Kinderarbeid is een van de meest degoutante uitwassen van de klassenmaatschappij. In een tijd van spitstechnologie en fabuleuze rijkdom zijn miljoenen kinderen nog steeds gedoemd om in lamentabele omstandigheden te gaan werken voor een hongerloon (en in lamentabele omstandigheden). In het Westen organiseren jongeren, NGO's en vakbonden daarom campagnes om producten gemaakt door kinderhanden te boycotten.
Dat is een mooi initiatief, alleen zal het de situatie van kinderen in de arme landen niet verbeteren. Het gros van kindarbeiders werkt sowieso al niet voor exportbedrijven, dus een boycot haalt dan niet veel uit. Wanneer producten toch worden geboycot, dan komen die kinderen gewoon op straat te staan en moeten ze hun brood op een andere manier verdienen, door te bedelen bijvoorbeeld. Want de kern van de zaak is dat hun ouders zelf een te laag loon verdienen. Ook zij zouden hun kinderen liever naar school sturen, maar het kapitalisme kan nu eenmaal niet zonder goedkope arbeidskrachten in de Derde Wereld. Wil je kinderarbeid oplossen dan zal je eerst en vooral hun ouders moeten steunen in het gevecht voor een beter loon.