Deze bijzondere duistere zaak, waarbij sprake is van serieverkrachtingen onder verdoving, heeft meer dan tien jaar geduurd en heeft terecht, een brede media-aandacht teweeggebracht. Gedurende deze periode gebruikte Dominique Pélicot, de echtgenoot van het slachtoffer, een eenvoudige website, om vreemden uit te nodigen om zijn vrouw te misbruiken, die bewusteloos werd gemaakt door hoge dosissen medicatie.
Meer dan 50 mannen hebben, soms verschillende keren, positief op zijn verzoeken gereageerd. Deze zaak krijgt veel publiciteit, met name dankzij de onpeilbare moed van de vrouwen van de familie Pélicot die zich hebben verenigd om de traditionele besloten zitting van dit soort processen te weigeren. Op die manier maken ze het bestaan van seksuele agressie onder verdoving meer openbaar.
Tientallen mannen die niet ingegaan zijn op de illegale voorstellen van Dominique Pélicot hebben niets ondernomen. Sommige beklaagden verdedigden hun acties onbewogen en beweerden zonder aarzelen dat toestemming impliciet was zolang de man aanwezig was. Het is moeilijk te zeggen wat weerzinwekkender is. Een ander schokkend element is dat Dominique Pélicot verrast werd door het veiligheidspersoneel en vervolgens gearresteerd door de politie terwijl hij onder de rokken van vrouwen in een supermarkt filmde met een camerapen. Maar hij kwam weg met een simpele boete van 100 euro, zonder dat zijn computerapparatuur in beslag werd genomen of zijn echtgenote op de hoogte werd gebracht. Nog erger is dat na deze arrestatie het afgenomen DNA van Pélicot overeenkwam met het DNA dat werd gevonden op bloedsporen van een jonge vrouw die in 1999 het slachtoffer was van aanranding. Maar vanwege de zoveelste gerechtelijke dwaling leidde dit onderzoek tot een seponering van de zaak. Gisèle Pélicot werd pas vóór het proces op de hoogte gebracht van deze feiten, na een nieuwe arrestatie van haar man wegens recidive in een supermarkt (waar deze keer zijn computer in beslag werd genomen, waarop onderzoekers bewijs konden vinden van haar groepsverkrachtingen). Zij verklaarde:
"Als ik op de hoogte was geweest, zou ik misschien wel 10 jaar van mijn leven hebben gewonnen. [...] Ik zou waakzamer zijn geweest, ik had tegen mezelf kunnen zeggen dat mijn man opgevolgd moest worden. Ik vind dat dit neerkomt op het niet verlenen van hulp aan iemand in nood."
Nooit meer! Maar hoe?
Vanuit verschillende feministische visies wordt er gedebatteerd over deze zaak. Aan de ene kant verwacht een "bestraffend" feminisme als oplossing alleen een verstrenging van straffen, een meer systematische opsluiting en wetsaanpassingen, samen met meer feministische opvoeding. Aan de andere kant een feminisme, dat de oorzaken zoekt in de organisatie van de samenleving zelf. De repressieve logica heeft echter herhaaldelijk haar ineffectiviteit bewezen, vooral op het gebied van seksistisch en seksueel geweld. Bovendien is repressie een uitkomst voor een heersende klasse die zweert bij het verhogen van de budgetten voor ordehandhaving en het controleren van de bevolking. Wat ook leidt tot een frequentere criminalisering van de favoriete doelwitten van de politie: Immigranten, armen, activisten en demonstranten. Door de man als “schuldige” aan te wijzen draagt deze visie bij aan het individualiseren van maatschappelijke problemen wat de burgerlijke staat toelaat haar eigen tekortkomingen te verbergen.
Het begin van een oplossing
De marxistische opvatting van de oorsprong van de onderdrukking van vrouwen maakt het mogelijk om op de lange termijn effectievere oplossingen te vinden. In extreem ongelijke klassensamenlevingen, zoals de kapitalistische, heeft een overweldigende meerderheid van de vrouwen in hun leven te maken gehad met gender gerelateerd geweld. Het voortbestaan van dit geweld ligt in het in stand houden van patriarchale verhoudingen binnen het traditionele gezin en de traditionele samenleving, zoals die door de bourgeoisie sinds haar opkomst in de 18e en 19e eeuw over de hele wereld wordt bepleit. In een kapitalistische samenleving waar geld centraal staat, is de prostitutie geëxplodeerd, die vooral vrouwen en de armste treft. Dit heeft de objectivering van vrouwenlichamen geïntensiveerd, niet alleen versterkt door reclame (soms door het promoten van verkrachtingscultuur), maar vooral door pornografie, die nu alomtegenwoordig en gebagatelliseerd is. Dit verankert, vanaf zeer jonge leeftijd, gewelddadige opvattingen over seksuele relaties met vrouwen. Lenin had gelijk toen hij stelde:
“Wij haten alles en zullen alles afschaffen wat vrouwen misbruikt en onderdrukt”
Alleen de omverwerping van dit systeem en zijn instellingen zal de arbeiders in staat stellen de immense winsten die door de industrie worden gegenereerd in handen te krijgen om ze te investeren in een nieuwe samenleving. Nieuwe materiële voorwaarden zullen zeker bijdragen aan dit doel. Maar ideologieën kunnen overleven lang nadat hun materiële basis is verdwenen. Om deze reden is het proces van socialistische revolutie zo belangrijk omdat door een gemeenschappelijke strijd van vrouwen en mannen vooroordelen de neiging hebben op te lossen of zelfs te verdwijnen. Door opvoeding in het relationele, seksuele en emotionele leven op school, door te leren toestemming te detecteren. Door de oprichting van een socialistisch systeem dat huishoudelijke taken zal collectiviseren, door voldoende kinderdagverblijven, het installeren van collectieve kantines die vrouwen zullen bevrijden van de patriarchale greep die in stand wordt gehouden met als enig doel hen in de uitbuiting en afhankelijkheid in hun huis te houden.
