De snelheid waarmee de staking in de Borinage uitbreiding nam verraste iedereen. Op nauwelijks twee dagen tijd (7 en 8 juli) legden in de Centre en in Charleroi niet alleen de mijnwerkers maar bijna alle andere industrietakken, tot het tramverkeer toe, het werk neer. In plaats van voor de mijnschacht te blijven zitten organiseerden de mijnwerkers met hun vrouwen en kinderen massale vliegende piketten. Soms te voet maar dikwijls per fiets of de brommer. Op een bepaald moment zwermden duizend fietsers uit naar de bedrijven in Charleroi en hielpen daar alles platleggen. De fiets werd voor de actievoerders zo’n belangrijk werktuig dat de gouverneur op een bepaald moment verbood er zich er nog mee te verplaatsen.
