Mac PVDA
Donderdag 14 november plaatsten wij een artikel op deze website over Amerikaanse vrachtwagens die gesignaleerd werden in de Antwerpse haven. De PVDA nam dit bericht gretig over (zonder bronvermelding uiteraard) inclusief een (bewuste) typfout van onze redactie. Wij schreven namelijk dat de vrachtwagens ‘van het type MAC’ waren. Vrachtwagenkenners zullen weten dat deze Amerikaanse kolossen gefabriceerd worden door de firma MACK en niet MAC. Maar in het artikel van de PVDA staat natuurlijk MAC. Conclusie: deze mensen trekken gewoonweg NIKS na van de informatie die ze krijgen
Dit incident bevestigt nog iets anders wat we vorige donderdag schreven: “lees onze website en je weet met welke oudbakken primeurs Solidair zal uitpakken met betrekking tot dit onderwerp ”
Maar afgelopen week gingen zij nog een stapje verder. Bij gebrek aan authentieke informatie en hun begrijpelijke frustratie daarover, besloten zijn dan maar een kwakkel van formaat de wereld in te sturen: er zouden drieduizend (!) Amerikaanse legervoertuigen in een schip worden geladen aan het Vrasenedok en die suffe Amerikanen zouden drie dagen doen over driehonderd voertuigen.
Ten eerste, wie de Amerikanen bezig heeft gezien in 1991 (operatie Desert Storm) aan het Delwaidedok weet wel beter: tanks en andere militaire voertuigen raasden in rijen van drie de schepen op. Denk van de Yanks wat je wil, maar onderschat ze niet. Je zal daar niet beter van worden
Ten tweede: wij gingen op donderdag 14 november eens een kijkje nemen op de bewuste Ro Ro terminal aan het Vrasenedok. Vaststelling: er lag daar geen enkel schip. GEEN ENKEL! Ook geen civiel. Wellicht vanwege de laagconjunctuur is de activiteit er veel lager dan normaal. Wij postten die vaststelling op de website van Indymedia. Gevolg: het aantal geladen voertuigen werd in een volgend bericht gereduceerd tot één tiende (300) en ‘dokwerker Bart’ herinnerde zich plots de data waarop de lading gebeurde: 11, 12 en 13 november, en geen dag langer. Hij herinnert zich echter geen naam van een schip, noch een nummer van een kade
Jambers en Merckx: één strijd, één front?
Wij trokken nog een ander spectaculair bericht na uit het ‘PVDA-dossier’: in juni zouden Amerikaanse Apache helikopters geoefend hebben tussen de kranen van het Churchilldok. De Amerikanen zouden natuurlijk wel goed gek zijn om zoiets te doen. Wij deden dus nog maar eens wat onderzoeksjournalistiek en wat blijkt? In juni en juli heeft een helikopterbedrijf toeristische vluchten boven de Antwerpse haven uitgevoerd. Maar niet met Apache helikopters uiteraard.
Op het eerste zicht kan dit alles de indruk wekken van een strijd tussen enkele ‘kleinlinkse groepjes’ om de eer van de strafste te zijn in de strijd tegen het imperialisme. Maar er is véél meer aan de gang. De dwaze démarches van de PVDA leiden immers tot een marginalisering van de brede anti-oorlogsbeweging in België. Slimme bewindslui en media zien dit ook. In tegenstelling tot ons dossier, waarrond een ‘radiostilte’ heerst die we stilaan als een compliment beginnen te ervaren, brengen ATV en de Gazet van Antwerpen met veel plezier de strapatsen van de PVDA. Zo wordt een zwaarwichtig onderwerp plotseling tot een schertsvertoning
Zelfs Jambers zou volgens Indymedia een vriend zijn van Kris Merckx. We begrijpen nu waarom. Als je smeuïge reality tv wil maken is het altijd goed een netwerk te hebben van bizarre vrienden
En met hun actie aan het Stadhuis van afgelopen zaterdag tappen de stalinisten natuurlijk uit een oud en bij hen zeer populair vaatje: laat wat mensen arresteren, bij voorkeur jonge mensen. Zij zullen binnenkort hun nut bewijzen als martelaren in de anti-imperialistische strijd. De PVDA hoopt in stilte dat er processen volgen. De PVDA-advocaten bereiden zich al voor op de show, waarin natuurlijk vooral SP.a en Agalev het zullen moeten ontgelden als ‘oorlogsstokers’, en waarin de verdediging van de betrokkenen totaal ondergeschikt zal zijn.
Na de georchestreerde breuk die aanleiding gaf tot twee betogingen, zal de PVDA dus nu ook nog een flinke duit in het zakje doen voor wat betreft de marginalisering van de anti-oorlogsbeweging. Het wordt dus hoog tijd dat een deel van links België zich ontdoet van haar fixatie op deze neostalinistische secte.
De komende periode rijzen er echter twee problemen voor de PVDA. Ten eerste zal het hen na het lezen van dit artikel wel duidelijk geworden zijn dat ze niet ‘zomaar wat’ moeten publiceren. Hoewel, met zo’n mensen weet je nooit. Ten tweede, and not least: wij weten nog véél meer dan wat zij vermoeden. We moeten nu echter eerst een weg vinden om dit wereldkundig te maken zonder dat het misbruikt wordt. Maar dat probleem lossen we wel op.
