Op 17 en 18 december houdt de SP.a haar ideologisch congres. De inhoudelijke voorbereidingen zijn ondertussen gestart, onder de vleugels van drie v’s: verwondering, verontwaardiging en verantwoordelijkheid. We zullen dan ook bij wijze van boutade onze visie op het gebeuren in overeenstemming met deze gladde marketingaanpak uiteenzetten.
Ten eerste wekt het verwondering dat de SP.a al na zeven jaar aan een ideologisch congres toe is. Normaliter heeft dat soort congressen een langere houdbaarheidsdatum. Het voorlaatste ideologisch congres dateert van 1974, het laatste van 1998. Daar lagen vierentwintig jaar tussen.
Er moet dus wel iets fout gelopen zijn met dat congres van 1998 als het na zeven jaar al stuk is. Het wekt dan ook verwondering dat – als uitgangspunt voor een nieuw congres – de oude teksten niet tegen het licht gehouden worden van de praktijkervaring van de partij in de afgelopen zeven, tien of vijftien jaar.
Dokwerkers zijn geen kleuters
Steve Stevaert heeft niet voor niets opgeroepen tot een nieuw ideologisch congres. Met zijn onfeilbaar instinct voor wat er bij ‘de mensen’ leeft, heeft hij door dat er een kloof groeit tussen de manier waarop de SP.a denkt en de dagelijkse realiteit van werkende mensen. Om het uit te leggen met een voorbeeld: wat heeft een dokwerker aan het begrip ‘gelijke kansen’? Daarmee smeert men hem evengoed de liberalisering van de havenarbeid aan. Een Chinese matroos heeft dan ‘gelijke kansen’ om een schip te lossen maar aan een loon dat dertigmaal lager ligt dan dat van de dokwerker. Op wereldschaal draait de liberalisering uit op gelijke kansen op werkloosheid en armoede.
Als we ons niet baseren op de sociale realiteit en geen lessen durven trekken uit de praktijk dan wordt dit congres een doorslagje van het misbaksel van 1998.
Open je mond voor de centrale werkgroep hem sluit
Dat de voorbereiding voor het congres exclusief werd toegewezen aan gecentraliseerde werkgroepen wekt onze verontwaardiging. Hoe zit het met de rol van de partijafdelingen hierin? Zijn de leden dan enkel goed om krantjes te bussen tijdens de verkiezingen? SP.a-leden hebben nochtans niet alleen armpjes en beentjes maar ook een hoofdje en een mond. Dat wil daarom nog niet zeggen dat ze zich na een lange werkdag en naast hun inzet voor partij en vakbond ook nog eens naar Brussel kunnen begeven. Als ze dat trouwens zouden doen dan zakken die werkgroepen onder hun eigen gewicht in elkaar. Het concept van de centrale werkgroepen kan dus maar twee dingen zijn of een combinatie van die twee: ondemocratisch en/of niet werkbaar.
Sommige centrale werkgroepen dreigen trouwens nu al vast te lopen omdat er zijn die hun mond te wijd opendoen. Dat los je enkel op door het debat naar de leden te brengen, in de afdelingen, en door desnoods te werken met resoluties en een resolutiecommissie.
Hoe dan ook betekent radicaal-democratisch zijn (en zo proclameerde de SP.a zich toch in 1998?) dat de afdelingen het laatste woord hebben, onder andere door het recht de congresteksten te amenderen.
Wees onverantwoord!
Daarom roepen we alle SP.a-leden op om iets ‘onverantwoords’ te doen en dit belangrijke debat naar zich toe te trekken. Sommigen haken nu al af omdat het debat reeds vanaf het begin de foute kant uitgaat. Maar is het niet normaal dat een partijleiding – al dan niet met behulp van de marketingjongens – het debat wil polijsten? Is het niet vanzelfsprekend dat men er een hoogmis wil van maken voor een regeringsdeelname die ondertussen al zeventien jaar duurt? Dat verwondert ons eerlijk gezegd niets. De partijleiding bedoelt dat we mee de verantwoordelijkheid mogen dragen van wat zij al dan niet uitrichten met de mandaten die ze hebben gekregen van voornamelijk werkmensen die op z’n minst meer inspraak hadden verwacht.
Het is aan de leden, en zeker aan de vakbondsleden die ook partijlid zijn, om dit vanuit de basis, via de partijafdelingen, te corrigeren. De ideologie is het paspoort van de partij. Als daar al foute boel in staat dan kost het ons daarna eens zoveel moeite om dat recht te zetten door sociale strijd.
Wees dus ‘onverantwoord’ en bind de strijd aan voor een ruk naar links op het ideologisch congres van de SP.a!
