Hier leest u een opiniestuk geschreven door de linkse groep 'Socialisme in alle Talen', die nauw samenwerkt met SP.a Rood en Vonk. Het is de eerste linkse en socialistische kritiek op het document van Frank Vandenbroucke. De top van de partij - op uitzondering van Louis Tobback - zwijgt echter in alle talen. Wij willen hiermee het debat aanzwengelen over welke socialistische strategische keuzes er vandaag moeten worden gemaakt in de SP.a.
Na de regionale verkiezingen van 2009 werd Frank Vandenbroucke, op de niet meest elegante en ook niet zo'n 'warme' manier, bedankt voor zijn diensten. De nieuwe SP.a-top vond dat het tijd was voor anderen. Totnogtoe blijft het wel wachten op de 'beteren'.
Een half jaar heeft hij gezwegen. En nu is hij terug, met zijn 'strategische keuzes voor het sociale beleid'. Niet voor een sociaal beleid en zeker niet voor een socialistisch beleid.
De neoliberale pers (ja, er is geen andere) gaf ‘Vande’ onmiddellijk een forum. 't Gaat nog niet slecht genoeg bij de sociaaldemocraten. Rechts doet er nog vlug een schepje bovenop. Zowel De Tijd, De Morgen en de VRT heffen onmiddellijk hun lofzang aan. Uiteraard gevolgd door alle mogelijke volgelingen.
‘Vande’ heeft de verdienste een 34-pagina's tellend essay te hebben neergepend, doorspekt met schema's, voetnoten en grafieken. Alleen dat doet menigeen watertanden: onmiddellijk wordt zoiets relevant, genuanceerd en onderbouwd genoemd. Zoals elke patroon, neoliberaal en rechtse politicus tekent ‘Vande’ een doemscenario voor onze welvaartstaat. De bezuinigen van Martens en Dehaene weleer zijn er niets tegen. Langer werken is de boodschap: minder sociale zekerheid, hardere concurrentie, lagere lonen (want de loonkost is toch te hoog), later op pensioen (waarom niet werken tot we er bij neervallen)... kortom, oorlog van 'allen tegen allen' en meer ongelijkheid.
Over perverse winsten geen woord.
Als neoliberaal heeft ‘Vande’ zeker gelijk! We zijn met te veel. Het kapitalistisch systeem kan onmogelijk duurzame welvaart en duurzaam welzijn creëren voor iedereen op onze aardbol. Niettegenstaande er nog nooit zoveel geproduceerd is en nog nooit zoveel mogelijkheden voorhanden zijn, wordt de armoedevlek – ook hier in het rijke Westen – steeds groter.
En daar geeft ‘Vande’ geen antwoord op. Alleen binnen de contouren van het huidige maatschappelijk bestel, vol ongelijkheid en steeds gewelddadiger, geeft hij een boodschap van meer bezuinigingen en grotere ongelijkheid. Allesbehalve mooi voor de pensioenen van de ouderen onder ons.
Sociaal is dat allesbehalve. Socialistisch zeker niet.
Van een voormalig minister, gekozen volksvertegenwoordiger, lid van een partij die zich socialistisch noemt (maar ook progressief en anders) verwachten we beter!
Een sociaal beleid moet gestoeld zijn op een betere verdeling van de welvaart, met:
- een belasting op grote fortuinen: een zg. milionairstaks;
- een Tobintaks;
- krachtige, fiscale fraudebestrijding;
- rechtvaardige belastingen;
- openbare kredietinstellingen;
- een verbod op ontslagen bij winstgevende bedrijven;
- hogere minimumlonen en -uitkeringen;
- kortere werkweken en een betere verdeling van de beschikbare arbeid.
- Van socialisten verwachten we strategische keuzes voor een socialistisch beleid!
Lees hier de tekst van Frank Vandenbroucke:
