Ons vorige artikel over de criminele genen van het Blok was nog niet koud of een derde Vlaams Blok-gemeenteraadslid ging door het lint. Ditmaal een gevestigde waarde: Rob Verreycken, Rob Klop voor de vrienden en Nonkel Klop voor zijn neven en nichten, en tevens gemeenteraadslid te Antwerpen.
Eerder hadden zijn criminele collega’s Marc Nulens en Wim Felix in Limburg en in het Waasland reeds brandhout gemaakt van het Vlaams Blok-programma over criminaliteit. Wij citeren uit dit programma: “Wij willen straten, wijken en steden die nu in handen zijn van criminelen heroveren en teruggeven aan de eerbare burgers van dit land.” Het zou om je een deuk te lachen zijn als ondertussen al niet één Vlaming op vijf zijn stem wenst te geven aan dit uitschot.
Dus vond Verreycken het dringend nodig om ook het gezinsprogramma van de partij eens grondig te verbouwen. Wij citeren nogmaals uit het programma van het Blok: “Als sociologisch geheel van man, vrouw en kinderen biedt het gezin zekerheid en geborgenheid en is het ook de beste preventie tegen agressie en criminaliteit.” En hij timmerde op klaarlichte dag en op straat zijn eigen vrouw in elkaar. Verreycken, die in zijn vrije tijd advocaat is, vond het nodig om na dit ‘incident’ een andere advocaat “onder de arm te nemen” zoals dat heet, wat ons natuurlijk meteen doet vrezen voor de fysieke integriteit van deze andere raadsman. Kreunend onder de houdgreep van Verreycken verklaart de Brusselse advocaat Bart Siffert – samengevat – het volgende:
“De betrokken partijen (dhr. en mevr. Verreycken, nvdr.) zijn in een echtscheiding verwikkeld. Dhr. Verreycken is enigszins prikkelbaar door de zelfmoord van zijn zuster. Mevrouw Verreycken heeft eerst met traangas naar Robje gespoten.”
Voorts vraagt Meester Siffert over deze zaak geen ‘onnodige berichtgeving’ te voeren, de zaken in hun context te plaatsen et cetera.
Hoe zit het dan met de vrije meningsuiting, Meester Siffert? Volgens onze bescheiden mening is het niet onwaarschijnlijk dat mevrouw Verreycken – gezien het niet geheel geweldloze verleden van haar man – inderdaad een busje traangas op zak had en dit ook heeft gebruikt. En wat dan nog? Zelfs al was het omgekeerd, men slaat zijn vrouw niet in elkaar, zo eenvoudig ligt dat, Meester Siffert.
Trouwens, de wijze waarop de Blok-raadsleden over heel Vlaanderen er in volle kiescampagne steeds weer in slagen om diametraal het tegenovergestelde te doen dan wat er in hun partijprogramma staat, is een nieuwsfeit op zich. Zo een sotternie is sinds het naspel van Gloriant niet meer opgevoerd in Vlaanderen. Het is duidelijk dat het ernstige deel van het abele spel dat het Blok nu reeds enkele decennia opvoert definitief voorbij is. Er is dus niets ‘onnodig’ aan de berichtgeving daarover, integendeel.
En wat de context betreft: als u ons één – slechts één – voorbeeld kan geven van een interpellatie, standpunt of stellingname van Rob Verreycken waarbij deze volbloed fascist rekening hield met de feiten en hun context, dan zullen we alsnog uw verzoek in overweging nemen.
Rob Verreycken woont in de Ossenblokstraat in Borgerhout. Dat is ook de straat waarin de trieste feiten zich afspeelden. Het hufterige, ogenschijnlijk viriele Vlaams Blok blijkt uiteindelijk slechts een ossenblok te zijn: het wil van alles, maar het kan het niet.
