spaanse regime, de zgn. “overgang” aan het einde van het Franco tijdperk, en aan de andere kant de massa mobilisatie en zelforganisatie van het Catalaanse volk om gebruik te maken van hun recht op zelfbeschikking.