De Campagne ter Verdediging van de Pakistaanse Vakbonden (PTUDC) is een initiatief van de Pakistaanse marxisten rond het blad ‘De Strijd’. Ondertussen wordt deze campagne reeds gedragen door een brede basis van linkse vakbondsmilitanten. Nu organiseren zij ook acties tegen de oorlog en het fundamentalisme, o.a. in Lahore en Kashmir.
Lahore
De meeting van de PTUDC ging door in het “Pak Tea House”, een zaal en café die traditioneel door de linkerzijde gebruikt wordt voor dit soort meetings. Ongeveer 75 mensen waren aanwezig. De meerderheid onder hen waren vakbondsactivisten en -leiders. Er namen ook jongeren, studenten en vrouwelijke arbeiders deel. De meeting werd voorgezeten door de voorzitter van de PTUDC-afdeling van Punjab, Amin Bhatti. Het onderwerp van de meeting was “de huidige oorlog en de rol van de arbeidersklasse”. Twee dagen voordien werd de affiche met daarop de aankondiging van de meeting verspreid in de belangrijkste buurten van Lahore.
De eerste spreker was Yasir, een studentenleider van de Punjab universiteit. Hij had het over de rol van Islamfundamentalisten en hun banden met het Amerikaanse imperialisme. Hij gaf voorbeelden van de terreurdaden georganiseerd door Moslimfundamentalisten tegen linkse studentenorganisaties de afgelopen 50 jaar. Hij beklemtoonde dat jongeren zich moeten organiseren tegen de imperialistische agressie en het fundamentalisme. De volgende spreker was Shahida Jabeen, nationaal coördinatrice van de vrouwenvleugel van de PPP, de Pakistaanse Volkspartij die groot werd door de strijd tegen het imperialisme. De PPP heeft een belangrijke basis van linkse arbeiders, boeren en studenten en zit momenteel in de oppositie. De leiding van de PPP heeft zich echter bevuild met een schandalige reformistische politiek. Tijdens de meeting trok Shahida fel van leer tegen de positie die de leiding van de PPP heeft ingenomen, meer bepaald hun steun aan de aanvallen van de VS. Ze legde de nadruk op de noodzaak aan een onafhankelijke klassenpositie t.a.v. de imperialistische agressie en de fundamentalistische terreur.
Vervolgens sprak Rashid Rehamn, redacteur van de ‘Frontier Post’ en gerespecteerd links intellectueel. Hij legde in detail uit hoe het Afghaanse conflict tot stand kwam, hoe de VS zelf verantwoordelijk is voor de staat waarin Afghanistan vandaag verkeerd en hoe die uiteindelijk leidde tot de huidige oorlog. Hij stelde dat door hun uiterst zwakke positie de Pakistaanse regering gedwongen werd een bocht van 180 graden te maken in haar houding t.o.v. Afghanistan. Hij illustreerde dit met voorbeelden van gebeurtenissen waarbij Amerikaanse regeringsmedewerkers generaal Musharraf een veeg uit de pan gaven en hem aan hun wil onderwierpen.
De laatste spreker was Lal Khan, de hoofdredacteur van het Asian Marxist Review. Hij verklaarde de natuur van de huidige oorlog en legde de nadruk op de noodzaak deze imperialistische oorlog om te vormen in een klassenoorlog. Hij stelde dat de overwinning van de arbeidersklasse de enige manier is om voor altijd alle oorlogen te stoppen. “Kapitalisme kan enkel oorlogen en vernietiging voortbrengen, een toekomst van barbarij. De geschiedenis toont aan dat na elke oorlog revoluties uitbreken. Dit zal opnieuw gebeuren en de revolutionaire marxisten moeten zich hier op voorbereiden.” Aan het eind van de meeting riep Amin Bhatti op om deze ideeën tot in de kleinste uithoek van de stad te verspreiden en meetings te organiseren in alle fabrieken, scholen en sloppenwijken van Lahore.
Kashmir
Kashmir is een regio die officieel aan India toebehoort maar voor het grootste deel Islamitisch is. Pakistan voert dan ook al lang een oorlog om Kashmir te veroveren en zij zetten daarbij fundamentalistische troepen in die indertijd ook in Afghanistan zijn gebruikt tegen de Sovjets en om de Taliban in het zadel te brengen.
Muzaffarabad is de hoofdstad van het door Pakistan gecontroleerde Kashmir. De meeting aldaar werd georganiseerd door de PTUDC in samenwerking met CFSK (Campagne voor een Socialistisch Kashmir). Er was een grote politie aanwezigheid gezien studenten van de universiteit van Muzaffarabad al betogend naar de meeting trokken. Een aantal studenten droegen rode sjaals en rode linten rond hun hoofd. Ze droegen ook spandoeken met slogans tegen het VS-imperialisme en tegen de fundamentalisten met zich mee. In de straten waren overal posters van de PTUDC te zien. De betoging van een 200-tal studenten trok door het belangrijkste winkelcentra en eindigde aan het pershuis van Muzaffarabad waar de meeting doorging.
De zaal zat vol en er waren sprekers aanwezig van de nationalistische partijen van Kashmir, de PPP en bekende professoren en intellectuelen. De meeting werd ook gesteund door de JKNSF (Nationale Studenten Organisatie van Jammu en Kashmir), de grootste studentenorganisatie in Kashmir wiens pas verkozen voorzitter, algemeen secretaris en andere leidinggevende functies waargenomen worden door marxisten. De meeste sprekers gingen akkoord met de veroordeling van het Amerikaanse imperialisme en de fundamentalistische terreur. Als alternatief schoven zij een revolutionair programma voor de socialistisch transformatie naar voor. Zelfs de nationalistische leiders zagen zich verplicht de strijd voor nationale bevrijding te koppelen aan de klassenstrijd als enige manier om te ontkomen aan de nationale onderdrukking.
Lijst van aanwezige sprekers:
* Shehzad Kashir, CFSK
* Azad Qadri, PTUDC
* Hanif Awan, PPP
* Shujahat Kazmi, voorzitter van de JKNSF
* Shaukat Ghanai, voorzitter NAP Kashmir
* Faisal Azad, algemeen secretaris PSF Kashmir (Peoples Student Federation)
* Farid Awan, advocaat en voormalig nationalistisch leider
* Prof Khaleeq, links intellectueel uit Kashmir en activist
* Lal Khan, redacteur van het Asian Marxist Review
De meeting eindigde in een zeer enthousiaste sfeer. Kashmir is de machtsbasis van de Islamitische fundamentalisten vanwege de opstand in het door India gecontroleerde deel van Kashmir en de steun die ze krijgen van het ISI (de Pakistaanse veiligheidsdiensten). Ondanks dat was dit de grootste linkse bijeenkomst in ongeveer een decennium. Toen de kameraden vanuit Lahore arriveerden in Muzaffarabad dachten ze dat de massaal aanwezige politie in gevechtskledij daar stonden voor de Moslimfundamentalisten. Ze waren aangenaam verrast te zien dat marxistische ideeën zulk een aantrekking hadden op de jeugd van Kashmir. Deze meeting heeft de steun voor de revolutionaire marxisten in Kashmir enorm vergroot. Hierop moet verder gebouwd worden.
