Hij verwees naar de zorgvuldig opgezette oorlogspropaganda die aan het begin van elke oorlog wordt ingezet. Het doel ervan is om oorlog in de ogen van de massa te rechtvaardigen als rechtvaardig, defensief en gevoerd in het belang van de natie als geheel, terwijl het in werkelijkheid een misdadige oorlog is die wordt gevoerd in het belang van de heersende klasse, waarvoor de armsten de zwaarste prijs zullen moeten betalen.
Elke agressieve daad als defensief voorstellen is een methode die in de loop van de klassenstrijd is geperfectioneerd. Toch is de grove, verwaande arrogantie waarmee de huidige oorlog tegen Iran wordt voorgesteld, verbazingwekkend. De oude Brecht zou ongelovig met zijn ogen hebben gerold. Als het niet voor iedereen volkomen duidelijk is, laten we dan voor de goede orde een paar dingen op een rijtje zetten.
De oorlog van Israël tegen Iran was een niet-uitgelokte, monsterlijke militaire aanval, en het bevel van Donald Trump aan de VS om zich daarbij aan te sluiten is een roekeloze gok die rampzalige gevolgen dreigt te hebben voor de bevolking van de regio en de hele wereld.
Iran vormde geen militaire bedreiging voor Israël of de VS. Volgens de CIA zelf was het Iraanse nucleaire programma nog minstens drie jaar verwijderd van de mogelijkheid om een atoombom te bouwen. Bovendien heeft het Iraanse regime nooit aangegeven dat het daadwerkelijk van plan was een atoombom te bouwen. Integendeel, het gaf aan dat het veel liever zou onderhandelen over een akkoord om de westerse sancties tegen Iran op te heffen in ruil voor beperking van zijn nucleaire programma tot civiel gebruik. Dat was inderdaad de volledige inhoud van het nucleaire akkoord tussen de VS en Iran dat Trump in 2018 torpedeerde.
De westerse oproepen tot onderhandelingen zijn dus in tegenspraak met de feiten: Iran hoeft niet “terug te keren” naar de onderhandelingstafel, omdat het die nooit heeft verlaten. Het was Benjamin Netanyahu die besloot de onderhandelingen te torpederen, en de “vredespresident” van Amerika volgde zijn voorbeeld. Hiermee hebben het Amerikaanse en Israëlische imperialisme de spanningen in de toch al gespannen stabiliteit van de regio opnieuw opgevoerd.
In de afgelopen twee jaar heeft Israël Gaza, de Westelijke Jordaanoever, Libanon, Syrië en Jemen aangevallen en daarbij het leven van miljoenen mensen verwoest. Het heeft gedreigd zijn volledige militaire macht in te zetten tegen iedereen die zich hiertegen durft te verzetten. Netanyahu heeft daarbij de volledige materiële en politieke steun gekregen van de VS en het Westen als geheel, dat zelf een geschiedenis heeft van bloedige interventies in het Midden-Oosten: in Irak, Afghanistan, Syrië, Libië en Jemen.
Het heeft een spoor van dood en vernieling achtergelaten. Trotse naties met een rijke cultuur zijn meegesleurd in de meest vernederende barbarij. Geen enkele macht heeft ooit zoveel levens vernietigd als het Amerikaanse imperialisme.
En toch is het Iran dat wordt aangevallen omdat het “een destabiliserende factor” zou zijn. De echte misdaad die het Iraanse regime tegen de VS en Israël heeft begaan, is dat het de capaciteit heeft opgebouwd om zich te verzetten tegen hun grillige, egoïstische machinaties.
Nu het een aanzienlijke militaire en politieke basis heeft opgebouwd, vraagt Iran om als erkende macht in het Midden-Oosten aan tafel te mogen zitten. Maar Amerika en Israël willen hun koek met niemand delen. Dat is de kern van de zaak.
Democratie
De afgelopen dagen is er in de westerse pers veel gesproken over het gebrek aan democratie in Iran. Geflankeerd door zijn westerse aanhangers heeft Netanyahu het Iraanse volk opgeroepen om hun “vrijheid” te grijpen en zich te bevrijden van het “kwaadaardige en onderdrukkende regime”.
Maar eerst en vooral moeten we ons afvragen met welk mandaat Netanyahu, Trump en hun Europese lakeien opereren. Netanyahu wordt door een groot deel van de Israëlische bevolking gehaat. Zijn regering wankelt van crisis naar crisis. Nog maar twee weken geleden stond ze op het punt van instorten. Het is in Israël algemeen bekend dat Netanyahu van oorlog naar oorlog springt, in wezen om de Israëlische bevolking te chanteren om hem aan de macht te houden. Zijn grootste prestatie is dat hij het Amerikaanse imperialisme heeft vastgepind in een oorlog tegen Iran, iets wat hij al sinds 7 oktober 2023 nastreeft.
Trump trapte in de val van Netanyahu, ook al was hij gekozen op basis van een programma om oorlogen te beëindigen, met name die in het Midden-Oosten. 60 procent van de Amerikaanse bevolking is tegen een Amerikaanse aanval op Iran. Slechts 16 procent is voor! Nu neemt hij de fakkel over van Biden.
Het onverantwoordelijke optreden van deze mensen, gesteund door de Europese regimes, dreigt nu uit te monden in een verwoestende regionale brandhaard die de wereldeconomie in een recessie zou kunnen storten – met alle verschrikkelijke gevolgen van dien voor miljoenen mensen. Waar zijn de rechten van die mensen?
En toch proberen deze dames en heren het Iraanse volk met wapens in de hand democratie bij te brengen! Het Iraanse volk hoeft alleen maar naar Irak, Afghanistan en Libië te kijken om te zien waar dat soort ‘democratie’ toe leidt.
De werkelijke oorlogsdoelen
Het werkelijke doel van deze oorlog is niet stabiliteit, vrede, democratie of de vernietiging van kernwapens. Het gaat om de Israëlische heersende klasse en haar westerse bondgenoten, die voor zichzelf het onbetwiste recht willen behouden om in de regio te doen wat ze willen: iedereen, overal en altijd intimideren, bombarderen en binnenvallen, zonder enige weerstand te ondervinden.
Door zich achter Israël te scharen, heeft het Amerikaanse imperialisme eens te meer zijn ware aard laten zien als de meest brute, moorddadige en destabiliserende kracht ter wereld. Het is een bron van reactie die zijn besmettelijke rot in alle uithoeken van de planeet verspreidt. Als zodanig is het de belangrijkste vijand van de arbeidersklasse wereldwijd. De bevrijding van de Iraanse arbeiders en armen is de taak van de Iraanse arbeiders en armen zelf. Dat kan niet door het westerse imperialisme worden gedaan. Integendeel, hun bevrijding kan alleen plaatsvinden in combinatie met een strijd tegen het Amerikaanse imperialisme.
De imperialisten, die het Midden-Oosten al decennialang verkrachten en plunderen, zijn dezelfde mensen die de arbeiders in het Westen uitbuiten en onderdrukken. Nu vertellen ze ons dat Iran de grootste bedreiging vormt voor onze veiligheid en zekerheid. Maar zij hebben veel meer bloed aan hun handen dan enig ander regime ter wereld. Met andere woorden: de belangrijkste vijand bevindt zich in eigen land, en de strijd voor de bevrijding van de onderdrukte volkeren is dezelfde als de strijd tegen de kapitalistische klasse in het Westen.
Weg met de oorlog tegen Iran!
Weg met het Amerikaanse imperialisme!
Arbeiders aller landen verenigt u!
