De Amerikaanse imperialisten hebben veel geleerd van hun ware voorouders, de Romeinen. Toen Rome na de tweede Punische oorlog Hannibal uiteindelijk op de knieën kreeg en haar superioriteit vestigde in het Middelandse Zee-gebied, waren de Romeinen nog steeds als de dood voor een heropleving van Carthago. Cato, die aan het hoofd stond van de oorlogsstokers, besloot elke toespraak die hij gaf – waar die ook over ging – met dezelfde woorden: “Delenda est Carthago”: Carthago moet vernietigd worden.
Dit advies werd nauwgezet uitgevoerd. Na een drie jaar durende bezetting waarin vele burgers de hongerdood stierven (een vroeg voorbeeld van efficiënte sancties) werd de stad met de grond gelijk gemaakt en werden van de overlevenden slaven gemaakt. Op die manier werd aan de hele wereld duidelijk gemaakt dat dit het lot was van iedereen die weigerde zich neer te leggen bij de Romeinse beschaving. Dezelfde vernedering staat Irak nu te wachten.
Waarom oorlog tegen Irak?
Op het moment van dit schrijven is een belegering van Irak nog niet begonnen, maar met intussen meer dan 150.000 troepen in de Golf is het duidelijk dat de beslissing om Irak te bezetten al lang gevallen is. Daar zijn verschillende redenen voor: politieke, strategische, economische en zelfs persoonlijke. George W. Bush, die de laatste presidentsverkiezingen won door fraude, wil koste wat het kost in het Witte Huis blijven. Aangezien de volgende verkiezingen er binnen een jaar zitten aan te komen, beseft hij dat een korte oorlog zijn kansen geen kwaad zal doen, net zoals de oorlog op de Falklands de populariteit van Margaret Thatcher de hoogte deed ingaan. Dat er bij zo’n oorlog vele mensen zullen sterven is natuurlijk ondergeschikt aan de politieke toekomst van Bush!
Uiteraard kan enkel de persoonlijke toekomst van meneer Bush geen rechtvaardiging zijn om de VS in een bloedig en (wat er ook gezegd wordt) onzeker conflict te storten. Sinds de val van de USSR is Amerika als voornaamste grootmacht overgebleven. Het land heeft bijna de helft van de wereldwijde wapenproductie in handen, maar anderzijds verloren ze tegen het einde van de 20ste eeuw aan invloed ten opzichte van opkomende landen als China die hun eigen invloedssferen konden uitbreiden. Daarom achtte de Amerikaanse heersende klasse het tijd om hun dominantie opnieuw te bekrachtigen, gebruikmakend van hun militaire overmacht. De VS denken dat ze de publieke opinie in de rest van de wereld veilig naast zich neer kunnen leggen en politieman van het wereldwijde kapitalisme kunnen spelen. De verwijdering van Saddam Hoessein zou als sterke waarschuwing gelden voor de volkeren van het Midden-Oosten en de rest van de wereld: doe wat wij zeggen, of draag de gevolgen!
Hoewel het te simplistisch is om deze oorlog als een ‘oorlog om olie’ te bestempelen (er spelen ook andere elementen mee, zie ook ons ‘Dossier Irak – De stilte voor de storm’), kan er geen twijfel over bestaan dat olie een uiterst belangrijke rol speelt. De Amerikaanse economie is erg afhankelijk van olie, en de grootste voorraden zitten nu eenmaal in het Midden-Oosten. Bush komt uit een Texaanse familie die haar rijkdom verdiend heeft met het zwarte goud en het is een publiek geheim dat de buitenlandse agenda van Bush voor een groot deel bepaald wordt door de Amerikaanse energiemonopolies, naast het beruchte Militair-Industrieel Complex.
Newspeak van George 'Orwell' Bush
Tijdens zijn jaarlijkse ‘State of the Union’ eind januari bleek dat cowboy Bush – intelligent als hij is – zijn klassiekers gelezen heeft. Of wat zou George Orwell gemaakt hebben van Bush’ bewering dat de meer dan honderdduizend troepen aan de grens met Irak bedoeld zijn “om de vrede te vrijwaren”? Een Amerikaanse bezetting zou “de dag van jullie [gericht tot de Irakese bevolking] bevrijding zijn”. En verder: “Eens te meer wordt er een beroep op ons gedaan om de veiligheid van ons volk te garanderen en de hoop van de hele mensheid”.
Oorlog is vrede, bezetting is bevrijding en kolonialisme is vrijheid. Enkel het Ministerie van Waarheid uit Orwells boek 1984 zou zulke verdraaiingen tot waarheid uitroepen, maar de exponent van de Amerikaanse heersende klasse leest de leugens keurig af van zijn blaadje (als hij zich niet verspreekt uiteraard). In een wanhopige poging steun te vinden voor zijn oorlogsplannen, herhaalde hij dat Saddam onderdak biedt aan terroristen, incluis leden van Al Qaeda. Daarbij verzwijgt hij dat het fundamentalistische Al Qaeda steeds vijandig gestaan heeft tegenover de seculiere nationalistische beweging rond Saddams Ba’ath-partij en dat er geen enkel bewezen verband bestaat tussen de twee. Alles is goed om de leugen in stand te houden, want het Amerikaanse volk dient bang gemaakt te worden zodat de ware redenen voor een oorlog niet al té duidelijk worden.
Oorlogsmisdaden op grote schaal
Een oorlog tegen Irak zal barbarij op grote schaal betekenen. Het Pentagon komt er openlijk voor uit dat het gebruik van nucleaire wapens niet uitgesloten is. Maar zelfs al wordt het geen tweede Hiroshima, dan nog is het zo klaar als een klontje dat dit een enorm vuile oorlog wordt. De Wereldgezondheidsorganisatie waarschuwt dat tot een half miljoen Irakese mensen gedood kunnen worden. Het Amerikaanse leger, aldus het Pentagon, zal op één dag meer raketten afvuren dan er gebruikt werden tijdens de hele Golfoorlog van twaalf jaar geleden. Dat zijn er per dag zo’n drie à vierhonderd, genoeg om in een paar dagen Bagdad volledig plat te bombarderen, genoeg om vrijwel alle watertoevoer, communicatie, wegen, elektriciteit en andere essentiële infrastructuur te vernietigen.
Protest tegen oorlog
Wat ook de onmiddellijke uitkomst is van een Amerikaanse invasie in Irak, uiteindelijk kan hun imperialisme alleen maar eindigen in een catastrofe. Laat ons niet vergeten dat het Amerikaanse leger er niet in geslaagd is Kabul aan haar controle te onderwerpen. Binnenrijdende Amerikaanse tanks in Bagdad zullen door de Irakese bevolking niet als bevrijders ontvangen worden. Maar een oorlog in Irak zal ook in het ganse Midden-Oosten, Azië en Afrika de toorn van de onderdrukte massa’s opwekken, die allen niet staan te springen om terug te keren naar een vorm van koloniale onderdrukking.
Alle krachten van de internationale arbeiders- en jongerenbeweging moeten tegen de oorlog gemobiliseerd worden! In Groot-Brittannië hebben er al treinbestuurders geweigerd wapens te vervoeren bestemd voor de Golf en hier in België komt het protest tegen het gebruik van de havens ook op gang. Overal ter wereld staan er massale anti-oorlogsbetogingen op het programma. De anti-oorlogsbeweging moet definitief uit de startblokken schieten!
