Toen de boeren van Chiapas in opstand kwamen in januari 1994, hebben alle media hieraan ruchtbaarheid gegeven. Maar dit was niet de enige vuurhaard van sociale revolte in Mexico. Massabetogingen, landbezettingen en de electorale steun voor de PRD (Partij van de Democratiscche Revolutie) bij de recente verkiezingen getuigen van de misnoegdheid van de arbeiders, de boeren en brede lagen van de verarmde middenklasse sinds de economische crisis van 1994 en de sociaal-economische politiek van het Mexicaanse regime.
De regering beantwoordt dit protest met repressie: militanten van de PRD, van onafhankelijke vakbonden, boerenverenigingen en andere groepen die zich verenigen zich tegen de macht van de regering worden bedreigd. Gemiddeld zijn er twee politieke moorden per dag in Mexico. De sociale polarisatie neemt de laatste jaren erg toe. 26 miljoen Mexicanen leven in uiterste armoede (dat wil zeggen dat ze onvoldoende middelen hebben om in te staat in hun elementaire behoeften), een andere 20 miljoen leeft onder de armoedegrens, zowat de helft van de bevolking. 64% van de volwassenen hebben geen job of zijn ondertewerkgesteld. Bazen maken greting gebruil van het overschot aan mankracht om de lonen te drukken en elke sociale reglementering uit te hollen. Rekenend op een medeplichtige regering, valt het patronaat aan onder het mom van een nieuwe arbeidscultuur, de federale wet op de arbeid om de lonen te dereguleren en te flexibiliseren.
En de vakbonden?
Alhoewel de corporatistische vakbonden veel steun en kracht verloren hebben de laatste jaren (als gevolg van de privatisering van de overheidsbedrijven, de stijging van de werkloosheid , de interne fractiestrijd) blijven ze de belangrijkste steunpilaar van het regime en van de PRI, de staatspartij. Maar naast de officiële vakbonden bestaan er een veelvoud aan komitees en organisaties die vastberaden zijn echte democratische, strijdbare en onafhankelijke vakbonden uit te bouwen. Het "Frente Amplio de la Lucha Democratica" (FALD - Breed Front voor Democratische Strijd) die in 1993 het licht zag maakt deel uit van deizelfde beweging.
De strijd van het onderhoudspersoneel van Tabasco
Tabasco is een federale staat in het Zuiden van Mexico die dankzij zijn pertoleumrijke bodem een strategisch belang heeft in de Mexicaanse economie. De petroleumbronnen van Tabasco zijn de grootste van Mexico. Tussen 1973 en 1992 werd er 4.864 miljoen ton olie uit de grond gepomt voor een waarde van 130, 226 miljard dollar. Maar Tabasco is ook een staat die één van de grootste sociale polarisaties kent in Mexico. 37% van de arbeiders verdienen er minder dan het officiële minimumloon (minder dan 3000 FB per maand). Elke opposant is er vervolgd en bedreigd. De goeverneur van Tabasco, de Heer Roberto Madrazo heeft de 'harde' reputatie in de PRI. Het is tegen deze achtergrond dat de strijd van de arbeiders van Villahermosa, hoofdstad van Tabasco, zich heeft ontwikkeld. Wanneer deze in 1993 beter werkvoorwaarden (speciale werkkledij, betaling van de overuren enz.) zijn beginnen eisen was de enige reactie van de overheid massaal ontslag van al het personeel. Drie jaar lang hebben ze de strijd gevoerd. Betogingen hebben zich opgevolgd. Ze marseerden zelf van Tabasco naar de hoofdstad van het land, Mexico D.F. (1000 km afstand) waar ze verschillende regeringsgebouwen hebben bezet teneinde de publieke opinie in te lichten en alzo de overheid tot concessies te dwingen. Het was pas na een hongerstaking van 7 arbeiders (waaronder 5, 70 dagen gevast hebben en 2 andere gedurende 96 dagen) dat de overheid een overeenkomst van wederindienstneming hebben ondertekend en een premie hebben toegekend aan diegenen die niet konden heropgenomen worden. Sinds maart 1997 zijn er dus 190 arbeiders weer aan de slag en 110 hebben een premie gekregen. Maar hun strijd is niet beëindigd. Sommige punten in de overeenkomst blijven zonder toepassing en de repressie en dreigingen blijven legio.
FALD
De FALD werd opgericht door het onderhoudspersoneel die zoals alle andere tijdelijke werknemers (die slecht een kontrakt krijgen van 1 maand en dus uitgesloten zijn van elke sociale bescherming) kunnen de officiële vakbonden niet vervoegen. Ze warern echter wel bewust van de noodzaak een sterke organisatie uit te bouwen tvoor hun strijd. Vandaag organiseert de FALD kursussen in arbeidsrecht en geeft ook juridisch advies aan alle arbeiders die voor betere werkomstandigheden willen strijden. Bovendien strijden zij ook voor de democratisering van Tabasco en steunen zij groepen en personen die lijden onder de onderdrukking van authoritaire politieke strukturen.
De FALD heeft 3800 leden , vooral maar niet uitsluitend in Villahermosa. Daar er in Tabasco op uitzondering van de PRD geen andere groepen bestaan die zich verzetten tegen de politiek van de PRI, heeft de FALD een zeer groot gewicht in de federale politiek. De bedreigingen en andere intimidaties tegen de belangrijkste militanten van de FALD en vooral tegen de oprichter en huidige voorzitter ervan Aquiles Magana Garcia getuigen van de angst die deze organisatie de PRI inboezemt.. Aquiles Magana is sindicaal actief sinds 1988 toen hij kandidaat was de verkiezing van secretaris van de gemeentelijke vakbond. Na zijn verkiezing ontdekte hij de korruptie is het vakbondsapparaat .
Als reactie op zijn protest ontbond de bureaucratie de vakbond en richtten ze er een nieuwe op bij dewelke hijn niet mocht aansluiten. In 1990 begint Aquiles Magana het onderhoudspersoneel te organiseren die tot dan toe geen enkele aandacht hadden gekregen. Sindsdien werd hij ononderbroken bedreigd en in 1993 werd hij zelf aangehouden door de politie. Maar na 40 dagen hongerstaking en talrijke betogingen op initiatief van de FALD werd hij uiteindelijk vrijgelaten. Ondanks de officiële ontknoping in januari 1997 vanh et konflikt over de wederindienstneming van het onderhoudspersoneel is Aquiles Magana nog steeds het slachtoffer van bedreigingen en intimidaties vanwege de overheid. In februari 1998 hebben politieagenten in burger gepoogd hem in een wagen zonder nummerplaat te sleuren om hem gevangen te zetten.. Hij ontsnapte echter en kon zich 2 weken verstopt houden. Later werd er vastgesteld dat de beschuldiging die tot zijn aanhouding hebben geleid vals waren. In april 1998 werd hij vrijgesproken door de rechtbank van aanzet tot opstand. Vanaf dan wordt zijn echtgenote, Maria de los Angeles Alvarez, het doelwit van bedreigingen. Een jaar na de gebeurtenissen wordt zijn nu beschuldigd van weerstand aan de politie voor de hulp die zij haar man heeft gegeven bij zijn ontsnapping uit de handen van de politie. Ze werd nog niet aangehouden, maar ze moet zich binnenkort voor de rechtbankaanbieden.
De doelstellingen van onze campagne van steun aan de FALD
1) Mexico beperkt zich niet tot Chiapas. Met deze campagne willen wij informatie geven over de toestand van de arbeiders in Mexico en over de strategieën die ze ontwikkelen tegen de patronale offensieven. Bovendien willen we duidelijk maken dat de Mexicaanse regering het imago van democratisch regieme niet waard is.
2) Solidariteit met Aquiles Magana. Aquiles is een van de ontelbare onafhankelijke syndicalisten die leiden onder de de repressie van de regering omdat ze zich niet laten omkopen. De internationale solidariteit is misschien geen waterdichte waarborg voor de veilgheid van de militantenmaar het geeft hen een zekere bescherming tegen onwettige aanhoudingen en kidnapping door de politie.
3) Financiële steun aan de FALD. Als onafhankelijke organisatie leeft de FALD uitsluitend van de inkomsten van maandelijkse bijdragen van 40 pesos per lid (135 BEF). Met dit geld betalen ze 2 advokaten en 1 secretaris. Teneide de organisatie te versterken en uit te breiden naar andere gemeenten in Tabasco heeft de vakbond bijkomende middelen nodig. Onze campagna heeft dan ook tot doel geld op te halen voor de FALD.
