Maandag 5 september kwamen zo’n 500 à 600 militanten van het ABVV bijeen in het bondsgebouw te Antwerpen om het eindeloopbaandebat te bespreken. De meeting werd voorgezeten door Eddy Goovaerts, die de spreker Xavier Verboven inleidde. Verboven lichtte de stand van zaken toe in de onderhandelingen met de regering. De standpunten van het ABVV in dit debat zijn ondertussen bekend (zie o.a. De Werker). Na de inleiding van Verboven kreeg de zaal het woord.
Hoewel het panel verschillende keren benadrukte dat de meeting louter informatief was en het niet de bedoeling was dat er standpunten werden ingenomen, deden de sprekers dat wel. De mensen die het woord namen spraken telkens in naam van de militanten van hun bedrijf. En de standpunten waren overduidelijk.
Iedereen die het woord nam vanuit de zaal stelde dat de mensen echt niet langer willen werken. Op geen enkele manier. Zelfs integendeel. De verschillende sprekers werden telkens op een stormachtig applaus onthaald waardoor de meeting een zeer strijdbaar karakter had.
Een eerste spreker kaderde het eindeloopbaandebat in de Lissabon-strategie: de intentie van het patronaat om Europa concurrentieler te maken tegenover de VS. Het patronaat doet dat door onze sociale verworvenheden af te bouwen waardoor het steeds meer winst maakt. De werkende mensen betalen daarvoor natuurlijk de tol. De leiding van het ABVV werd opgeroepen om dit proces te keren.
Een andere spreker stelde de vraag waarom er eigenlijk werd onderhandeld als we het brugpensioen en de pensioenleeftijd willen behouden. Onderhandelen is immers een spel van geven en nemen, dus als we niets willen afgeven heeft het geen zin om aan de onderhandelingstafel te gaan zitten. Dezelfde spreker stelde bovendien dat het ABVV zich in haar teksten eigenlijk niet duidelijk uitspreekt tegen de noodzaak om langer te werken, waardoor de indruk gewekt wordt dat de gesprekken gaan over de mate waarin we langer moeten gaan werken en de wijze waarop. En dat terwijl de mensen duidelijk laten horen dat ze niet langer willen werken. Hij stelde tenslotte dat de leiding van het ABVV zich niet meer kan permitteren om met een akkoord af te komen dat niet gedragen wordt door de basis. Tijdens de onderhandelingen hebben we dat nog kunnen uitleggen als een uiting van de democratie binnen het ABVV maar we zullen een slecht akkoord niet meer opnieuw zo kunnen verkopen, noch naar de basis, noch naar buiten toe.
Nog een andere spreker feliciteerde de leiding met deze hoge concentratie aan militanten, omdat het al lang geleden is dat er nog een dergelijk initiatief werd genomen. Deze spreker vroeg dan ook dat de militanten opnieuw bijeen zouden worden geroepen op het moment dat de definitieve standpunten worden ingenomen. Hij stelde ook dat het ABVV terecht wijst op de hoge werkloosheid in plaats van op de noodzaak van langer te werken. Het ABVV is wel vrij vaag over de wijze waarop we die werkloosheid moeten aanpakken. De spreker verwees daarom naar onze resoluties over arbeidsherverdeling zonder loonverlies en met verplichte aanwervingen.
Nog verschillende mensen spraken zich duidelijk uit tegen het idee om langer te werken en voor het behoud van het brugpensioen. Daarna antwoordde Xavier Verboven aan de zaal. Verboven antwoordde dat er eigenlijk nog niets beslist is en dat de eigenlijke onderhandelingen in feite nog niet begonnen zijn.
Dit antwoord werd duidelijk niet gesmaakt door de zaal. Het ongenoegen dat er leefde werd verduidelijkt door een laatste tussenkomst. Daarin kreeg Verboven naar het hoofd geslingerd dat hij nu eindelijk eens moet leren luisteren want dat hij blijkbaar nog altijd niet goed begrepen heeft wat de mensen hem vertellen.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Lees ook ons standpunt over het brugpensioen.
