Na de terroristische aanslagen in New York op 11 september is de wereld in een kolossale stroomversnelling terechtgekomen. Wij veroordelen deze aanslagen en het individueel terrorisme. Deze methoden zijn vreemd aan de arbeidersbeweging en de marxistische tendens erin heeft altijd het individuele terrorisme veroordeeld ten voordele van massa-actie.
Terroristische methoden komen enkel de rechterzijde ten goede. Kijk maar hoe Bush, Powell, de Amerikaanse militairen, de CIA en de NAVO er in slagen een menselijke tragedie uit te buiten ten voordele van een nieuw imperialistisch avontuur. De echte heldendaden van de brandweerlui van New York en de wanhoop van duizenden families worden verdraaid ten voordele van patriottische hysterie, vernieuwde oorlogskoorts en religieuze oproepen. Het natuurlijke medeleven van de gewone Amerikanen met de WTC-slachtoffers wordt misbruikt voor pathetische oproepen voor "nationale eenheid" achter de geldhaaien van Wall Street en de bloedhonden van het Pentagon.
Dit is geen oorlog voor Vrijheid en Democratie
Deze situatie geeft President Bush en zijn militairen weer de kans om op oorlogspad te gaan. De aangekondigde kruistocht van een "nieuw type" beweert gericht te zijn tegen het "internationaal terrorisme". Dit zijn dan de islamitische fundamentalistische leiders, hun netwerken, hun logistiek en al diegenen die hen steunen. Wij zijn overtuigd dat dit geen oorlog wordt voor "vrijheid en democratie". Zo nieuw is die oorlog nu ook niet. Bush beweert Bin Laden en zijn terreurorganisatie te vernietigen. In werkelijkheid is het een oorlog voor het herstel van het internationale prestige van de USA, invloedssferen, strategische belangen en de beveiliging van de oliebevoorrading in Centraal Azië. Het is ook een strafexpeditie tegen de volkeren van de Derde Wereld. De boodschap moet duidelijk zijn: daag de USA en de nieuwe wereld wanorde niet uit of je krijgt er van langs. Deze oorlog heeft dus niets progressiefs. Het is zonder twijfel een imperialistische oorlog.
De islamitische fundamentalisten in Afghanistan zijn het product van de Pakistaanse militairen en de CIA in hun strijd tegen het Sovjetregime in Afghanistan (1979-1988). Ze zijn een typisch moorddadig product van Amerikaanse makelij dat nu de hand van zijn vroegere meester bijt. Vergeet niet dat Bin Laden één van de troetelkinderen van Washington was. De Islamitische strijders in de jaren ’80 kregen al het dodelijk speelgoed dat ze maar wensten van de VS zolang ze maar tegen de Sovjet Russen streden. In de Rambo 3 film worden ze nog afgeschilderd als de moedige helden van de vrijheid. Ronald Reagan, toen President van de VS, aarzelde niet ze te vergelijken met "het moreel equivalent van de grondleggers van de Verenigde Staten" (ja, ja nog voor Alzheimer toesloeg ). De Taliban die sinds 1996 de plak zwaaien in Afghanistan werden ook actief gepromoot door Pakistan met de zegening van het Witte Huis.
Imperialisme en niets ontziend winstbejag is ook terreur
De Verenigde Staten hebben dus niemand ook in de wereld lessen te spellen in democratie en vrijheid. De Verenigde Staten laten al meer dan anderhalve eeuw lang een bloedspoor achter in de wereld. De Amerikaanse ambassadeurs stellen vandaag hun land graag voor als een vreedzame natie die onrecht werd aangedaan. Waarom zijn er dan meer dan 250.000 VS soldaten overal in de wereld verspreid op verre bases? Dat geeft de kans aan de Amerikaanse adelaar om van Vietnam tot in Somalië toe te slaan wanneer zijn belangen bedreigd worden. Waarom scoren de VS het hoogst in de hitparade van de wapenuitvoer? Van Dresden over Hiroshima tot in Joegoslavië hebben duizenden onschuldigen de vernietigingskracht van deze uitvoer ervaren. Hoe vredelievend zijn de talrijke handelsembargo’s en de sancties opgelegd door de VS?
In Irak sterven 5000 kinderen elke dag als gevolg van het invoerverbod van geneesmiddelen en voedsel. Hoe zacht zijn de soberheidsmaatregelen die Washington oplegt via het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank aan de armste landen ter wereld? Hoe vreedzaam zijn de bombardementen van Irak, Joegoslavië, Soedan en andere? Waar was de christelijke barmhartigheid van de VS-ambassade die actief in Indonesië meewerkte tijdens de massaslachting van meer dan 1 miljoen communisten door de militairen in 1965? De onlangs vrijgekomen CIA-files aarzelen niet dit bloedbad te vergelijken met de holocaust van Hitler. Dit allemaal met de zegening van de VS die het militair regime van Suharto 32 jaar in het zadel heeft gehouden. In het Midden-Oosten zijn de VS niet alleen de belangrijkste ruggesteun van Israël en zijn kolonialistische beleid tegen de Palestijnen. De VS zijn er ook de grootste sponsors van de reactionaire en weinig democratische regimes in Jordanië, Egypte en Saoedi-Arabië. Als er één fundamentalistisch land is ter wereld dan is het wel dat van de brutale Saoedische monarchie. Toeval of niet: het regime staat aan de kant van de VS en herbergt belangrijke oliereserves.
Wie armoede, onrecht, vernedering en militaire dictaturen over de hele planeet zaait moet niet verwonderd zijn dat hij stormen zal oogsten. Deze wereld gekneed door de kapitalistische barbarij is de broedplaats geworden van allerlei terroristische groepen in de wereld. Men kan dus geen vertrouwen hebben in Bush, zijn militairen en zijn Europese bondgenoten om het terrorisme dat ze zelf gekweekt hebben uit te roeien.
De anti-oorlogsbeweging is al in opgang nog voor de eerste bom gedropt is. In de Verenigde Staten staan de universiteiten in rep en roer. Verleden week werd er actie gevoerd tegen de militaire escalatie op 146 campussen in 36 verschillende staten. Talrijke betogingen brachten ook duizenden op de been in de grote steden. Het Europese vasteland gaat dezelfde weg op. Men kan dus verwachten dat er een grote beweging tegen deze oorlog op gang zal komen. Dit geeft een nieuwe dimensie aan het proces dat ingezet werd door de antiglobalisatiebeweging. Het is een proces van intensieve invraagstelling van het kapitalisme.
De nieuwe wereldsituatie sinds 11 september heeft de onzekerheid en ongerustheid onder de bevolking versterkt. Het gevoel groeit dat dit systeem meer en meer in een impasse zit. De recessie die in groeiende mate begint te bijten in de bedrijven is niet het gevolg van de aanslagen zoals de bazen en de regeringen ons willen doen geloven. Net zoals met de oliecrisis in 1973 of tijdens de Golfoorlog in 1991 helpen deze incidenten de reeds aanwezige recessie van de economie uit te groten. Het kapitalisme is nu in een grotere crisis dan ooit sinds het eind van de tweede wereldoorlog. Het kapitalisme zal echter niet vanzelf verdwijnen en plaats maken voor een ander systeem. Het kan enkel vervangen worden door de bewuste massa-actie van de meerderheid van de werkende klasse en de jeugd.
Zolang de wereld geleid wordt door een handje vol mensen wiens enig doel winstbejag is zal er honger, ellende, racisme, oorlogen en terrorisme zijn. Internationaal socialisme staat echter voor een maatschappij waarin de bedrijven, de handel, het financieel netwerk en de staat democratisch gecontroleerd wordt door de meerderheid van de bevolking in harmonie met de natuur. Dit kan enkel bekomen worden door revolutionaire en democratische massastrijd van de werkende klasse en niet door het opblazen van wolkenkrabbers of het inslaan van de vitrines van één of honderd Mc Donalds.
