Vorige week speelden de arbeiders van de afdeling Techniek en Logistiek van de stad Antwerpen een partijtje voetbal op de Grote Markt, uit protest tegen de besparingen bij het stadspersoneel. Ze wisten toen zelf nog niet hoe ‘visionair’ hun actie wel was.
Een dag later raakte bekend dat SP.a-kopstukken Patrick Janssens (nationaal voorzitter en Antwerps gemeenteraadslid) en Robert Voorhamme (Antwerps voorzitter en gemeenteraadslid) vijf miljoen euro uit het krappe stadsbudget willen lichten om de schulden van voetbalclub Germinal Beerschot Antwerp te delgen. De besparingen bij het stadspersoneel bedragen ook vijf miljoen euro.
Beide kameraden zijn Kielenaars (Beerschot speelt op het Kiel) en hebben daar (misschien) een electorale achterban. Doch dat geheel terzijde.
Geef nu toe kameraden, dat dit idee toch wel bijzonder ziek is. Het getuigt van een mateloze minachting voor het stadspersoneel en de openbare dienstverlening. Nu hebben jullie in het verleden evenmin geaarzeld om die minachting ten toon te spreiden, maar dit is echt wel de kroon op het werk. We kunnen nu nog een boom opzetten over het sociale nut van voetbalclubs, maar is vijf miljoen harde schijven in de richting van een privémaatschappij schuiven nu écht de beste wijze om schaarse overheidsmiddelen te spenderen? Niet antwoorden kameraden, de vraag is geheel en al retorisch.
Bovendien hebben jullie in het verleden nooit geaarzeld om verzuchtingen vanuit de basis van partij en vakbond monddood te maken door in het rond te zwaaien met regelgeving van Belgische en liefst nog Europese aard, want aan dat laatste valt helemaal niet te tornen nietwaar?
Welnu, jullie perverse voorstel lijdt al direct schipbreuk op de klip van de Europese regelgeving rond overheidssteun aan bedrijven. De Europese Commissie oordeelde onlangs dat een voetbalclub een bedrijf is als elk ander.
Maar de wrange nasmaak blijft. Als het stadspersoneel in 2006 op Patrick Janssens zal stemmen, dan zal dat enkel zijn om zich Filip De Winter van het lijf te houden.
