Deze Nationale Arbeidersvergadering meent dat:
1) De regering van Duhalde is een vijand van de arbeidersklasse en het volk, verantwoordelijk voor de devaluatie die onze lonen vernietigde, voor de confiscatie van de kleine spaargelden, voor de ‘pesificatie’ (de teruggave van gespaarde dollars in minderwaardige peso’s, nvdr.) die de schulden van de lokale uitbuiters reduceerde op onze rug, en voor de overeenkomst om de buitenlandse schuld te betalen. Het is een regering die met leugens over de ‘nationale soevereiniteit’ haar beleid verbergt van plundering in dienst van de grote monopolies, terwijl ze tegelijk de dictaten van het IMF uitvoert. Wij leggen aan alle arbeiders ons strijdplan voor, een plan waarvan het ultieme doel is een uitweg uit de crisis te tonen aan het volk. Die weg is geen andere dan de verdrijving van Duhalde en de klasse van plunderaars die hem aan de macht hielp.
2) Het ‘akkoord’ gesponsord door de Katholieke Kerk en de Verenigde Naties is een politiek manoeuvre dat gericht is op het coöpteren, manipuleren en verdelen van de arbeidersorganisaties met als doel het behoud van het regime. Bijgevolg roepen wij op om het ‘akkoord’ te verwerpen en de steun voor dit beleid door de vakbonden en de politieke krachten (PJ, UCR, Frepaso, ARI, Polo Social, Frenapo) aan te klagen.
3) De ‘crisisraden’ en ‘consultatieve raden’ via dewelke de overheid de sociale plannen poogt te kanaliseren, zijn organisaties gericht op het omvormen van sociale hulp tot een bron van kapitalistisch zaken doen en op het manipuleren en verzwakken van de echte organisaties van de werklozen. Wij klagen het gebruik aan van werkgelegenheidsplannen om goedkoop handenarbeid in dienst te stellen van bankroete bedrijven voor 50 dollar. Wij roepen op om deze ‘nood- en crisiscomités’ te boycotten en om gesteund door de mobilisatie de totaliteit van onze eisen te vragen en de controle op de uitvoering ervan door de organisaties van de werklozen.
4) De Volksvergaderingen (inclusief de Overkoepelende Wijkvergadering van Parque Centenario te Buenos Aires) en de Vergaderingen van ‘Piqueteros’ en Arbeiders organiseren een enorm aantal gevechten. Zij moeten de oplossing van de meest dringende problemen van de massa’s in handen nemen: werk, gezondheid, onderwijs, huisvesting. We moeten de Volksvergaderingen uitbouwen en versterken in heel het land zodat we een arbeidersalternatief kunnen bieden op de huidige situatie. De strategie van de ‘Piqueteros’ en de strijdbare vakbonden gegroepeerd in deze Nationale Vergadering is de incorporatie van de industriële arbeidersbeweging en die van de grote geprivatiseerde openbare diensten in de huidige strijd van de ‘Piqueteros’. Het is onmogelijk om de huidige regering en het heersende regime te verslaan zonder de steun van de arbeiders in de belangrijkste productiecentra en de essentiële diensten zoals licht, gas, telefoon en transport.
5) De CCC, FTV en CTA moeten breken met alle onderhandelingen met de regering achter de rug van de beweging van ‘Piqueteros’ en de strijd vervoegen om de triomf te garanderen. De politiek van het koesteren van illusies in overheden ten dienste van inheemse en buitenlandse uitbuiters heeft gefaald. Wij stellen tegenover die politiek het programma van de ‘Piqueteros’, dat niet alleen arbeidsplannen onder controle van de werklozenorganisaties eist maar tevens de verwerping van de devaluatie, het niet betalen van de buitenlandse schuld, de nationalisatie van het banksysteem en het optrekken van het minimumloon tot de minimale uitgaven van een gemiddeld gezin. Wij vragen om nu onmiddellijk een discussie te beginnen met deze organisaties over het programma, in het kader van de strijd en het strijdplan.
6) In het licht van de situatie schuiven wij het volgende programma naar voor:
* Vrijheid voor Raul Castells, Emilio Ali, Peralta en de rest van de gevangen kameraden
* Intrekking van de aanklachten tegen de strijders
* Veroordeling en bestraffing van de geestelijke auteurs van de begane moorden op 19 en 20 december
* Veroordeling en bestraffing van de moordenaars van de kameraden in de verschillende provincies van Salta (Justiniano, Gomez, Veron, de districten en Santillan) en ook in Corrientes
* Niet betaling van de buitenlandse schuld
* Nationalisatie van het bankstelsel en van de belangrijkste bedrijven
* Overname door de staat van de pensioenfondsen
* Overname door de staat onder arbeiderscontrole van alle bedrijven die sluiten of personeel afdanken. Het heropstarten onder dezelfde voorwaarden van al de bedrijven die al gesloten werden
* Onmiddellijke teruggave van alle kleine spaargelden
* Verbod op afdankingen
* Strijd voor echte en permanente tewerkstelling dankzij de verdeling van de arbeidstijd zonder het minimumloon aan te tasten
* Lonen en vervangingsinkomens moeten de basisuitgaven van de doorsnee familie dekken, rekening houdend met de inflatie
* Weg met Duhalde en het IMF. Voor een arbeidersregering
7) Deze Vergadering vertegenwoordigt de verderzetting van alle strijdbewegingen en inspanningen voor organisatie die de beweging van de ‘Piqueteros’ heeft omgevormd tot een beslissende factor in de nationale politieke situatie. Het is het vervolg van de ‘Santiaguenazo’ en de ‘Cutralcazo’, van de opstanden van Mosconi en Tartagal en van de massale wegblokkades in La Matanza. Deze bewegingen plaatsen ons voor de mogelijkheid de machtscrisis en het systeem van uitbuiting op te lossen in het voordeel van de arbeiders.
8) We moeten verder in actie gaan omdat de volgehouden acties van het volk nog niet in een overwinning zijn uitgemond tegen de illegitieme regering, die slechts de marionet is van de plunderaars.
Daarom stellen we het volgende strijdplan voor:
Vanaf 8 februari: versterking voor onbepaalde tijd van de wegblokkades.
20 februari: blokkeren van alle wegen, nationale mobilisatie en ‘cacerolazo’, samen met de Volksvergaderingen en de Vergadering van alle Wijken, op het Plaza de Mayo en voor alle regeringsgebouwen in de provincies, twee maand na de volksopstand en de moord op onze kameraden.
25 februari: blokkade van alle toegangen tot de petroleumbedrijven en geprivatiseerde bedrijven.
2 maart: nationale mobilisatie voor de vrijlating van Al, Castells, Peralta and alle opgesloten arbeiders, voor de vrijlating van Berolta en Quinteros en alle politieke gevangenen en het stopzetten van alle vervolgingen tegen deze strijders. Veroordeling en bestraffing van al diegenen die verantwoordelijk zijn voor 19 en 20 December.
Maandag 4 tot vrijdag 8 maart: Nationale betoging van arbeiders in overleg met de Volksvergaderingen op het Plaza de Mayo vanuit het binnenland. Coördinatie van de boycot van het nieuwe schooljaar.
Actieve steun voor de bezettingen van Zanon, Bruckman, de wegblokkades natuurlijk en de mobilisatie van de werklozen van de stad Buenos Aires, de strijd van de spoorarbeiders van de Sarmientolijn, de arbeiders van Quebecor en gelijkaardige bewegingen.
Een nieuwe Algemene Vergadering van werkenden en werklozen wordt bijeengeroepen 2 april.
Voor een marxistische evaluatie van deze Nationale Vergadering lees ‘Argentina: National Workers' Assembly meeting - a big step forward’ van Jordi Martorell, met een nawoord van Alan Woods. http://www.marxist.com/Latinam/argentina_ant_meeting0202.html
