We publiceren de Facebook post van Jalil B, secretaris van de Franstalige christelijke bond CNE in de handel. Hij legt uit dat "het niet alleen solidariteit die nodig is omdat het verder gaat dan deze bedrijven, in zekere zin gaat het verder dan de strijd in de sector, het is een strijd van de hele arbeidersbeweging. De steun aan het personeel van Mestdagh en Delhaize betekent ook het verdedigen van onze verworvenheden en de krachtsverhouding van de arbeidersklasse."
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wat het personeel van Mestdagh (Intermarché) en Delhaize overkomt is vreselijk. De verzelfstandiging van alle winkels heeft maar één echt doel: de verworvenheden van de bedienden en arbeiders vernietigen en de aanwezigheid van de vakbonden in het bedrijf uitschakelen. Het feit dat zogenaamde ondernemers de winkels overnemen is slechts het topje van de ijsberg.
Vele jaren geleden begonnen de grote groepen hun bedrijven op te delen, de verdeling tussen de magazijnmedewerkers en de winkelmedewerkers. Deze grote groepen, die supermarkten, doe-het-zelf winkels, levensmiddelen- en kledingzaken enz. bezitten, verdeelden hun bedrijven in verschillende merken, zogenaamd om aan de eisen van de markt te voldoen, zoals vroeger bij de GIP-groep of nu bij de Colruyt-groep.
Vervolgens bleven ze de werknemers onder elkaar verdelen, bezorgers, onderhoudspersoneel, beveiligingspersoneel enz. .... Nu willen ze nog een stap verder gaan, om werknemers die hetzelfde werk doen in hetzelfde type winkel te verdelen in zogenaamde "verschillende bazen".
Uiteindelijk bestaan de grote groepen, ondanks de propaganda van rechts en Comeos (werkgeversfederatie), nog steeds. Hun multimiljonaire of miljardaire bazen zijn nog steeds aanwezig. Anderzijds staan zij aan het hoofd van een grote groepering van zogenaamde kleine bedrijven of kleine zelfstandigen die onderling verdeeld zijn. Een buitenkansje, evenveel geld en macht als voorheen, maar met werknemers met weinig of geen macht.
Bovendien kunnen rechts en de werkgeversbonden zo op de achtergrond over statistieken beschikken waarmee ze proberen te bewijzen dat de huidige economie is veranderd en wordt overheerst door kleine bedrijven, dat het vragen van sociale verworvenheden op interprofessioneel vlak de arme kleine zelfstandigen tot zinken zal brengen.... als we weten wie er achter deze kleine bedrijven zit. Het ultieme stadium van deze economische verandering is de totale uberisering van de arbeidsmarkt. Zo worden arbeiders zogezegd hun eigen baas, terwijl ze volledig onderworpen zijn aan grote multinationale groepen die dezelfde macht zullen hebben, maar zonder enig verzet van de arbeidswereld.
In de strijd die begon met Mestdagh en doorgaat met Delhaize, is het niet alleen solidariteit die nodig is omdat het verder gaat dan deze bedrijven, in zekere zin gaat het verder dan de strijd in de sector, het is een strijd van de hele arbeidersbeweging. De steun aan het personeel van Mestdagh en Delhaize betekent ook het verdedigen van onze verworvenheden en de krachtsverhouding van de arbeidersklasse.
Het is een strijd die we allemaal samen moeten voeren. De militanten uit de handelssector moeten er klaar voor zijn.
