De aangekondigde sluiting van de fabriek van Caterpillar in Gosselies bij Charleroi zal 2200 job kosten, maar met het banenverlies bij de onderaannemers erbij geteld, zal de tol veel zwaarder zijn. Er is zelfs sprake van 6000 jobs. Dat in een regio waar de werkloosheidsgraad al 13,4 procent bedraagt.
Caterpillar Gosselies is een winstgevend bedrijf. Vorig jaar boekte het een winst van 4 miljoen euro. Daarop betaalde het 190.000 euro aan belastingen, hetzij 4,6 procent. De verklaring van dat lage percentage ligt vooral bij de notionele intrest-aftrek. De PVDA berekende dat die doorheen de jaren al 61 miljoen extra winst heeft opgeleverd aan het bedrijf. Het bedrijf is dus door de staat in de watten gelegd. Ook de arbeiders hebben in het verleden al ingeleverd.
In 2013 waren er 1300 ontslagen en sindsdien is de productiviteit verhoogd met 25 procent. De beslissing tot sluiting is niet in België genomen, maar bij de hoofdzetel in de Verenigde Staten, waar werd aangekondigd dat wereldwijd 10.000 banen zullen verdwijnen. Tegelijkertijd keert de multinational 1,4 miljard euro aan dividenden uit aan zijn aandeelhouders. Dat dividend is voor het 22e jaar op rij gestegen, dit jaar met 10 procent. Het betreft hier dus geen bedrijf in moeilijkheden, maar een gewetenloze multinational, die zijn arbeiders op de schroothoop gooit om zijn aandeelhouders nog rijker te maken.
Caterpillar Gosselies is een topbedrijf, met de meest recente technologie en zeer gekwalificeerde arbeidskrachten. Zoiets kan en mag niet teloorgaan. We steunen daarom voluit het FGTB, dat bij monde van zijn algemeen secretaris Tamellini zegt: “open de boeken, we willen de rekeningen zien. Er kan geen sprake ervan zijn dat deze fabriek ontmanteld wordt. De machines zijn eigendom van de arbeiders en van de bevolking in het algemeen, die er al genoeg voor betaald hebben door inleveringen en subsidies.”
Tegen de logica van de kapitalisten die enkel denken aan de winsten, de aandelenkoers en de rijkelijke dividenden moet de logica van de arbeidersbeweging gesteld worden: die fabriek is van ons en moet worden ingezet voor het goed van de bevolking.
Politiek verlengstuk nodig
De arbeiders en hun vakbonden kunnen enkel vertrouwen op hun eigen kracht. Maar toch is er ook een politiek verlengstuk nodig. Elio Di Rupo wil zoeken naar een overnemer voor de fabriek en dan een reconversie doorvoeren. Maar als daarvoor gezocht wordt bij privé-investeerders, kan men al voorspellen wat er zal gebeuren. Ook in dat scenario zal een groot deel van het personeel ontslagen worden, de syndicale delegees eerst. Privé-investeerders zullen enkel aangetrokken kunnen worden door nieuwe geschenken van de overheid. Je komt dan onvermijdelijk terug in het huidige straatje terecht. De PVDA stelt de ‘uitzonderlijke beslagname voor op de vestiging om druk uit te oefenen’. Dat is goed maar niet voldoende.
Vonk/Révolution pleit voor de nationalisatie (zonder compensatie) van de site in Gosselies onder de democratische controle en beheer van het personeel. Toegegeven, eenvoudig zal dat niet zijn. Zoiets veronderstelt een keihard gevecht met de multinational zelf en alle kapitalistische krachten die zulk een afloop kost wat kost willen voorkomen. Gewoon doorgaan met dezelfde productie zal niet mogelijk zijn; er zal een reconversie moeten plaatsvinden en er zal geïnvesteerd moeten worden in toekomstgerichte producten. Daar zal veel geld voor nodig zijn. Daarvoor moet er tegelijk ook gestreden woorden voor de nationalisatie van de banken, zodat de enorme kapitalen die België rijk is, omgezet kunnen worden in productieve investeringen. Dit is het enige realistische antwoord dat een arbeiderspartij kan geven op deze aanslag op de bevolking van Charleroi. Het is tijd voor een volledige ommezwaai, voor een socialistische politiek.
De regering
Het is evident dat we van de huidige regering in geen duizend jaar zulk een maatregel hoeven te verwachten. Jobs, jobs, jobs heeft eerste minister Michel tot in den treure herhaald. Nu zien we de werkelijkheid, niet alleen met het debacle van Caterpillar, maar ook met de 650 ontslagen aangekondigd door verzekeringsbedrijf AXA. Zelfs de officiële werkloosheidscijfers van de RVA kleuren weer rood: in juli 2016 waren er 0,9 procent meer werklozen dan in dezelfde maand van 2015. Als men bovendien weet dat duizenden, voornamelijk jonge werklozen, uit deze cijfers geschrapt zijn (erg genoeg nog voornamelijk als gevolg van een maatregel van de vorige regering Di Rupo) dan is de conclusie dat de werkloosheid onder de huidige regering is toegenomen, niet gedaald.
Dit is niet het enige vlak waarop de regering faalt; ook de begroting begint weer stevig te ontsporen. Het begrotingsevenwicht voor 2018, dat was overeengekomen in de regeringsverklaring, wordt losgelaten. In de plaats daarvan wil deze regering zich plots voordoen als een “investeringsregering”. In realiteit komt dit neer op het geven van gigantische cadeaus aan de privé-sector, onder andere in de vorm van een drastische verlaging van de bedrijfsbelasting.
We kunnen nu al voorspellen dat indien we deze regering verder laten begaan, een gat in de begroting, minder in plaats van meer jobs en volledig uitgeholde overheidsdiensten en sociale zekerheid het resultaat zullen zijn. Het wordt hoog tijd om het roer om te gooien. Onderhandelingen met deze regering hebben niets opgeleverd. Als de arbeidersbeweging (syndicaal en politiek) echt wil kan ze deze regering, die bovendien met haken en ogen aan elkaar hangt, ten val brengen. Dat is de enige uitweg, voor Caterpillar, voor de verdediging van de openbare diensten en de sociale zekerheid, voor het behoud van onze levensstandaard.
Weg met Michel 1!
Nationaliseer Caterpillar!
Onteigen het kapitalisme!
