In onze reeks ‘tegenexpertise’ willen we op geregelde tijdstippen een eigenzinnige – marxistische – visie formuleren op actuele onderwerpen die niet altijd tot de vaste aandachtspunten van onze website behoren. We willen daarbij eens flink buiten de lijnen kleuren en de door media en politiek aan ons opgedrongen consensus doorbreken. De kapitalistische maatschappij functioneert immers op basis van dogma’s die sterk ideologisch gekleurd zijn. Alleen zijn deze dogma’s veel subtieler en intelligenter geformuleerd dan die waarop het stalinisme bijvoorbeeld functioneerde. Ze worden voorgesteld als objectieve, ja zelfs als ‘wetenschappelijke’ waarheden. Enkele voorbeelden: "de VN zijn een neutrale scheidsrechter in wereldconflicten", "binnen enkele decennia worden de pensioenen onbetaalbaar", "de loonkosten zijn te hoog" en het thema waarop we in dit artikel verder ingaan: “de transfers in de sociale zekerheid van Vlaanderen naar Wallonië”.
Volgens Filip Dewinter berekende de KBC-bank dat de zogenaamde ‘transfers’ in de sociale zekerheid van Vlaanderen naar Wallonië 4,4 miljard euro per jaar bedragen. De Vlaams-nationalisten van de NV-A die nu, om met de woorden van Benno Barnard te spreken, “met hun onderlijf tegen de Vlaamse machtspartij bij uitstek, de CD&V, aanschurken” voeren een campagne waarbij ze op de markten speelgoedautootjes uitdelen. Die autootjes symboliseren volgens hen dat “elk Vlaams gezin elk jaar de tegenwaarde van een middenklassewagen aan Wallonië cadeau doet.”
Kruideniersdemagogie
De rechterzijde vormt in Vlaanderen momenteel bij gebrek aan een geloofwaardig socialistisch alternatief de brede onderstroom van het Vlaamse politieke denken. Volgens dat denken gaat politiek naast ‘veiligheid’ en de ‘te hoge loonkosten’ over ‘de transfers naar Wallonië’. Een perfect recept om de Vlaamse kiezer achterlijk en onderdrukt te houden. Want terwijl men doet alsof het ‘de Walen’ en ‘de Marokkanen’ zijn die onze welvaart stelen, plundert het patronaat de Vlaamse werkende klasse zoals nooit tevoren.
We kunnen Dewinter vertrouwen als het erom gaat de meest ‘dramatische’ cijfers tevoorschijn te toveren met betrekking tot die beruchte transfers. We willen deze trieste demagoog en volksmenner zelfs nog wat voorsprong geven: rond het af naar boven en maak er vijf miljard van, Filip! Dan nog blijft het een kruideniersrekening als je ze vergelijkt met wat de banken, de bedrijven, de semi-legale zakenmaffia en de échte maffia ons jaarlijks ontfutselen.
Luxemburg ligt ook in het zuiden
Volgens studies van de VUB zou de fiscale fraude in België bijvoorbeeld gestegen zijn van 14,5 miljard euro in 1975 tot 17,5 miljard euro in 1999. Dit is één vijfde van de fiscale inkomsten. België is op dat vlak koploper in Europa.
Daarnaast hebben ‘de Belgen’ (bent u er ook bij?) volgens een raming van de Nationale Bank zo’n 170 miljard euro in het buitenland ondergebracht. Dat betekent dat de Belgische schatkist jaarlijks tussen de 500 miljoen en 1 miljard euro belasting op intresten en dividenden op kapitaal misloopt. Als er dus al sprake is van transfers naar het zuiden, dan stromen die in niet geringe mate richting Groothertogdom Luxemburg in plaats van naar Wallonië.
Dan zijn er nog de fiscale achterstallen, de sommen waar de belastingen wel op zijn geheven, maar nog niet betaald. Daar bestaat een precies cijfer van: 25 miljard euro. Een deel zal nooit gerecupereerd worden omdat het gaat om failliete bedrijven of mensen die insolvabel zijn verklaard. In België is een van de vlotste manieren om geld te verdienen namelijk regelmatig eens failliet gaan.
Ten slotte is er de gelegaliseerde belastingontduiking van het patronaat in de vorm van een niet aflatende stroom van loonlastenverminderingen, die in 2006 zullen oplopen tot circa 3,35 miljard euro per jaar.
Stel dat we de verloren fiscale achterstallen afschrijven over een periode van tien jaar, dan bedragen de hierboven geschetste jaarlijkse transfers van arm naar rijk (conservatief geschat, en de ‘reguliere’ winsten buiten beschouwing latend) 17,5 + 0,5 + 2,5 + 3,35 = 23,85 miljard euro. Om het even duidelijk te maken voor de heren en dames van de NV-A: de tegenwaarde van zo’n 1 miljoen zeshonderdduizend stevigere middenklassewagens van 15.000 euro, of drie van zo’n wagens per jaar per officiële Belgische werkloze.
De tegenwaarde ook van bijna vijf jaar ‘transfers’ van de sociale zekerheid vanuit Vlaanderen naar gewone mensen zoals u en ik, maar die toevallig in het zuiden van het land wonen en doorgaans Frans spreken. Want laten we dat niet vergeten: wat het Blok en andere rechtse demagogen met dit discours vooral willen doen, is het concept van de solidariteit zelf onderuit halen.
