De normale gang van zaken is dat goederen worden in- of uitgeklaard door de douane van het land waar zij vertrekken, en nogmaals daar waar zij aankomen. Indien goederen vanuit België reizen naar de Verenigde Staten dan betekent dit in principe eerst een controle door de Belgische douane, en vervolgens door de Amerikaanse.
België wil echter toestaan - en dat in tegenstelling tot andere Europese landen! – dat goederen in de Antwerpse haven worden uitgeklaard door Amerikaanse douaniers, waaronder ook militairen. De officiële redenen van dit Amerikaanse verzoek waarop België zo gretig wil ingaan zijn de verscherpte veiligheidsmaatregelen sinds 11 september 2001.
Dit zou onder andere betekenen dat de goederen die vanuit Antwerpen arriveren in een Amerikaanse haven niet meer ingeklaard moeten worden door Amerikaanse douaniers, wat een aanzienlijke tijdsbesparing zou opleveren ten opzichte van goederen vanuit andere Europese havens. Daarom beschuldigt de Europese Commissie België nu van concurrentievervalsing.
Net zoals op de vragen van de anti-oorlogsactivisten over het militaire gebruik van onze havens (zie elders op deze site) , antwoordde de Belgische regering onvolledig op een Europees verzoek om informatie. Maar in tegenstelling tot de anti-oorlogsbeweging kan de Europese Commissie ook boetes opleggen, en is zij ook van plan dit te doen.
Er is nog een ander aspect verbonden aan heel de constructie: de Belgische autoriteiten kunnen nooit weten waar al deze goederen in werkelijkheid heengaan. Naar de Verenigde Staten, of elders? Dat laat de Belgische autoriteiten toe om eeuwig en één dag hun Pontius Pilatus houding met betrekking tot de transporten vol te houden.
Het is duidelijk waarom het Amerikaanse leger opteert voor Antwerpen in plaats van Rotterdam als het over militair transport gaat: de Belgische autoriteiten gaan plat op hun buik voor elk verzoek vanuit Washington. De Antwerpse havenschepen Leo Delwaide werd bijna lyrisch toen hem enkele maanden geleden meer uitleg werd gevraagd: “Sinds de haven in Wereldoorlog 2 ongeschonden in handen viel van de geallieerden, geniet Antwerpen het voorrecht gebruikt te worden bij elke grote militaire operatie van de Verenigde Staten.” (gemeenteraadszitting van 13 november 2002)
De Belgische diplomatie mag dan hoog opgeven over haar démarches om een oorlog tegen Irak te vermijden, achter haar rug staat de Antwerpse haven wagenwijd open en wordt zij overspoeld door Amerikaanse militairen en douaniers.
Het dossier toont nog maar eens aan hoezeer België een lakei is van de Amerikaanse belangen. Vlaamsnationalisten die schreeuwen om Vlaamse onafhankelijkheid zien de Vlaamse eigenheid bedreigd door de Walen of door de Marokkaanse kruidenier op de hoek. De échte kolonisatie gebeurt echter vanuit Washington, en de échte onveiligheid vloeit voort uit het transport van munitie op basis van verarmd uranium doorheen onze woonkernen.
