De TUC is de overkoepelende vakbond in Groot-Brittannië. Verleden week besliste het nationaal congres van de TUC unaniem de Bolivariaanse revolutie te steunen. Hiermee is de TUC de eerste nationale overkoepelende vakbond in Europa die zijn steun te geven aan de Venezolaanse revolutie.
Orlando Chirino, een van de nationale coördinatoren van de Union Nacional de Trabajadores (UNT), de nieuwe linkse vakbond van Venezuela, was aanwezig op het congres en kreeg een luid applaus van de duizenden afgevaardigden. Dit is het resultaat van maandenlang werk van de campagne ‘Handen Af van Venezuela’ in Groot-Brittannië.
De Britse TUC drukte zijn onvoorwaardelijke solidariteit uit met de Venezolaanse revolutie tijdens de derde dag van zijn congres, op woensdag 14 september in Brighton. Zo’n 1500 afgevaardigden die tezamen 6,7 miljoen arbeiders en bedienden vertegenwoordigen, stemden voor resolutie nr. 79 die volledige steun geeft aan de Bolivariaanse revolutie in Venezuela en aan de UNT. Deze vakbond werd gevormd als reactie op het verraad van de vakbondsbureaucratie van de CTV. De leiding van de oude vakbond CTV had in 2002 immers actief de mislukte militaire coup tegen Chavez gesteund.
Deze stemming is het resultaat van jarenlang geduldig werk van de campagne ‘Handen Af van Venezuela’ (HAV), de enige solidariteitscampagne die sinds het begin consequent de UNT en de Bolivariaanse revolutie heeft gesteund. De medewerkers van HAV waren bijzonder actief de laatste maanden op de talrijke vakbondsvergaderingen en congressen waar zij solidariteitsmoties deden stemmen. Dit werk is nu bekroond.
Resolutie nr. 79 werd voorgedragen aan het TUC-Congres door NAFTHE, de vakbond van leerkrachten in het hoger onderwijs en de universiteiten. Deze vakbond is een van de voortrekkers van de HAV-campagne aan de overkant van het kanaal. De voorzitter van deze vakbond nam het woord voor de 1500 afgevaardigden om de resolutie toe te lichten en te verdedigen. John Wilkin legde de grote verworvenheden uit van de Bolivariaanse revolutie. Ondanks de korte tijd die hem was toegemeten, gaf hij een evenwicht verslag van de verworvenheden en de veranderingen doorgevoerd dankzij de regering van Chavez. “In Groot-Brittannië zijn we ook aan een beetje Bolivarianisme toe”, was zijn besluit. Verder had John Wiklin het nog over de aanvallen en agressie van het Amerikaanse imperialisme en zijn handlangers tegen Venezuela. Schandalig genoeg bevindt er zich zelfs een vakbond, de CTV, onder de bondgenoten van het imperialisme. John aarzelde niet de rol van deze zogenaamde vakbond tijdens de patronale lock-out van december 2002 tot januari 2003 tegen de schandpaal te nagelen. “Kunnen jullie een algemene staking voorstellen van de CBI [de Britse bazenorganisatie zoals het VBO in België, n.v.d.r.] tezamen met de TUC om een Labour-regering omver te werken in Groot-Brittannië?” vroeg hij aan de afgevaardigden.
John Wilkin legde verder uit hoe de leegte achtergelaten door de CTV opgevuld werd door de UNT. De UNT, onderstreepte hij, is de reactie van de democratische en revolutionaire vakbondsmensen op het verraad van de CTV. Op een bepaald moment in zijn speech draaide hij zich naar Orlando Chirino, de nationale coördinator van de UNT, die zich in de bezoekersgalerij bevond, vergezeld door medewerkers van de HAV-campagne. Hij sprak hem toe in het Spaans. Kameraad Orlando Chirino reageerde op het daverend applaus van de zaal door met geheven vuist recht op te staan. De afgevaardigde van NAFTHE eindigde met de vaststelling dat de Bolivariaanse revolutie in Venezuela een echte inspiratie is voor alle militanten overal ter wereld.
Er kwam een amendement op resolutie nr. 79 vanwege een andere vakbond de AUT en van de spoorvakbonden TESSA en ASLEF. Het amendement van TESSA drong bij de TUC aan “banden aan te halen met de Venezolaanse UNT om ervoor te zorgen dat nieuws van de activiteit van de vakbonden op zijn minst een ruimere verslaggeving krijgt”. De goedkeuring van deze resolutie door het hoogste orgaan van de Britse vakbeweging opent nu de deur naar een samenwerking met hun legitieme collega’s in Venezuela.
Jeremy Dear, algemeen secretaris van de National Union of Journalists (de journalistenbond) en steunpilaar van de HAV-campagne, plaatste zijn schouders onder deze resolutie. “De TUC wordt hiermee de eerste nationale vakbondskoepel in Europa die steun geeft aan de Venezolaanse revolutie.” De Venezolaanse ambassadeur in Londen, Alfredo Toro Hardy, bedankte Jorge Martin, de internationale secretaris van de campagne. “Deze resolutie is het resultaat van ernstig werk ondernomen door HAV in de vakbonden in de laatste drie jaar.” President Chavez vroeg zelf aan de ambassadeur om HAV en Alan Woods in het bijzonder te bedanken voor deze verwezenlijking (lees hier in het Engels het dankwoord + resolutie 79 en het antwoord van Alan Woods).
Hiermee is een nieuwe steen gelegd in de opbouw van de internationale solidariteit met de revolutie in Venezuela en met de arbeidersbeweging in het bijzonder. Voor Belgische vakbondsmilitanten is dit ook een aanmoediging om opnieuw werk te maken van de officiële erkenning van de UNT en om het solidariteitswerk met Venezuela op te voeren.
Lees ook:
