Sommige studenten kregen ondanks gebrek aan vervoer door de staking een ‘0’ voor hun gemiste examens. Spijtige zaak, maar vergeet niet dat jullie, zonder de vroegere inzet van arbeidersorganisaties en vakbonden wellicht nooit toegang tot het hoger onderwijs hadden verkregen. Vroeger was dit inderdaad enkel haalbaar en betaalbaar voor de kinderen van de hogere burgerij. Voorheen hadden we, amper 100 jaar geleden, trouwens geen enkel recht. Niet op pensioen, betaald verlof, werkloosheid vergoeding, gezondheidszorg, onderwijs of wat dan ook.
Indien jullie op een onrechtvaardige manier een ‘0’ opliepen moeten jullie bij de passende instanties (ombudsman?) protest aantekenen. Indien dit niet helpt kan je met soortgenoten een protestactie beginnen. Misschien zelfs een studentenvakbond oprichten?!
Wat me als bejaarde vooral verontrust en beangstigt is het volgende:
- JONGEREN, WEES ALERT. De jonge generatie beseft blijkbaar niet dat er op sociaaleconomisch vlak een tsunami op hen afkomt. Alleen gaat het hier niet om een onafwendbare natuurramp maar eentje opgezet door de 10 procent superrijken die de financiële markten, banken, hefboomfondsen, verzekeringsmaatschappijen enzovoort in handen hebben, daarbij gesteund door hun knechten in de nationale en internationale regeringen en instanties.
Via de banken, beurzen hebben die reusachtige financiële luchtbellen geschapen, onder meer via de rommelhypotheken. Deze luchtbellen hebben het plots begeven en de gehele financiële wereld meegesleurd in hun val. De banken waren te groot om failliet te laten gaan dus moesten de staten ze redden door er honderden miljarden in te pompen. Gevolg: een reusachtige toename van de staatsschulden. Wat later weigerden diezelfde banken elke onderlinge lening of lening aan de nationale staten te verstrekken. De staatsobligaties verloren steeds meer waarde, nieuwe staatsleningen werden steeds duurder. De bankencrisis was een kredietcrisis geworden. Dit alles werd gevolgd door een nieuwe bankencrisis, want die zaten vol staatspapier dat elke dag minder waard werd. Staatspapier dat ze dan ook massaal gingen dumpen. De ratingbureaus, die de financiële crisis helemaal niet hadden zien aankomen, begonnen nu massaal ratingverlagingen voor banken en staten af te kondigen. Deze niet-verkozen privé-instanties deden en doen de wel verkozen nationale en internationale leiders bibberen en beven. Miljoenen onschuldige mensen verloren en verliezen hun werk of grote delen van hun inkomen. Een tweede reddingsplan voor staten en banken via onder meer rechtstreeks of onrechtstreekse hulp van de ECB en het IMF werd nu nodig. Opnieuw moesten miljarden euro’s opgehoest worden, onder meer door enorme hoeveelheden geld bij te drukken. Allemaal moeten we besparen en saneren om de Europese doelstellingen te bereiken en moeten we tezelfdertijd onze economie laten groeien door uit te voeren naar de ons omringende landen die in hetzelfde bedje ziek zijn. Te gek voor woorden! Feit is: de vicieuze cirkel is bereikt. Het kapitalistisch systeem heeft zichzelf vastgereden en is op sterven na dood.
- WIJ ZIJN NIET VERANTWOORDELIJK VOOR DE CHAOS. Noch de bouwvakker, bandwerker, postbode, bediende, kleinhandelaar, of wie dan ook van de 90 procent is hiervoor verantwoordelijk. Ze hebben immers geen enkele controle op het financieel-economisch gebeuren. En als we niet verantwoordelijk zijn voor dit debacle, dan moeten we er ook niet voor opdraaien. Maar zo hebben de kapitalisten en de burgerij het niet begrepen. Kost wat kost willen ze dit totaal verrot systeem overeind houden om zo hun macht te bestendigen. Daartoe gaan ze alle wettelijke en onwettelijke middelen hanteren. Daarin worden ze gesteund door de zogenaamde neutrale ‘Staat’, met inbegrip van haar repressie-instrumenten: politie, rechtbanken en leger, dit alles gekoppeld aan een desinformatiecampagne via haar banden met de pers, die ook in handen is van de 10 procent. Zo willen ze ons laten opdraaien voor het failliet van hun systeem. De klasse die tot de 10 procent behoort, die nooit verkozen werd en in feite slechts een kleine minderheid vormt, wil zo haar dictatuur opleggen.
- En over welke instrumenten beschikt de 90 procent, de grote meerderheid, de werkende klasse, zij die enkel kunnen overleven door hun arbeidskracht te verkopen? Om de zoveel jaar mag ze gaan stemmen. Op financieel-economisch vlak hebben we geen democratisch controlerecht. Onze enige reële macht is de staking, het weigeren om te werken. Zo kunnen we in solidariteit vechten voor gemeenschappelijke belangen. Met de algemene staking valt de economie stil, verliezen de machthebbers de controle en komt tot uiting wie in feite de echte macht bezit: de werkende klasse. Het spreekt voor zich dat het stakingswapen zo rendabel mogelijk moet worden gehanteerd, want de stakersvergoeding dekt slechts een klein deel van het loon en de stakerskas is niet onuitputtelijk. De mensen die aan de basis lagen van de strijd voor de sociale zekerheid, het algemeen stemrecht, onderwijs voor iedereen, arbeidsrecht enzovoort, jullie grootvaders en overgrootvaders, staakten soms zonder vergoeding en kwamen soms na de staking nergens meer aan de bak.
- NIETS VIEL ZOMAAR UIT DE HEMEL. Jullie doen alsof alle sociale rechten, die jullie als vanzelfsprekend beschouwen, zomaar uit de hemel zijn gevallen. Niets is minder waar: alle belangrijke rechten werden via de straat en de algemene staking bevochten. Geen enkele heeft de burgerij ons zomaar cadeau gedaan. Wat meer is, de dag nadat ze werden afgedwongen, ging men alles in het werk stellen om ze weer ongedaan te maken. Via de crisis die ze zelf geschapen hebben en de angst en onzekerheid die ze meebrengt, willen ze ons nu hun aanvallen op al onze sociale rechten laten slikken. De financiële putten moeten immers gedempt worden. Naast de onrechtstreekse controle op de regeringen slagen ze er nu zelfs in om onverkozen ex-bankiers of technocraten aan te stellen zoals in Italië en Griekenland. Tevens worden we geconfronteerd met de volmachten van Europa, dat onder de druk van de markten plooit en daarin slaafs gevolgd wordt door de nationale regeringen. Zo komt er een “sixpack” die het financieel en economisch toezicht aanscherpt, gevolgd door nog strengere begrotingsregels, namelijk de opname in de grondwet dat begrotingstekorten maximaal 0,5 procent mogen bedragen en straffen tegen zondaars automatisch volgen. Maar nog eens: noch ik noch jullie noch de rest van de 90 procent zijn verantwoordelijk voor de huidige crisis. We weigeren dan ook ervoor op te draaien.
- De inzet van het klassengevecht (90 procent / 10 procent) IS EEN SYSTEEM MET ECHTE ECONOMISCHE DEMOCRATIE gekoppeld AAN EEN EERLIJKE VERDELING VAN DE DOOR ONS GESCHAPEN MEERWAARDEN. We moeten bijgevolg controle verwerven over de banken, energiesector, grote bedrijven, hefboomfondsen, door ze te onteigenen samen met de invoering van arbeiderscontrole en zelfbeheer. Beide laatst vermelde punten zijn onontbeerlijk om corruptie en bureaucratie in de nieuwe structuren te vermijden.
- Vergeet ook niet het historische belang van de Arabische revolutie, een keerpunt dat nooit meer teruggeschroefd kan worden: een revolutie die in wezen dezelfde doelstellingen nastreeft en met dezelfde vijanden geconfronteerd wordt. Het is aan de jeugd om in dit op til staand gevecht het verschil te maken, vluchten kan niet meer.
