Een vuurrood en blijkbaar splinternieuw spandoek is tijdens de recentste anti-oorlogsbetoging opgevallen. De ACOD-ers van Limburg dragen het mee met een ondubbelzinnige boodschap: ‘Syndicalisten tegen de oorlog’.
Wij vroegen aan André Pues, ACOD-militant van de sector Financiën wat deze syndicalisten bewoog.
"In Limburg hebben we met het bestuur beslist alle initiatieven tegen de oorlog te steunen zelfs al staat de nationale vakbondsleiding hier niet achter. Gust Haverbeke, onze secretaris, pleit op alle vergaderingen waar hij aanwezig is voor een syndicale mobilisatie tegen de oorlog. Dat is niet zomaar een beslissing geweest die over de hoofden van de militanten is genomen, hoor! Tot nu toe heb ik hierover bij de militanten en bij de gewone leden geen enkel negatief geluid gehoord. Wij krijgen integendeel veel instemming van de leden met dit initiatief."
Wanneer André gevraagd wordt waarom ACOD-Limburg zich ook met zo’n problemen bezig houdt, klinkt het antwoord vastberaden.
"In feite heeft ACOD-Limburg een opvatting van het syndicale werk waarin wij ons niet alleen bezighouden met de ‘core activities’ van het traditionele vakbondswerk. Wij kijken over de muren van ons dagelijks werk als vakbondsmensen en zijn actief bezig met internationale solidariteit met de Derde Wereld. Dat is iets wat ACOD-Limburg hoog in het vaandel houdt. Wij pikken het niet dat een volk zoals dat van Irak moet bezwijken onder een moorddadig embargo en dat permanent onder druk staat van het internationale kapitalisme. Men gaat dat land nu onder de bommen gooien voor het vrijwaren zogezegd van ‘onze’ maar vooral van de Amerikaanse oliebevoorrading. Maar als syndicalisten weten wij ook dat deze oorlog economische gevolgen zal hebben voor de werkenden mensen en dat we ons ook mogen voorbereiden op nieuwe terroristische aanvallen aangewakkerd door de aanval tegen Irak."
De Amerikaanse militaire transporten op Belgisch grondgebied ziet hij ook niet zitten.
"Het is via de krant dat we onlangs moesten vernemen dat er een trein met militair materiaal via het station van Hasselt naar Antwerpen is gereden. Onze sector Spoor zou hiertegen moeten reageren. Ook in de haven laten de vakbonden het militair materiaal passeren. Dat kan niet. In naam van de tewerkstelling mag men dit zeker niet goedkeuren. Hier ook moeten andere vakbonden over de muur durven kijken en actief solidair zijn met de volkeren van de Derde Wereld."
Om af te sluiten dringt André er op aan dat ze de anti-oorlogsoproep "niet tot de militanten beperken. We gaan hier mee naar de gewone leden. Er gaat geen dag voorbij of we praten hierover met onze collega’s in onze sector Financiën. De weerstand tegen de oorlog zit diep bij onze leden. Zelfs de delegees van de sector Militairen hebben ons verteld dat we gelijk hebben met onze mobilisatie. Vanuit de nationale leiding van de vakbond moet er daarom meer energie gestoken worden in de mobilisaties tegen de oorlog."
