Een aantal verduidelijkingen over de politieke relatie tussen Vonk en de PVDA
Vonk is de marxistische stroming binnen de arbeiders- en jongerenbeweging in België en is aangesloten bij de International Marxist Tendency, die actief is in meer dan 30 verschillende landen. Wij zijn voor de versterking van links in België en van de PVDA/PTB in het bijzonder. Tijdens de recente verkiezingscampagne van 25 mei hebben de medewerkers van Vonk actief campagne gevoerd voor de PVDA kandidaten. De verkiezing van 8 parlementsleden van de PVDA/PTB heeft ons daarom enorm verheugd. Eindelijk heeft de jarenlange sociale en politieke misnoegdheid in de volkswijken en de vakbonden een uitdrukking gekregen links van de sociaaldemocratie. Het is een gebeurtenis van formaat die een enorm potentieel in zich draagt. Voor het eerst in 35 jaar zetelen er nu mensen met een duidelijk links profiel, solidair met de actuele sociale strijd, in de parlementen in ons land! Dit is een grote hefboom voor de onvermijdelijke verscherping van de klassenstrijd. In de volgende jaren gaat de drang naar een socialistisch alternatief op het kapitalisme groeien en de PVDA is het best geplaatst om dit antwoord te geven.
Succes lokt dikwijls ook aanvallen uit in de politiek. Deze komen van de rechterzijde en de reformisten in de sp.a en PS alsook van een deel van de leiding van de vakbonden. Het succes van een partij wordt dikwijls gemeten aan de mate waarop ze wordt aangevallen door haar tegenstanders. Het is niet eerste keer dat dit gebeurt en het zal ook niet de laatste keer zijn. De tegenstanders van de PVDA en van het marxisme in het algemeen mikken hun pijlen niet op de sterke kanten van de partij, maar op de zwakke kanten ervan. Deze zwakke flank is wat de voorzitter, Peter Mertens, de ideologische fouten van het verleden noemt, namelijk het stalinisme. De woordvoerders van de partij, Peter Mertens en Raoul Hedebouw, hebben in verschillende verklaringen afstand genomen van het stalinisme. Dat is een zeer belangrijke evolutie. Toch ontbreekt er nog een grondige analyse van het stalinisme en hoe het socialisme erdoor werd geperverteerd. Het gebrek hieraan is een te vrezen wapen in de handen van de tegenstanders van de PVDA. Dit blijft een zwakte waarop de rechterzijde en ook de pers gaan blijven hameren om verwarring te zaaien bij de huidige en toekomstige aanhang van de partij. Ze hopen zo de groei van de partij te kunnen keren en het marxisme in diskrediet te brengen. Dit moet, zeker in het huidige economische en sociale klimaat, absoluut worden vermeden.
Vonk wil ook op dit vlak haar steentje bijdragen tot de versterking van de PVDA. De strijd en de analyse in het bijzonder van de marxisten in Rusland in het begin van de 20ste eeuw, maar ook internationaal, tegen de stalinistische ontaarding van het socialisme, hebben wij ons eigen gemaakt. Zonder hier dieper op in te gaan, denken we dat deze ideeën het beste antigif vormen tegen het stalinisme en de overblijfselen ervan in de vernieuwde PVDA. Deze analyse heeft haar plaats in de debatten van de PVDA in aanloop naar het volgende congres over het 'Socialisme 2.0'. Immers, zonder de marxistische methode te hanteren om lessen te trekken uit de ervaringen van de Sovjet-Unie, China enz., en uit de fouten die in het verleden gemaakt werden, hebben wij onvoldoende bouwstenen voor het socialisme van de 21ste eeuw.
De rechtse aanvallen tegen de PVDA hebben ook een andere bedoeling, namelijk de PVDA in het reformistische vaarwater te duwen, richting de sociaaldemocratie. De evolutie die de PVDA vandaag meemaakt, vergelijken sommigen met deze van de Nederlandse SP, die een gelijkaardige oorsprong als de PVDA heeft in het maoïsme, de Chinese versie van het stalinisme. De SP is inderdaad wel linkser dan de Nederlandse PvdA (de SP.a van onze noorderburen). Maar de SP heeft het marxisme overboord gegooid en heeft in de grond een reformistisch programma en praktijk. Onder een reformistisch programma en praktijk begrijpen we dat de SP zich nog maar louter beperkt tot het naar voor brengen van een programma van eisen aangepast aan wat het kapitalisme bereid is los te laten. Ze ijveren enkel nog voor langere kettingen en grotere kooien zonder de slavernij af te willen schaffen. Ook maakt de SP de link niet meer tussen het antisociale beleid en de crisis van het kapitalisme. Het kapitalisme moet volledig verdwijnen en vervangen worden door een socialistische maatschappij. Dat is de enige manier waarop de mensheid en de planeet gered kunnen worden. De andere optie is barbarij met onderdrukking van bevolkingsgroepen, gemeenschappen en oorlog in een wereld die ook op het gebied van het milieu niet meer leefbaar zal zijn. De eerste tekenen daarvan zijn nu al zichtbaar. Een volledige transformatie is vereist, en dat ziet de SP niet (meer) in. De actiepartij waarop de SP trots was, verwordt ook meer en meer tot een partij van bestuurders. Indien nodig, zoals in Amsterdam, gaat de SP in zee met de rechterzijde van VVD en D66. Het zou zeer slecht zijn mocht de PVDA de weg inslaan van de Nederlandse SP. Vonk als revolutionaire beweging wil helpen een dergelijke evolutie tegen te gaan en wil daarom de PVDA versterken als revolutionaire en democratische partij.
