‘Ik verzeker U, dat was niet gepland’ reageerde Frank Vandenbroucke, orkestleider van de opening van het SP.a Congres verleden zaterdag 23 november. De actie van het Antwerps Anti-OorlogsComité – een echte vuurdoop voor de jongeren die hieraan deelnamen - tegen de logistieke steun aan de oorlog tegen Irak was inderdaad een verrassing voor de SP.a leiding. Met een onzeker ‘jullie zijn toch welkom’ probeerde Vandenbroucke de actie echter dood te knuffelen.
Tevergeefs. Zowel bij het begin van het congres als tijdens de middagpauze werd ons groot spandoek – met opschrift ‘Havens Wapenvrij’ – in de verschillende congresruimten uitgerold. De irritatie werd duidelijk voelbaar bij sommige SP.a kopstukken. Maar de pamfletten gingen goed van de hand
In dit pamflet wezen we de SP.a op de tegenstelling tussen enerzijds hun steun aan de platformtekst van de betoging van 17 november en de feitelijke logistieke steun van deze regering in de vorm van de Amerikaanse militaire transporten in de Antwerpse haven. Wij schreven:
‘De SP.a onderschreef het platform van deze betoging. Daarin staat onder andere:
3. dat België op geen enkele wijze - zelfs logistiek - steun verleent aan oorlogshandelingen tegen Irak en in de regio. Ons land moet al zijn politieke en diplomatieke macht aanwenden om ook de andere Europese partners te overtuigen om verdere oorlogsvoering te verhinderen en niet deel te nemen aan een militaire invasie.
Dat is klare taal. De werkelijkheid is echter troebeler. Want terwijl wij vorige week betoogden in Brussel, gaan de oorlogstransporten via de Antwerpse haven verder. Die transporten geschieden overdag per vrachtwagen (containers) richting Delwaidedok en ’s nachts per trein (rollend materieel)richting Vrasenedok.
Het Antwerps Anti-OorlogsComite (AAOC)voerde reeds driemaal actie tegen deze wapentransporten. Dankzij deze acties werden enkele nationale en lokale Agalev politici bewogen tot het stellen van vragen over deze transporten. Het antwoord van de autoriteiten is dat de wapentransporten gebeuren in NAVO verband maar dat zij niets te maken hebben met de oorlogsvoorbereidingen in het Midden-Oosten.
Dat is natuurlijk onzin. Verschillende Amerikaanse militaire rapporten geven zélf toe dat de Antwerpse haven van cruciaal belang is voor hun troepenopbouw in het Midden-Oosten. Wie zijn wij om hen op dat punt tegen te spreken?
Er zijn momenteel Amerikaanse en Britse wapentransporten in de Antwerpse haven. Dat geeft ondertussen zowat iedereen toe. En er is ook een Amerikaanse en Britse militaire opbouw in het Midden-Oosten. Beweren dat beide niets met elkaar te maken hebben is kafkaïaans, het is politiek gekronkel van de bovenste plank
Daarom moet SP.a het engagement dat werd aangegaan door het platform van 17 november te ondertekenen ook hard maken en zich verzetten tegen de transporten. Want onze havens, wegen en spoorwegen ter beschikking stellen, dat is logistieke steun.’
De SP.a leiding besloot evenwel ter plaatse over te gaan naar de politiek van het stilzwijgen. We mochten dus geen reactie verwachten op onze kritiek. René Stroobant, senator en voormalige vakbondsleider van de socialistische scheepsherstellers bij de Boelwerf in Temse wou toch iets kwijt. Hij beschreef mij het cynisme van het ethisch buitenlands beleid van deze regering: "wij blijven nog steeds wapens uitvoeren, zelfs aan zogenaamde 'prille democratieën' zoals Nepal. Het ‘ethische’ verschil met vroeger ligt in het feit dat we nu geen commissieloon meer vragen voor deze wapenleveringen."
Interessant was het resultaat van de plaatselijke peiling bij de congresgangers van het F.O.S., het voormalige Socialistische Solidariteit (een NGO van socialistischen huize). Op 251 uitgebrachte stemmen sprak 81 procent zich uit tegen de oorlog in Irak.
