Het Amerikaanse drone-bombardement op het internationale vliegveld in Bagdad, dat leidde tot de dood van de Iraanse generaal Qassem Soleimani, heeft de spanningen tussen de VS en Iran flink doen toenemen. Iran heeft als wraak Amerikaanse bases in Irak bestookt met raketten. Donald Trump had eerder gedreigd met het aanvallen van 52 doelen in Iran, waaronder culturele, als Iran acties onderneemt.
De dreiging van oorlog is het grootst in jaren. Een escalatie van het conflict is een reële mogelijkheid. Dit zou een enorme ramp zijn, in de eerste plaats voor de bevolking van Iran en de regio. De expliciete benoeming van culturele doelen in Iran toont aan wat voor barbarij we tegen de menselijke beschaving als geheel kunnen verwachten wanneer we geen einde maken aan het imperialisme en kapitalisme.
Er is niet veel steun in de VS voor een nieuwe militaire onderneming. De bevolking is oorlogsmoe na jaren van militaire operaties in Irak en Afghanistan. De kosten voor een algehele mobilisatie en invasie zouden daarnaast biljoenen dollars bedragen, wat bovenop de al enorme staatsschuld van $23 biljoen zou komen. Het Iraanse leger is bovendien vele malen sterker dan het Irakese leger in 2003. Een herhaling van 2003 is onwaarschijnlijk, maar er is wel een reële kans op verdere militaire escalatie.
Zoals gebruikelijk is dit alles gebaseerd op leugens. De directe dreiging van Soleimani voor 'honderden Amerikaanse levens' is zonder enig bewijs. Het is duidelijk dat Trump deze aanval gebruikte als afleiding voor het impeachment-proces tegen hem. Daarnaast is het duidelijk dat Trump wilde laten zien dat hij 'hard' is, nadat hij eerder door oorlogshaviken bekritiseerd werd voor zijn gebrek aan actie na het neerschieten van een Amerikaanse drone door Iran.
We moeten duidelijk eisen dat België, als Amerikaanse bondgenoot, geen enkele vorm van steun geeft aan deze imperialistische agressie tegen Iran en deze afwijst. In de afwezigheid van een regering, heeft de Belgische staat zich nog niet openlijk uitgesproken. De legerleiding liet wel lekken dat er Belgische militairen aanwezig waren op één van de legerbasissen in Irak die door Iran werden aangevallen. Op die manier wordt een sfeer van steun voor het Amerikaanse kamp impliciet gevoed. Ook de demarches van de NATO en de VN worden zo passief gesteund. Voorlopig zonder tegenkanting vanuit politieke of syndicale hoek.
In Nederland verloopt de steunverlening explicieter. Het kabinet heeft in een brief aan de Tweede Kamer haar steun uitgesproken voor de Amerikaanse actie, door primair te stellen dat Iran een bedreiging is. Liever hadden de ministeries natuurlijk gehad dat de VS Nederland van tevoren hadden ingelicht en nu komen ze met pleidooien voor besprekingen en de-escalatie, maar nergens worden de acties veroordeeld of bekritiseerd. Minister Bijleveld sprak later uit dat het kabinet 'begrip heeft' voor de Amerikaanse aanval. Dit is niets anders dan openlijke Nederlandse steun. De regeringspartijen en een groot deel van de 'oppositie' zeggen allemaal hetzelfde. "We steunen de VS, Iran is de grote boosdoener, maar willen een diplomatieke oplossing in EU-verband, etc. etc." De SP, bij monde van Sadet Karabulut, is het enige duidelijke tegengeluid. Zij stelt duidelijk dat Nederland niet moet meedoen aan de Amerikaanse acties en deze moet veroordelen, en geen fregat moet sturen naar de EU-missie in de Straat van Hormuz.
Dit is de weg vooruit. De SP kan het voortouw nemen om te mobiliseren via haar anti-oorlogscampagne 'Niet In Mijn Naam'. Uiteindelijk moet ook de bredere arbeidersbeweging betrokken worden. Wapenhandel en -export vanuit Nederland kan het best gestopt worden wanneer de vakbondskaderleden in de Rotterdamse haven en op Schiphol betrokken worden, om toekomstige blokkadeacties mogelijk te maken.
Ook in België zullen er acties komen in navolging van de internationale actiedag op 25 januari (er is op dit moment nog geen concrete oproep gelanceerd, nvdr).
Dat betekent overigens niet dat wij het Iraanse regime moeten steunen. Iran is een kleine regionale macht en speelt een reactionaire rol door zijn steun aan sjiitische milities in Syrië, Libanon en Irak. In Libanon en Irak werden deze milities ingezet om de revolutionaire protesten van het najaar van 2019 neer te slaan.
De oorlogsdreiging versterkt tijdelijk de reactionaire regimes van Irak en Iran, die de Amerikaanse agressie kunnen gebruiken als afleiding voor hun eigen falen en repressie. Zo riep het Irakese parlement de regering op om de Amerikaanse militairen uit Irak te verwijderen. Iran gebruikt de reële oorlogsdreiging om de bevolking achter het regime te krijgen. Waar het Iraanse regime niet lang geleden nog harde repressie moest inzetten tegen jongeren die protesteerden tegen hoge brandstofprijzen, kon het nu honderdduizenden mensen op de been brengen voor Soleimani's begrafenisstoet.
Het is de taak van de werkende klasse en jongeren van Irak en Iran om met hun corrupte en onderdrukkende regimes af te rekenen; niemand kan die taak van hen afpakken. Het is onze taak hier in België om te vechten tegen het Amerikaanse imperialisme en de ondersteuning ervan door de Belgische heersende klasse.
-
Geen Belgische steun aan Amerikaanse agressie tegen Iran!
-
Ontmasker de hypocrieten die Trump steunen maar de-escalatie bepleiten.
-
Geen Belgische deelname aan de EU-missie in de Straat van Hormuz.
-
Nederland uit de NAVO!
-
Geen vertrouwen in de EU of de VN. Vertrouw alleen op de eigen kracht van werkende mensen en jongeren in Europa, de VS en het Midden-Oosten.
-
Alle Belgische militairen en trainers weg uit Irak!
-
Geen wapenhandel of -export vanuit België voor deze oorlogsdreiging.
-
Opheffing van sancties tegen Iran.