Onze kameraden van het voormalige veertiendaagse blad Nieuw Links herrezen kort na de verkiezingen van 13 juni gedeeltelijk uit hun as en besloten een trefdag te organiseren waarop progressieven uit verschillende hoeken zich zouden kunnen beraden over een strategie naar de gemeenteraadsverkiezingen toe. Toen Vonk kort daarna van het initiatief op de hoogte werd gesteld en onze medewerking werd gevraagd zegden wij niet neen. Wij kunnen niet tegen een discussieplatform van die aard zijn, en zij die zaterdag 22 januari ongewettigd afwezig waren hadden groot ongelijk. Wij kunnen hen echter vertroosting bieden: wij hebben een zeer uitgebreid verslag geplaatst van de debatten op onze website, én zij kunnen zelfs de debatten mee voortzetten door eigen bijdragen.
Wij waren wel enigszins ontgoocheld over het gebrek aan participatie naar de voorbereiding van de dag toe. Eind december werden we plots geconfronteerd met het kant en klare programma en dat vertoonde nogal wat sociaaldemocratische trekjes, met name het overwicht van de "specialisten" in de programmatie. En ook de doelstellingen werden bijzonder braaf geformuleerd: "Het gaat dus in de eerste plaats om beter besturen. Nieuwe en betere oplossingen kunnen alleen van progressieven komen", zo lazen we in de folder. Met het tweede kunnen we akkoord gaan, wat het eerste betreft vinden wij echter dat socialisten in de eerste plaats de bestaande structuur moeten contesteren in plaats van te beheren.
De studiedag zelf hebben we dan weer positief ervaren omdat onze verwachtingen niet echt hooggespannen waren. Hoewel de opkomst natuurlijk altijd beter kan was ze niet slecht met een 120 deelnemers vanuit SP, Agalev, enkele ABVV-centrales, sociale organisaties, en BSV, SAP, KP en PVDA. Er bleef wel degelijk ruimte voor discussie bestaan alhoewel de rapportering van de rijke discussie in de werkgroepen naar een plenumverslag toe nogal te wensen overliet. Met name in de werkgroep "sociaal" werd een zware contestatie van de "actieve welvaartsstaat volkomen weggepolijst. Het fundamenteel contesteren van het huidige beleid en zijn structuren leek nog niet echt door te dringen tot alle verslaggevers. Hoewel de behoefte hieraan door heel wat deelnemers werd onderschreven. De bouwstenen zullen misschien eerst moeten dienen om her en der een spreekwoordelijke barricade op te richten alvorens we de beschikking zullen krijgen over de nodige middelen om een echt progressief, zeg maar socialistisch gemeentebeleid te voeren. Het slechte alternatief is dat de linkerzijde zich verbrandt aan een lokaal beleid dat financieel op droog zaad zit en waar tegenover het monopolie van de oppositie door het Vlaams Blok staat. Toch werd het een nuttig verzamelmoment van progressieven van verschillend pluimage waarbij zoals gewoonlijk ook nog heel wat interessante contacten en gesprekken tot stand kwamen in de marge
Zwakste schakel in het gebeuren is dat een en ander niet uitmondde in concrete doelstellingen, of verdere actie. We zijn dan ook van oordeel dat de trefdag die op 1 april wordt georganiseerd door de initiatiefnemers van het Roodgroen Memorandum van 24 april 1999 te Vilvoorde naar de parlements- en Europese verkiezingen toe, een logisch vervolg geeft aan de ontmoeting van 22 januari. Dit initiatief waarvoor eenieder wordt uitgenodigd actief te participeren, ook in de voorbereidingen (zie elders in dit blad of deze website) heeft tot doel uit te monden in een concreet "rood-groen memorandum gemeenteraadsverkiezingen" dat aan kandidaten van progressieve partijen ter ondertekening zal worden voorgelegd.
