Dinsdag 5 mei werd er een benefietavond gehouden voor het stakend personeel van de Evergemse sportdienst. Voor 12 euro kreeg men spaghetti en een aperitief aangeboden. De opbrengst diende om het loonverlies van de stakers te dekken.
Dat de kosten nogal konden oplopen, was niet vreemd. De gemeente stuurde de gerechtsdeurwaarder op de stakers af en legde een dwangsom van 1000 euro per persoon per dag op. Het begint een steeds meer voorkomend fenomeen te worden dat men aanklopt bij het gerecht om stakingsacties te ontkrachten. Er werd 142 man verwacht in het kleine vakbondszaaltje in de Velodroomstraat. Dit aantal werd zeker gehaald, want in de loop van de avond was het over koppen lopen. Familie en sympathisanten daagden massaal op om de stakers een hart onder de riem te steken.
De berichtgeving in de media riep vele vragen op, dus gingen we ons licht opsteken bij een van de stakers, Nancy De Pauw.
"Wij staken voor een opwaardering van onze job. Nu doen we werk boven ons niveau, maar worden betaald als cafetariapersoneel. Wij doen van alles: de cafetaria openhouden, zwemlessen geven, de receptie, kuisen, Rode Kruis spelen... Met twaalf mensen zijn we open van 's ochtends 6u30 tot middernacht. Eigenlijk zouden we moeten werken volgens D-niveau. Maar nu vallen we onder drie categorieën: onderhoudspersoneel (E), buffetmedewerker (D) en redder(C). We worden ergens tussenin betaald. Een reddersbrevet wordt van ons vereist, maar men wil ons niveau niet opwaarderen."
Ook in Evergem, nochtans een van de rijkste gemeenten van Vlaanderen, wil men besparen.
Nancy:"Een kasteel aankopen is blijkbaar gemakkelijker voor de gemeente dan het degelijk uitbetalen van het personeel."
Op mijn polsen naar een reactie op de dwangsom van de gerechtsdeurwaarder is Nancy beslist.
"We hielden een positieve actie. We deelden rozen uit aan de vrouwen en lolly's aan de kinderen. We belemmerden ook niet de activiteiten, in tegenstelling tot wat er gemeld werd in het Nieuwsblad. De activiteiten gingen gewoon door. Het is onbegrijpelijk dat men ons een dwangsom oplegt, dit was een positieve stakingsactie."
Dat de gemeente voor veel afhankelijk is van deze mensen, werd wel duidelijk. Vanaf de tweede week werden ze verplicht van de sporthal open te houden. De kwestie van het onderhoud is opgelost door een externe firma in te huren. Daar is dan wel geld voor. Het zwembad bleef al die tijd wel gesloten.
"Wij staan ook in voor het technische onderhoud van het zwembad, nog een taak. Normaal doet een zwembadcoördinator dat, maar hier moeten wij dat doen."
Na 22 dagen houden de stakers het voor gezien. "Het heeft geen nut." zegt Nancy. "De gemeente houdt voet bij stuk, want ze vrezen dat als ze bij ons toegeven, ze bij soortgelijke situaties op andere diensten ook zullen moeten toegeven. Toch houden we vast aan het stakingsrecht om nog acties te houden in de toekomst."
Wanneer we later eens rondgaan, horen we veel positieve reacties op de staking. Ook de zwemclub, die nu 3 weken niet heeft kunnen trainen, is aanwezig om hun steun te betuigen: een teken dat de mensen aan de kant van de stakers staan. Onder de aanwezigen zijn ook enkele politici en vakbondsmensen te spotten. Van SP.a waren er de Evergemse schepen Johan Van Hove, die wel aan de kant van het personeel staat, Bart Van Malderen en de jonge Issam Benali, SP.a Rood kandidaat voor Oost-Vlaanderen. Opmerkelijk was ook de aanwezigheid van SP.A Rood boegbeeld Erik De Bruyn. Uit zijn mond lieten we het volgende optekenen: "Ik zie hier aan de muur een foto van een textielfabriek, met een massa mensen, uit de 19e-begin 20e eeuw, op straat om hun rechten te verdedigen. Vandaag zijn mensen opnieuw in actie om hun rechten te verdedigen. Het zijn misschien geen arbeiders in blauwe kiel meer, maar het stakingsrecht blijft belangrijk en nodig. We zien dat ook hier in de zogenaamde 'zachte' sector, dat evengoed het toneel is voor de klassenstrijd. Het is een geluk dat er in Evergem een SP.a schepen is die achter zijn personeel staat en het aan durft om zijn nek uit te steken."
Ook van Chris Reniers, de nationaal secretaris van ACOD, kwam niks dan lof voor de Evergemse stakers. "Het ACOD vindt het zeer belangrijk om deze mensen een hart onder de riem te steken. We bewonderen en appreciëren hun daadkracht, moed en hun doorzettingsvermogen." Ze liet ook nog weten dat de vakbond 5 euro extra per aanwezige ging bijdragen aan de kas en dat ze konden rekenen op de advocaten en de juridische dienst. Ze moedigde hen aan om door te zetten en niet op te geven.
Ondanks het nakende einde van de staking hing er een strijdbare sfeer in de lucht. Hoe het nu verder moet, weten deze mensen niet. Maar ze hebben alleszins hun uiterste best gedaan om het hun aangedane onrecht aan te vechten.
